سفر به دور آمریکا | قسمت 66

سلااااااام مثل همیشه فایلتون عالی بود

مریم جون عزیزم

قورمه سبزی خورشت مورد علاقه منه که حداقل دوس دارم هفته ای یکبار درست کنم از قبل شنیده بودم اونایی که تو آمریکان معمولا سبزی خشک میبرن ولی فکر نمی کردم اینقده عالی در بیاد

هم سینی خیلی خوشگل بود هم ظرفاتون

وای این تیکه ای که استاد دستش رو می زاره رو صورتش بعد با احساس صحبت می کنه رو من و دخترم بارها نگاه کردیم از ته وجودم شاد و خرسند شدم و خندیدم الحق و الانصاف که استاد یک بامزه به تمام معناست اداهاش خیلی بامزه هست من خیلی خوشم می آد

آخ از فروشگاه که من عاشق این مدل فروشگاه هستم نه که کسی بالا سرم نیست راحت می تونم همه لباس ها رو نگاه کنم ولی نکته عجیب برای من انتخاب خیلی سریع شماس که اولین شلواری که تو گیره ها آویزون بود همون اولی رو برداشتید البته خیلی خوش رنگ و زیبا بود ولی سرعت انتخابتون برام خیلی جالب بود

بلوز هم که خیلی خوشگل بود به سلامتی و خیر و خوشی بپوشید مبارکتون باشه

اینکه خانوما هر کس هر مدلی که می خواد می آد بیرون خیلی جالبه

نکته ای که برای من خیلی جالبه اینه که خودم همیشه تو لباس پوشیدن خودم و بچه هام به راحتی لباس خیلی اهمیت می دم همیشه فکر می کردم که شاید این همه راحتی رو ترجیح دادن کار درستی نباشه چون تو ایران مردم خیلی راحت پوش نیستن ولی می بینم که امریکایی ها خیلی خیلی راحت پوشن شاید این هم بهشون خیلی آرامش و راحتی و سرعت درانجام کارها رو می ده چون وقتی لباس آدم رو اذیت کنه هم آدم کلافه و ناراحت می شه هم اینکه شاید به سرعت نتونه از پس کاراش بر بیاد

اون خونه بالای تپه هم عالی بود من خیلی ازش خوشم اومد انشاله قسمت من بشه

یک چیز خوبه دیگه اینکه با اینکه این همه تنوع لباس زیاد بود ولی شما فقط چیزهایی رو که واقعا لازم داشتید خریدید و این برام نکته ارزشمندیه که همه خانوما باید یاد بگیرن و توجهشون به این نکته باشه البته تو سفرنامه هم استاد قبلا گفته بودن که فقط چیزهایی رو نیاز دارن می خرن و این خیلی مهمه که با داشتن پول و ثروت زیاد هم کسی نباید چیزهای غیر ضروری رو خریداری کنه و نکته جالبی که می خواستم بهش اشاره کنم تو یکی از سریال های آمریکایی راجب نظافت منزل و تحویل اون به صاحبخونه رفته بودن خونه ای رو تمیز کنن به اندازه یک سالن سه هزار متری توش لباس و کفش پر شده بوده و تازه خیلی هاش هم کپک زده بود خانوم اون خونه هر رنگ لباسی رو می دید می خرید و فقط یکی دوتاش رو می پوشید و بقیه رو فراموش می کرد که اون وسایل مونده رو چیزی حدود یکصد هزار دلار فروخته و به خیره داده بودند این نکته جالب بود که به اندازه خرید کردن برای همه ما باید سرلوحه باشه و فقط ضروریات زندگی مد نظرمون باشه و اسراف گرا نباشیم که اسراف گرایی کار درستی نیست ممنون از سفرنامه جالبتون که چیزهای زیادی ازش یاد می گیریم و از چیزهای ساده و روزمره می شه درسهای زیادی گرفت و من همیشه متن دوستان رو میخونم و خیلی دیدگاههای جالبی رو متوجه می شم متشکرم از شما و استاد و مایک عزیز و همه دوستانی که همراهی می کنن دوستتون دارم بوس