سفر به دور آمریکا | قسمت 67

به نام خدایی که در همین نزدیکی ست

سلام استاد عزیزم و مریم مهربانم و همه هم فرکانسیهای مهربانم

سپاس خدایی را که شما خوبان را برای ما آفرید تا قوانین الهی را از طریق شما بهتر درک کنیم.

عاشق اون خدایی هستم که این جهان رو بی نقص آفرید. اون خدایی که قوانینی رو به وجود آورد که هیچ وقت تغییر نمی کنه.

من عاشق اون زیبایی های خداوندم که هر چقدر بیشتر روش تمرکز کنم بیشتر به مسیرهای زیبا هدایت میشم.

خدایا شکرت که هر روز صبح توسط دستان مهربانت سید عزیز و عشقش زیبایی های این جهان رو به من نشون میدی تا بیشتر شکرگزارت باشم و بیشتر تجسم کنم و بهت بگم که بیشتر میخوام و باز هم بیشتر و باز هم زیباتر .

شکرگزارت باشم چون آسمان زیبایی که تو آفریدی و پر از رنگهای جذابه در کل این جهان ،متفاوت و بی نهایته.

الان که دارم این کامنت رو می نویسم تو جاده ام و دعوت شدم به سمت زیباییهای خداوند.

من همین جا هستم جایی که باید باشم.

ویرایش میکنم اینجا سمت چپ ما جنگل سیسنگان و سمت راست هم دریای زیبای خداونده کاشکی می تونستم عکس بگیرم و بذارم اینجا ببینید که چقدر زیباست.

خدایا شکرت برای تمام موهبتهای زندگی ام که لایقش هستم.

خدایا شکرت و به عدد علمت سپاس که من فقط دارم زیبایی می بینم.

بازی آقایان و خانمها تو شن را دوست دارم .این آزادی را دوست دارم . و میخواهم.

استاد به به چه عکسهای تاپی می گیرید نورها تو شب با ما حرف می زنند.

به اونجایی رسیدید که مریم جان گفت جان مادرت عکس بگیر خداااای من غروب آسمان فوق العاده بود.

بعدش رفتید رستوران با اون آهنگ قمیشی فقط داشتم اشک می ریختم. انگار این آهنگ هم با دل من هماهنگ شده بود.

استاد لایو دیشب عالی بود.

چقدر زیبا گفتید که وقتی می تونیم بگیم عاشقتم++ و این جملات رو وقتی میتونیم بگیم تو این دنیای کوتاه ، چرا خساست کنیم؟؟!!!!

سپاسگزارم از از به وجود آوردن و بودنتان در این جمع صمیمی ????

عاشقتونم من