سفر به دور آمریکا | قسمت 67

به نام خدایی که هیچگاه تنهایم نزاشت

سلام

دیروز بعد از اینکه کامنتی گذاشتم راجب تقلید نکردن کورکورانه از استاد فصل شیش کتاب رویاهارو نمیدونم چیشد که خریدم و از تمام اون حرفها انگار یاد حرف ابراهیم افتادم لیطمئن قلبی . میخوام قلبم اطمینان پیدا کنه و فرکانس اون کامنت منو به اون کتاب ارزشمند هدایت کرد

زندگی به سبک شخصی

بعدش نوشتم میخوام عظمت خدا و خودم رو پیدا کنم و ببینم

انقدر این سالها دنبالش گشتم و پیداش نکردم که حالا فقط میخوام تو این تنوع و گستردگی به دنبال عظمتش بگردم

که با چشم دل ببینم که سراسر خیری تو . که فقط خیر هست . که روز به روز باید بزرگی تو رو ببینم

فقط ده دقیقه ولی ایییین همه زیبایی . اون هارمونی زیبای رنگ بنفش و نارنجی گلدونها و گلها

حسشون چجوریه دوچرخه سواری و اسکوتر سواری تو این فضای خفن؟

تو بین همه ی اینها فقط میگفتم عزیزدلم همه ی ماها به یک اندازه به خداوند نزدیکیم و به نعمت هاش دسترسی داریم . تو فقط تغییر کن بازم دنبال عظمت و زیباییش بگرد

انقدر بگرد که دیگه چشمت به غیر از زیبایی چیزی نبینه

که مس وجودت بشه طلا

که دیگه مجالی برای در اومدن علفای هرز نباشه

که فقط خدا برات کافیه

میدونی خدای من . زندگی به سبک شخصی برای من وصل بودن به توعه

که من خوشبختم چون عدل تو رو درک کردم

قید و بندای باورای مسخره دارم جدا میشم

که سبک شدم

که نمیترسم از رفتن ادمها و خوشحال میشم که مدارم تغییر کرده پس

من یه روزی با تمام وجودم بهت درخواست دادم که میخوام به زیبایی طبیعتت و کوهها و جاهای بکرت برم

حالا راه فرکانس تولید کردنشو گذاشتی جلو روم؟

میشه بهم بگی داری باهام چیکار میکنی؟

پدری که فقط باهم دعوا داشتیم چرا انقدر باهام باعشق داره رفتار میکنه؟

مامانم چرا هر روز ذوقمو داره جالبتر اینکه انقدر حرفاش انگیزشی شده؟

این هدیه های دریافتی و این احوالپرسیای زیاد هر روزه

این نقاشی ای که 5 سال بود تموم نشده بود ولی یکماهه عاااالی تموم شد

این ازادی و بیخیالی

این شجاعت رانندگی کردن بعد پنج سال ترس

میشه انقدر قلبمو لبریز نکنی

دیگه گریه هام شدن ذوق وجود تو

میخوام عظمتت رو با تمام وجودم لمس کنم

این زندگی به سبک شخصی منه

رها از هرچی ادمه

خدایا شکرت