سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۸ - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

Hello To World, Look again at that dot. That’s here. That’s home. That’s us. On it, everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives. The aggregate of our joy and suffering, thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and peasant, every young couple in love, every mother and father, hopeful child, inventor and explorer, every teacher of morals, every corrupt politician, every “superstar,” every “supreme leader,” every saint and sinner in the history of our species lived there -on a mote of dust suspended in a sunbeam.

The Earth is a very small stage in a vast cosmic arena. Think of the rivers of blood spilled by all those generals and emperors so that, in glory and triumph, they could become the momentary masters of a fraction of a dot. Think of the endless cruelties visited by the inhabitants of one corner of this pixel on the scarcely distinguishable inhabitants of some other corner, how frequent their misunderstandings, how eager they are to kill one another, how fervent their hatreds.

Our posturings, our imagined self-importance, the delusion that we have some privileged position in the Universe, are challenged by this point of pale light. Our planet is a lonely speck in the great enveloping cosmic dark. In our obscurity, in all this vastness, there is no hint that help will come from elsewhere to save us from ourselves.

The Earth is the only world known so far to harbor life. There is nowhere else, at least in the near future, to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet. Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand.

It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. To me, it underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we’ve ever known.

معنی پارسی:

از این دیدگاه مسلط دورافتاده، زمین ممکن است هیچ علاقه خاصی را برانگیخته نکند. اما برای ما، این فرق می‌کند. دوباره به آن نقطه نگاه کن. آن [نقطه] همین جاست. آن [نقطه] خانه است. آن [نقطه] ماییم. بر روی آن هر که را که دوست داری، هر که را که می‌شناسی، هر آن که تا به حال نامش را شنیده‌ای، هر انسانی که تاکنون بوده‌است، زندگی‌شان را سپری کرده‌اند. جمع تمامی خوشی‌ها و رنج‌هایمان، هزاران دین مطمئن، ایدئولوژی‌ها، و دکترین‌های اقتصادی، هر شکارچی و کاوش‌گری، هر قهرمان و بزدلی، هر خالق و نابودکننده تمدنی، هر شاه و رعیتی، هر زوج جوان عاشقی، هر مادر و پدری، هر بچه امیدواری، هر مخترع و کاشفی، هر معلم اخلاقی، هر سیاست‌مدار فاسدی، هر «فوق ستاره‌ای»، هر «رهبر معظمی»، هر قدیس و گنه‌کاری در تاریخ گونه ما، آنجا زندگی کرده‌است – بر روی ذره گردی معلق در یک شعاع نور.

زمین صحنه بسیار کوچکی در عرصه وسیع گیتی است. به رودهای خونی که بدست ژنرال‌ها و امپراتورها ریخته شده تا، در شکوه [با افتخار] و پیروزی، بتوانند اربابان زودگذر جزئی از یک نقطه شوند، به بی‌رحمی‌های بی‌شماری که از ساکنان یک گوشه این نقطه بر [علیه] ساکنان غیرقابل تمیز گوشه‌ای دیگر سرزده، بیندیــــش، چه مکرر است عدم تفاهم‌شان، چه مشتاق‌اند به کشتن یکدیگر، چه پرحرارت است نفرت‌هایشان. رفتارهای‌مان، خود مهم‌بینی خیالی‌مان، توهم اینکه یک جایگاه اختصاصی در عالم داریم، توسط این نقطه کم نور به چالش کشیده شده‌است. سیاره ما یک ذره تنهای احاطه شده در تاریکی عظیم کیهانی است. در گمنامی‌مان، در تمامی این وسعت، هیچ نشانی از اینکه کمکی از جایی دیگر برای حفظ‌مان از خودمان برسد نیست.

زمین تنها دنیای شناخته شده‌ای است که تا کنون زندگی را پناه داده‌است. هیچ‌کجای دیگری نیست، حداقل در آینده نزدیک، که گونه ما بتواند به آن هجرت کند. سرزدن، شاید، اقامت هنوز خیر. خوشتان بیاید یا نه، در حال حاضر زمین جایی است که ما موضع‌مان را می‌گیریم. گفته شده‌است که نجوم یک تجربه متواضع کننده و شخصیت‌ساز است. شاید هیچ اثباتی برای حماقت غرور بشری بهتر از این تصویر دور از دنیای کوچک‌مان نباشد. برای من، این تأکیدی بر مسئولیــــــت‌مان است که با یکدیگر مهربان‌تر رفتار کنیم و نقطه آبی کمرنگ، تنها خانه‌ای را که تاکنون شناخته‌ایم، گرامی داشته، محافظت کنیم.

— کارل سیگن، سخنرانی در دانشگاه کرنل

خدایا شکرت

توی قسمت قبل، یعنی 67 بیشتر از همیشه متحیر شدم از اینکه آمریکا چرا انقدر در صلحِ با خودش، آدماش، طبیعتش، حیواناتش، آب و هواش، ابزاری که هست چرا انقدر ثروتمندِ ..

امروز صبح هدایت شدم به دیدنِ دوبارهِ این عکس که نگاه من را خیلی خیلـــی شکرِخدا بزرگتر کرد نسبت به خودم به رب العالمین. به خدای محمد و موسی و عیسی و نوح و . .. خدای استادم و مریم جانم آره.

امروز هدایت شدم بهش و با یک موسیقی آروم و بینظیر تاثیرگذاریش را بیشتر نوشِ جان کردم.

آره دیدم که دیدم که حس کردم درک کردم که این کشور آره این نگاه را خیلی خیلی خوب درک کردند، هر کسی مسئولیت زندگی خودش را 100% به عهده داره Everyone .. امروز بیشتر درک کردم که چرا آمریکا، آمریکاست و منم بیشتر میخوام که حالا اونجا باشم، مهاجرت کنم به آمریکا .. چقدرم خوب که با عزیز دلم بیام. خداروشکر میکنم به خاطر وجود ارزشمند هر دوی ما که دنیا را جای شادتر و زیباتری برای زندگی کرده ایم.

دنیا، خداوند به ما افتخار میکنه، به من افتخار میکنه به عزیز دلم افتخار میکنه .. بیاااا بیااا بیااا اون کسی که داری با چشم های نازت این نوشته را میخوانی و قلم من قلم من نیست قلمِ رب ِ منه به همین اشک هایی که جاری میکنم قســــم میخورم .. با این حال دگرگون شده ی من ..

بیااا بیاا هم پاره ی من بیاا دست ِ عظیم و قدرتمـــــــــندِ رب العالمین باشیم

بیا شادتر باشیم بیا بخندیم بی دلیل و با دلیل بیا شادی را عشــــــق را گسترش بدیم گسترش بدیم .. اصلا ما نمیخواد کاری کنیممم نمیخواد بخخداااا نمیخواد فقط و فقط

اگر یک صلیب بکشی تو کافیه درخواست هات را بنویسی یک سمت و بنویسی سهمِ خدا و

اون قسمت فقط و فقط بنویسی: اجازه سیلان انرژی و عدم مقاومت با احساسِ خوبم

یادمون باشه هم پاره، که یک چند صباحی بیشتر اینجا زندگی نمیکنیم .. ساده بگیرم ساده بگیرم هیـــــــــچ چیزی ارزشِ خراب کردن حالمون را احساسمون را نداره. باید از انرژی مثبتمون مراقبت کنیم. باید ذهن را به هماهنگی با قلب بکشونیم. خدا هست .. پس کافیه ..

خدا هست .. پس روزی ات را هم حله ..

خدا هست .. پس نه ترسی خواهی داشت از آینده و نه غمی از گذشته

خدا هست .. پس دیگه نگران نبودن کسی و یا چیزی نیست چون اون میشه همونی که میخوای

خدا هست .. پس به هر جا که میخوای بری، به هر کجا که میخوای مهاجرت کنی بازم اونجا منتظرته، فکرش را کن؟ تهران؟ آمریکا؟ فلوریدا؟

خدا هست .. توی هر نفس و دم و و بازدم پس خدایااا شکرت برای درکِ این لحظه، خدایا شکرت برای حسِ خوبِ این لحظه، خدایا شکرت برای عشق ورزیدنِ این لحظه. خدایا شکرت برای سپاس گزاری این لحظه، خدایا شکرت برای تحقق و امضای زیبای تو پای همــــه ی آرزوهای قشنگم که فقط و فقط به خاطر تجربه ی توست .. به خاطر رسیدن به توست.

وگرنه که من از خودمم ناامیدم .. از منیتم نه من امیدوارم به تو .. چون تویی دلیل شادی و خنده و نوشتن ها و توحید و موندن پای کار و جا نزدن و باشگاه رفتن و ورزش کردن و صحبت کردن و خلق کردن و خرید کردن و تو تو تو تو .. تویی تویی .. آخ که قلبم را بااا میکنی وقتی در موردت مینویسم. آره من نویسنده ی بی نظیری هستم و به خودم افتخار میکنم خدای من به من افتخار میکنه و دنیا مثل من ندیده و نخواهد دید منم مثل هیچ آدمی را جز خود اون افراد نمیبینم هر کسی تکِ هر کسی یک اثر انگشت از خداست یک اثرِ خاص از خداست .. آره بیا بیا تفاوت ها را بپذیریم به عنوان زیبایی از این دنیاا بیا احترام بذاریم واسه هر عقیده ای، واسه هر نگاهی واسه هر سلیقه ای واسه هر فرهنگی، واسه هر پرچم زیبای کشوری ..

و خدا میدونه توی این سایت توی این کهکشان حالا که یکم آب پرتقال گوارا و سرد میل کردم و لذت بردم توی اتاقم توی کهکشانم اووم توی این هوای سرد با یک کولر (خدایا شکرت) فکر کردم به اینکه چند نفر تا حالا مثل منِ اون خدای درونشون را پیدا کردند چند نفر توی مسیر عشق و علاقه ی خودشون هستند .. حسش بینظیره .. خدا میدونه توی این دانشگاه توحیدی که حضور و غیابی نداره و دانشجوهاش به عشق ِ تنها معلم میان هر روز و زندگی میکنن هر الهامی را به تحقق می‌پیوندن خدا میدونه چند نفر تا سال های بعد از همینجا میشن نامبر وان های کسب و کار خودشون توی ایران و دنیااا .. فکرش هم حتی جالبه و پر از احساس خوبه. بهترین هاا در کنار همم .. یوهووو خدایا شکرت.

پدر، ازت ممنونم میدونم خیلی خوشحالی از این گرفتن نتیجه ها بیشتر خوشحال میشی، ممنونم که دست خدای مهربونمون هستی، ممنونم که خودشی .. ممنونم ممنونم ممنونم. و ممنونم که ادامه میدی ادامه میدی ادامه میدی. دوست دارم ..

این قسمت .. After 12 Hours …

امروز قسمت ِ 67 سریال زندگی در بهشت روی سایت اومده بود، وقتی تمام نظرات را خواندم و هر جایی که لازم بود جاری شدم و نوشتم برای هم پاره های ارزشمندم، دیوید عزیزی که اومد با یک هیولا ( ماشین) و انبار از پیش ساخته شده را آورد و کارش را انجام داد این خلاصه ی کاره اما جزییات زیادی داره، این آدم یک نفر بود یک تیم نبود این آدم خودش بود و خدا این آدم روی خودش و توانایی های خودش و خدایش حساب باز کرده بود، این آدم بازم میخوام بگم که فقط یک نفر بود، و یک نفر با تجهیزاتی که درست کرده و هر چی که لازم بود هم آورده بود را اون کاری که بایستی انجام میداد را با عشق فراوان انجام داد بدون اینکه بخواد تیپی بگیره، این آدم این تیم، کارش را کامل انجام داد با کمال میل و مسئولیت پذیری کامل.

yes حتی حتی نسبت به صبح که قسمت اول نوشته را نوشتم و هدایت شدم به نوشته ی کارل سیگن عزیز تحسین برانگیز، الان بازم بیشتر متوجه شدم که چرا آمریکاا آمریکاست واقعا.

خُب میتونم بگم به جرئت و یقین کامل که بالاتر یقین نیست واقعا دوست دارم توی آمریکاا باشم و زندگی کنم و آمریکا را بگردم این خواسته ام برای من کاملا مشخص شده.

امروز یک کوشولو داشتم به این فکر میکردم آیا میشه توی یک زمان کم به آمریکا مهاجرت کرد اونم پادشاهانه فارغ از شرایط الانم .. تنها چیزی که میدونم باید تکاملم را طی کنم و شاید بشه. چون تنها غیر ممکن غیر ممکنِ

این قسمتم داستانش توحیده ..

فکرش را کن!

کسی میاد یک هم زبان بنا به درخواست های خودت مثلا مریم جان میخواد وقت بیشتری روی سفرنامه بذاره، استاد میخواد تجربه های بیشتری داشته باشه، مایکی یک هم بازی میخواد، سینا هم همینطور، دوست عزیزمون هم میخواد که استاد جان را ببینه واسشون غذا درست کنه عشقشون را اینجوری ابراز کنه، خلاصه که جهانم که استادِ برنامه ریزی و این جوری میشه. خدایا شکرت

این قسمت پر از نماد فراوانی و ثروت

خود همین اسموتی خوشمزه که نوشتم تا اینم امتحان کنم حتما ااووم چقدر خوب چقدر عالی چقدر تحسین برانگیز تحسین میکنید استاد جان مریم جان، ذوق و شوقتون را ببین! خدای من یک اسموتی و این همه تعریف و تمجید واقعاا بینظیره واقعاا واقعاا

02:52 Am | 23 مرداد

سلام میکنم دوباره

خب این قسمت را دیروز نگاه کردم و برای دیروزم بود، راستش انقـــدر وقتی که کامنت ها را خواندم و کامنت های قسمت 67 سریال زندگی در بهشت را خواندم انقدر پُر شده بودم که صاف احساس کردم ظرف وجودیممم واقعااا دیگه جاا نداره و نمیتونستم بنویسم و داشت از حالت لذت خارج میشد و به تحمل میرسید. که خیلی خیلی قبل از این مرحله حسم را دیدم و گفتم کافیه دیگه.

امروز بعد از ظهری توی یک حالتِ مراقبه وقتش بود که از خودم این سوال را دوباره بپرسم که چرا دارم سفرنامه را دنبال میکنم که چی بشه؟ چرا دارم کامنت ها را میخوانم و یا کامنت مینویسم و حتی نظر میذارم برای بچه هاا خب میتونم واقعا جای این کار وقت بذارم برای چیزهای دیگه .. چرا واقعا؟ ( حسم گفت اینو بنویسم نشانه اش هم همین الان دیدم، اینترنت یک لحظه دو آنتن شد و یک دفعه شد 5 تا تمامم)

خب دو قسمت میشه این پاسخ یک قسمت مربوط به قبل از بعداظهر و قسمت جدید میشه قسمت و نگاهِ امروز و این لحظه من ( نگاهی لبخند ژیگولی از تحسین خودم )

* به خاطر اینکه کانون توجه ام بر نکات مثبت باشه

* به خاطر شناسایی علایقم

* به خاطر شناسایی باورهای محدودکننده ام، مقاومت هام

* به خاطر شناسایی نقاط ضعف و قوتم

++++

Now:

به خاطر باور سازی با تکرار و خواندن کامنت ها با تایید کردن صحنه ها زیبایی ها با هیجان بیشتر در دیدن فایل ها .. ( واقعا الان بیشتر متوجه میشم که چرا یک فایل را انقدر برای من طول میکشه گاها دو سه روز و اینکه چرا انقدر دوست دارم با لذت تمام و انرژی عالی حضور داشته باشم و نه به خاطر اینکه صرفا تعهد دادم که سفرنامه را با عزیز دلم دنبال کنیم )

* به خاطر اینکه با خواندن کامنت ها من میتونم تجربه ی ارزشمند هم پاره هام را بدست بیارم و همینطور برای محمدی که دوست داره دوست های جدید پیدا کنه و صحبت کنه و خلاصه زندگی را زندگی تر کنه، دیدن دوستای جدید و خواندن کامنت های ارزشمندشون و کامنت گذاشتن واسشون میتونه این کار را انجام بده خیلی خوب.

* به خاطر جاری شدنِ انرژی مقدسِ من: به خاطر مراقبت و محافظت از انرژی مقدسم که خدای من میخواد همیشه پرانرژی باشم و توی احساس خوب و این سفرنامه که مثل یک ژنراتور تولید کننده فرکانس های مثبت ِ واقعا واقعا واقعا با ایمان کامل میگم، میتونه من را بیشتر در احساس خوب نگه داره و با نوشتن مخصوصا انرژِی مقدسم را بیشتر به جریان بندازم و به ندای ربــم لبیک بگم.. همون دستِ خداوند باشم برای گسترش دنیااا

راستی راستی یکی از عزیزان دل سایت ما زیبا جانم، همین 3 ساعت پیش بهم پیام داد بذار اصلا بنویسمش، مرسی خداجون که به یادم آوردی:

* سلامم محد جاان خداوربسیار سپاس گزارم و شاکـــرم که کامنت های تو و عزیزدلت چقدر باور عالی گرفتم چه ترمزهایی که شناسایی کردم، شمااا جهان را گسترش دادید عاشقتونــــم عاشق خدام که از طریق شما ارزشمدای گلم هدایتـــم میکنه. ( لبخند و چشمک)

مورد بعدی اینکه، * با خواندن نظرات ممکنه وقتی من مینویسم کامنت ارزشمند و تاثیر گذارم را، ممکنه بچه هاا یعنی همیشه همینطور بوده از زاویه ی دیگه بهش نگاه کرده بودند و دیدن از زاویه ی میتونه خیلی خیلی کمکم کنه در شناخت و درک یک چیز اینم بگم و تایید کنم این یکی از ویژگی های آدم های ثروتمند هست. خداروشکر خداروشکر

اینم از این قسمت. خدایا شکرت به خاطر درکِ این لحظه و این موسیقی تحسین برانگیزی که نوشته ام را حالم را احساسم را واقعا عالی تر کرده با نوشتن.

خدایا شکرت به خاطر نعمت تلفن هوشمند، خدایا شکرت به خاطر نعمت گوگل مپ، خدایا شکرت به خاطر نعمت ماشین، خدایا شکرت به خاطر نعمت RV ، خدایا شکرت به خاطر نعمت اینترنت، خدایا شکرت به خاطر همه ی مواد خوراکی و نوشیدنی و غذایی، خدایا شکرت به اخطر سرسبزی و طبیعت و جنگل ها و درخت ها و آب و ها و آسمان بینظیرت، خدایا شکرت به خاطر ابر، خدایا شکرت به خاطر باران، خدایا شکرت به خاطر شب و ماه تابان، خدایا شکرت به خاطر خورشید و نور گرما بخش تابان، خدایا شکرت به خاطر این همه گالری ماشین و این همه ماشیــــن خدای من، این همه ماشین نو این همه ماشین زیباا و قدرتمند که منتظر راننده اشونه، خدایا شکرت به خاطر تمییزی و زیبایی این کشور خدایا شکرت به خاطر فرصت زیبای ماه خدایا شکرت به خاطر ماهت که توی روز هم مشخصه، 07:45 خدایا شکرت به خاطر آمریکای شاد و سپاس گزار و توحیدی، خدایا شکرت به خاطر ماشین جی تی قرمز اسپورت دو در پارک شده، خدایا شکرت به خاطر این موزه بینظیر که بزرگترین موزه دنیاست، خدایا شکرت به خاطر این پارک زیبا این هوای آزاد این فرهنگ، خدایا شکرت به خاطر این آزادی این مجسمه ها که با غرور افتخار آمیز به افق خیره شده، خدایا شکرت به خاطر دوربین و دستای مریم جان که میتونه ثبت کنه و ذهنی بهش دادی ثروتمند که بخواد خلاقانه ادیت کنه و به اشتراک بذاره با تمام مردم دنیا، خدایا شکرت به خاطر این دنیااا استاد این خانواده این سایت این کهکشان این فرصت زیبای چند روزه زندگی، خدایا شکرت به خاطر پاهایی که میتونم راه بریم دوو کنیم میتونم ماشین برونیم میتونیم قدم برداریم، خدایا شکرت به خاطر این دست ها که میتونیم خلق کنیم میتونیم بسازیم، خدایا شکرت به خاطر این لبخندهاا که میتونه دل هاا بدست بیاره میتونه شاد کنه خدایا شکرت به خاطر این صدا این گوش ها که میتونه بشنونه پیام تو را، خدایا شکرت به خاطر این قلب که به عشق تو میتپه، خدایا شکرت به خاطر این چشم ها که میتونه ببینه این همه زیبایی و ثروت را، خدایا شکرت به خاطر ثابت قدم بودن در این مسیر به راستی که رب من فقط یک قطره از این اقیانوس بی انتهای تو هستیم .. یااری امان کن که جز تو و روزی تو هدایت تو لطف تو بخشش تو .. همش تویی رب جان

خدایا شکرت به خاطر صلحِ امروز و صلح بیشتر فردا، خدایا شکرت به خاطر ادامه داشتنِ امروز و بیشتر جاری شدن .. خدایا شکرت که میتونم با صمیم قلبم بگم عاشقتم عاشقتم عاشقتم ..

و دعا کنم که هر قلبی که میخوانه و همراه توست عاشق تر شود. عاشقِ زیبای تو. آمین.