سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۹

به نام معبود رنگارنگ خودم

سلام استاد عزیز

سلام مریم عزیزم

گفتم عزیز چون باهاتون احساس صمیمیت کردم.آدمها با دوستانی که هرروز میبینند و صدایشان را می‌شنوند صمیمی میشوند چه رسد به شما که حالا جزئی از زندگی من شدید .هرروز که هیچ،هرساعت به مسیر شما می اندیشم. از نظر من این یعنی تمرکز بر زیبایی ها!تصاویر امروز مرا به تفکر واداشت.برایم معنای تکامل داشت،معنای رسیدن به رؤیا،معنای رشد،تضاد و بزرگ شدن.ساده ترین هواپیمای ابتدائی و بوقوع پیوستن رؤیا ی پرواز برادران رایت!شاید آن روز که این رؤیا را در سر میپروراندن تصور هواپیماها و امکانات پرواز امروز بدلیل عدم تکامل در ذهنشان نمی گنجید ولی آنان کاری بزرگ کردن.آنان رؤیا ی خود را عملی کردن.به توانایی های خود ایمان داشته و با کشیدن نقشه های مختلف برای ساختن سازه ای که به پرواز در اید رؤیا ی خود را مکتوب کردند.چقدر مطابق قانون جهان عمل کردند. من هم یاد گرفتم مکتوب کنم خواسته هایم را و این نشانه ای است تا من ایمان بیشتری پیدا کنم که میشود با ترسیم خواسته ها برای قدرت مطلق جهان،مسیر رسیدن به خواسته را طلب کرد و گرداننده ی جهان چنان چرخ فلک را بچرخاند تا تو به ان دست پیدا کنی!

برایم قابل تامل است حتی انسان هایی که بر اثر توانمندی هایی که با دست یابی به تکنولوژی پیدا می کنندوادعای خدایی دارند نیز بر اثر فرکانسی که به جهان هستی می فرستند به این جا رسیده اند و خداوند به آنها اجازه می دهد تا در این مسیر پیش بروند و تازه بعد از سالها خواندن قرآن میفهمم که وقتی خداوند می گوید ما هر که را بخواهیم هدایت می کنیم و هر که رو بخواهیم به ضلالت و گمراهی می‌کشانیم یعنی چه؟.و نهایتا تمام قدرت دنیا را جمع کرده و مخلوقات خود را به کار گرفته تا هر آنچه من می خواهم در اختیار م قرار دهد و او مدبر بزرگی ست.این قدرت مطلق من است که با بکار گیری ذهن دیگران آنچه من در ذهن دارم برایم مهیا میکند و من برای رسیدن به هر چیز تنها کافیست به قدرت مطلق،نیرویی که در درون من جریان داره با ایمان درخواست بدم تا به آن دست پیدا کنم.چه انسان هایی که سالهای سال زندگی میکنند و حتی به پرواز که حالا یک امر بدیهیست حتی فکر هم نمی کنند.من از خدای بزرگ و زیبا م سپاسگزارم که با شما همراه کرد منو تا به چه چیزایی فکر کنم.

و دیدن آن ماجرا!به من یاد آوری کرد که هر کسی هر اتفاقی رو به اندازه وبه طریقی جذب می کنه که بهش فکر کرده.زمانی که یک جنگ رخ می ده هر انسان سهمی از آن دارد.آنکه به زیبایی های دنیا میاندیشیده در آن زیبایی میبیند مثل امام حسین و خانواده اش و آنکه از نعمت تمرکز بر زیبایی ها بی بهره بوده ثمره ی جنگ برایش پوچیست.هر دو شاید یک مسیر را طی کنند و شاید سهمشان رسیدن به مرگ باشد!اما مرگ برای یکی رسیدن به بالاترین سطح مدار فرکانسی است،یعنی آنجایی که دیگر این جهان گنجایش آن را ندارد وبرای رسیدن به آن باید از خط پایان دنیای مادی گذشت حتی اگر شده تنها شش ماهه باشی یا شصت ساله وبرای دیگری ممکن است در اوج پیری با هزاران آمال و آرزو ناکامی به معنای کامل کلمه باشد.یاد حرف استاد میافتم که میگن:تو این سن با درک قوانین جهان تمام لذت های ممکن رو درک کردند و این که برای از دست دادن بزرگترین داشته ی یک انسان یعنی از دست دادن زندگی دنیوی هیچ نگرانی ندارند ، چون به قول مریم عزیزم کلیدی داشته اند که تمام قفل هارو باز کرده و این کلید ایمان به خدای ابراهیم بوده.

دیدن عکس اون خانم ها حس خوبی بهم داد.زنان قدرتمند ی که نسبت به خودشون و جنسیت شون تغییر باور داده بودند با کلید واژه ی من می توانم.درست مثل خانم شایسته عزیزم.

ذره ذره ی این امکانات به مرور زمان تغییر و تکامل یافته بود اما آنچه باید تغییر کند درون من است.