سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۹

سلام به استاد عزیز و مریم بانوی قشنگم

خداوند منو به این قسمت از سریال هدایت کرد تا باگ ها و ترمزهای زیادی رو که توی سرم دارم واسم واضح کنه

این روزها به فکر خروج از رابطه نامناسبی ام که باعث هدر رفتن وقت و انرژی و نشتی فکرم شده ؛ رابطه ای که در اون رشدی وجود نداره و بذر باورهای نامناسب رو هم در مغزم کاشته

انگار دارم تقلا میکنم تا در بیرون اتفاقی بیفته و ازین غافلم که برای تغییرات بیرونی باید در درون و شخصیتم احساس لیاقت و جایگاه ارزشمندی که قبلا داشتم احیا بشه و این مسیر تقلا فقط انرژی من رو هدر میده

جملاتی که مریم عزیز گفتند خیلی برام جالب بود ؛ زمانی که با تعهد روی قوانین کار میکنم ، نسبت به هدایت های پروردگار گوشهام خیلی تیزترن ، صداها و نشانه ها رو خیلی بیشتر درک میکنم و نسبت به افکارم خیلی حساس ترم و اگر کمی شرایط پیچیده بشه به سرعت شروع به اصلاح احساس و افکارم میکنم … و زمانی که از اون تعهد دست میکشم و غرق در روزمرگی ‌و فکر و خیالهای بیهوده میشم و خدا رو فراموش میکنم و از هدایت هاش دور میشم ، نشانه های خدا هم در قالب سختی و بیماری و از دست دادن ها ظاهر میشه

من این محیایی که هستم رو میبایست اصلاح کنم ، این محیا ورژنی به مراتب ضعیف تر از محیای گذشته اس، ولی قانون اینه که در قدم اول ذره بینی که روی نکات منفی آدم ها و جهان اطرافم گذاشتم رو بردارم ، دست از بی هدفی و بیهوده گذروندن زمانم بردارم و بفهمم و درک کنم که زمانم ، انرژی ، فکر و وجودم و سلامتی ام تنها و تنها چیزهایی هستند که باید بهشون تکیه کنم تا هدایت بشم به سمت زیبایی ها تا جهان جایگاهم رو عوض کنه تا جهان موقعیتم‌ رو جابجا کنه

اگر من مثل گذشته ام تغییر کنم و خودم رو بهبود بدم ، جهان من رو توی شرایط و موقعیت های عالی تری قرار میده

من این مسائل رو نوشتم تا جایگاه الانم رو بدونم ، چون بارها و بارها به نوشته های خودم برمیگردم و خودم رو چکاب میکنم

اهداف و مسیرهایی که باید دنبال کنم ؛

_دست از تغییر دادن آدم های اطرافم بردارم ، هر کسی در مسیر خودش داره زندگی رو تجربه میکنه و من نمیتونم تاثیری در زندگی دیگران بذارم ؛ اگر در روابطی که دارم شاد نیستم ، احساس نقصان و بی ارزشی میکنم ، این احساسات نامناسب نشون دهنده اینه که « من عامل هستم و من در حال ارسال این فرکانس بی ارزشی ام » و فرد مقابل من آینه ای از وجود منه و من باید سپاسگذار این شرایط باشم تا هم بتونم به حس بهتری برسم و هم با استفاده از این « تضاد » و « درک موهبت هاش » به سمت خواسته ام برم تا با کمترین «آسیب و نشتی انرژی » بتونم تجربه ای بهتر و ارزشمندتر رو داشته باشم

_ وقتی همه چیز داره آسون انجام میشه یعنی من کارهام رو سپردم به خداوند و در مسیر هدایتم « تقلا و رنج » نشانه ای هستند که دارن راه اصلی رو از فرعی و حواشی بهم نشون میدن … من با تقلا به احساس خوب نمیرسم ،بلکه حس خوب من از « باورهای بنیادین توحیدی » جاری میشه که ناخوداگاه و لاجرم من رو روی « مومنتوم مثبت » قرار میده

– «مسائل و اتفاقات اونقدرها که به نظر میرسه سخت و پیچیده نیستن » بارها برام پیش اومده که توی موقعیت های ساده ، اونچنان خودخوری کردم و با فکر و خیال به خودم رنج دادم و متناسب با این مسئله به خودم آسیب زدم ولی باید یاد بگیرم که یه اتفاق ساده رو پیچیده و رنج آور نکنم و از کاه کوه نسازم

– تغافل رو باد بگیرم ، هیچکسی کامل نیست و همه ما نقصان هایی داریم اگر نقاط تاریکی رو در دیگران دیدم ، یاد بگیرم که ندیده بگیرم

– به خودم کمتر سخت بگیرم و رهاتر باشم ، بجای دادن حس گناه و عذاب وجدان که فقط انگیزه های درونی و قدرت و ایمانم رو نسبت به خودم کم میکنه و حس بی ارزشی مو بهم یادآوری میکنه ، یادبگیرم که با خودم در صلح باشم و خودم رو ببخشم و بیشتر دوست داشته باشم

2/2/1404