سفر به دور آمریکا | قسمت 70

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیزم،مریم بانوی شایسته،مایک عزیز و همه بچه های این دانشگاه خودسازی

چند وقته که روی یکی از اهدافم تمرکز کردم و دارم برای مهاجرت بعدی آماده میشم. الان تقریبا دو سال هست از مهاجرتم به اروپا میگذره و بعد از کلی نتایج عالی که گرفتم و اعتماد به نفس عجیبی که گرفتم،دارم از این نیرو و انرژی استفاده میکنم برای تیک خوردن هدف بعدیم. توی این مدت خیلی نشانه روزانه رو میبینم و جالبیش اینجاست که توی 90٪ موارد سریالهای سفر به دور آمریکا رو میاره برام و این برام دوتا نشونه داره. اول اینکه اسم سفر که میاد اولین چیزی که توی ذهنم میاد مقصد بعدیم هست و انقدر اشتیاق دارم برای طی کردن تکاملم که قلبم شروع میکنم تند تند زدن و بقول استاد توی جلسه اول از قدم دوم دوازده قدم،قلبم انگار مثل یه گل شروع میشه به باز شدن. پیام بعدی برام تنرکز بر روی نمات موبت هست که به نظر من مهمترین موضوع سریالهای سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشته که بهم رهایی رو یادآوری میکنه و دائم بهم میگه هدف داشته باش اما رها باش و نچسب به هدفت و لذت ببر. حتی به اون لذت هم نچسب و بگذر و فقط نظاره گر باش . برای هدفم این روزها خیلی روی روانشناسی ثروت 1 کار میکنم و قانون آفرینش و عزت نفس و در کنار همه اینها دوره فوق العاده قانون سلامتی که باعث شده انگار زمان برام کش بیاد و 24 ساعتم انگار شده 100 ساعت. 4/5 صبح خیلی با انرژی بیدار میشم و 9شب خوابم میبره و خوابم به شدت عمیقه. منی که به سختی خوابم میبرد و حداقل دو ساعت طول میکشید که خوابم ببره و با صدای پای مورچه از خواب بیدار میشدم الان خوابم عالی شده. این سبک زندگی باعث شده من بتونم همزمان روی چنتا دوره تمرکز کنم و نتایجم یه سیر سعودی به خودش بگیره. قبلا میتونستم روی یک دوره کار کنم. اما الان با تمرکز دارم همه چیز رو با هم کار میکنم. این روزها خیلی روی باور فراوانی کار میکنم(همین الان پول پیدا کردم) و احساس لیاقت. چون فهمیدم که این دوتا مورد پاشنه های آشیل من هستن. کار کردن روی این دو مورد غوغایی به پا کرده درون من و نمودش رو هر لحظه دارم بیرون از خودم و توی اتفاقاته روزمره زندگیم میبینم. از رفتارهایی که باهام میشه. از احترامهایی که بهم گذاشته میشه. از کارهایی که به سادگی برام انجام میشه. از افرادی که بخدا صف کشیدن که کارهام رو انجام بدن. برای نمونه بگم،یه موضوع مالی برام پیش اومده و در همین لحظه 3 نفر بهم گفتن که ما حاضریم رایگان این مورد رو حل کنیم. و جالبیش اینجاست که از این اتفاقات اصلا تعجب نمیکنم چون میدونم از کجا داره آب میخوره و من فقط سپاسگذاری میکنم از افراد و اعتبار رو به خدا میدم.

استاد من قدم برداشتم توی مسیر مورد علاقم که آشپزی هست. هیچ ایده ای هم نداشتم. اما بقول شما ظرفم رو آماده کردم و به خودم گفتم فرض کن الان یکی ازت بخواد براش غذا بپزی. آیا میتونی؟ اگر میتونی چقدر حرفه ای هستی؟ برای چند نفر میتونی؟ و برای اینکه به سوالاتم جواب بدم اومدم و فقط شروع کردم به کسب تجربه از همین غذاهایی که بلد بودم و همیشه میپختم. این اعتماد به نفس رو داشتم که دستپخت من بینظیره و من همیشه ایده های جدید دارم. بعد از یه مدت یه مهمونی دعوت شدم که هرکس باید غذای کشور خودش رو سرو میکرد. من اومدم قرمه سبزی،قلیه میگو و تهچین رو به روش خودم پختم و هرکی توی اون مهمونی بود لذت برد. همونجا یه خانم و آقایی بودن که رستوران داشتن و ازم خواستن باهاشون همکاری کنم. نه اینکه برم و اونجا سرآشپز باشم. بعنوان کارگر ساده و بخودم میگفتم که این اولین قدمه و این هدایته. انجامش دادم و رفتم. الان یه مورد دیگه بهم پیشنهاد شده که برای 50 نفر غذا بپزم. و نشانه ها همینجور داره میاد و اتفاقات به راحتی داره میوفته. خداروشکر میکنم بابت وجود شما دو استاد عزیز و بابت تک تک کامنت بچه ها که واقعا گنجینه هست.

شاد و سلامت و ثروتمند باشید در پناه رب العالمین