سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام استاد عزیز، مریم جانم و مایک دوست داشتنی

چند روز پیش که با هدایت خداوند به فایل جلسه چهارم قدم یک هدایت شدم همون جلسه ای که بعد از اولین فایل تمرکز بر نکات مثبت اون نمایشگاه جلوی خونه تمپاتون بود یادم اومد، من تو کامنتی که گذاشتم شاید فقط یک جمله تونستم بنویسم به خودم گفتم نه منظور استاد رو درست متوجه نشدم، اما اگه بخوام با خودم صادق باشم باید بگم بلد نبودم، یعنی اصلا بلد نبودم چطوری باید روی نکات مثبت تمرکز کرد، سالها کتاب های مثبت می خوندم شعارهای مثبت میدادم اما در عمل بلد نبودم بهشون عمل کنم و الان که قدم ششم رو به اتمام رسوندم و در بخش ۷۱ ام سفر به دور آمریکا هستیم باید بگم الان جزیی از زندگی روزمره ام شده هر جا باشم چشمهام دنبال زیبایی می گرده حتی اگر تو بیمارستان باشه یا یه جلسه کاری که همیشه و پیش از این ازش فراری بودم. مهم نیست که با کی همراه باشی و کنارت کی باشه و چی بگه میشه اون وسط مسطا یه کلامی یه نگاهی یه چیزی پیدا کرد وهمون رو تحسین کرد.

این روزا من سپاسگزار تر شدم به هر بهانه ای از هر کسی و هر چیزی

این روزا من بیشتر لبخند میزنم به هر آشنا و غریبه ای

این روزا من حالم خوبه خیلی خوب

این روزا به هر مساله ای جوری نگاه می کنم که حالم رو خوب کنه حتی اگه دیدن یه حشره دوست نداشتنی تو فضای آشپزخونه ات باشه.

و همینه که این روزا به درک درستی از این کلام استاد رسیدم که تفاوت در نگاه ما به هر موضوع و اتفاق و مساله ای است که از اون برای ما فرصت یا نقمت می سازه.

سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم