سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام به استاد عباس عزیزم , خانم شایسته عزیز , داداش عزیزم مایک , و بچه های انرژی بخش سایت

وقتی برای چندمین بار در این سفرنامه , پرچم زیبای کشورمون رو در کنار پرچم بقیه کشورها دیدم , و از طرفی مجسمه های خیلی زیبای اسب ها از جلوی چشمانم گذشت , بلافاصله یاد ماجرایی افتادم ,که خیلی قبل تر در مورد اسب ها شنیده بودم و دریافتم یکی از پیام های مهم این قسمت , بی تردید همین است

فارغ از حقیقی یا غیر حقیقی بودن این ماجرا , شنیده بودم , وقتی اسب میخواد از رودخونه رد بشه, اول آب رو گل آلود میکنه بعد رد میشه، چون در آب تصویر خودشو می بینه و خیال میکنه همنوع خودشه و به هیچ وجه حاضر نمیشه پاشو رو اون بزاره .

و این داستان عشق به هم نوع فارغ از هر رنگ و نژادی ست ,

این داستان همان اشخاصی ست که امدند پرچم کشورها رو.فارغ از دعواهای سیاسی , فارغ از نژاد و ملیت ها و اعتقادات , در کنار هم قرار دادند ,چرا که ：

?باور دارند , در اصل همه انسانیم

?باور دارند , که, هیچ برچسبی , هیچ قانونی و هیچ جنگی نمی تواند , هم نوع بودن من با دیگر آدمیان را , انکار کند

?باور دارند , که همه از یک خداییم , و منشا و مقصد ما یکی ست , همه از خداییم و به خدا بازگشت میکنیم .

نکته ای که بارها در این سفرنامه , در برقراری ارتباط استاد و خانم شایسته و مایک با بورلی های امریکایی و آن خانواده کانادایی و ضیا احمد افغانی , و دیگر ملیت ها شاهدش بودیم

اگر دقت کرده باشید , هیچ کدام از آن آدمها , قبل از اینکه لبخندشون رو به قاب دوربین خانم شایسته هدیه کنند

قبل از اینکه استاد و خانم شایسته رو به باغچه خونشون راه بدهند و با عشق قصه باغچه شون را تعریف کنند

قبل از اینکه استاد و خانم شایسته رو به منزلشون دعوت کنند

قبل از اینکه دست نجات و یاری خدا بشند تا پله rv تعمیر بشه

قبل از اینکه به آنها لبخند مهربانی بزنند , دست یاری بدهند , محصول خودشون رو بفروشند , پاسخ سوالشون رو بدهند ,

قبل از همه اینها , هیچ پیش شرطی مثل ایرانی نبودن یا آمریکایی بودن , تعیین نکردند .

چرا که هم نوع بودن برایشان ملاک بود نه ملیت و نژاد یا رنگ پوست

و من آموختم

?آموختم , دیگر نسبت به کسی , حسادت و رشک نورزم چرا که ثروتمندتر و خوشبخت تر بودن دیگری , نمیتواند میان روح من و او فاصله ای ایجاد کند

?آموختم دیگر به کسی , نفرت نورزم و از کسی , کینه ای به دل نگیرم و جز عشق و محبت برایش طلب نکنم , چرا که عشق ورزیدن و.دوست داشتن او , همان عشق ورزیدن و.دوست داشتن , وجود خودم است .

?آموختم ,بین انسانها , بخاطر میزان قدرت یا ثروتشان , فرقی نگذارم , و شخصی را بیشتر تحویل بگیرم و دیگری را حتی نگاهش هم نکنم

?و آموختم , تنها به خدا توکل کنم و تنها به درگاه او سجده کنم , چرا که هیچ انسانی در هر مرتبه ای از قدرت و ثروت و بزرگی , نمیتواند برای من , نقش خدایم را بازی کند .

به امید ظهور عشق در چشم ها و گوش ها

دوستتون دارم