سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام و درود فراوان به استاد عزیزم و خانم شایسته و تمام اعضای خانواده صمیمی عباس منش، من با هر قسمت از فایل های سفرنامه به ذوق و شوق بیشتری برای رسیدن به هدف های خوبم تلاش می کنم. و این شما هستید که ما را چو ریسمانی به نام فایل های سفر نامه به لطف خداوند مهربان به سمتتان می کشاند. و به ما می آموزید آنچه را که در کمال فراوانی و باور های خوب و عالی آموخته اید. با رقصیدن این پرچم زیبا و با شکوه من هم خیلی به وجد آمدم و افتخار می کنم که پرچم ایران در کنار دیگر پرچم های دیگر نماد صلح و پیشرفت را به نمایش می گذارد. ای وای که چه زیباست این طبیعت با تمام این اسب ها و مجسمه هایی که روزی افکار و ذهن های خلاق آنها را چون خدایی آفریدند. و به ما هم نشان میدهد که هر آنچه که ما هم بخواهیم خلق می توانیم. سبزه ها و آسمانی آرام و زیبا که با ما از زیبایی های بی کران جهان هستی که همه آنها با ما حرف می زنند و به ما می گویند که از زندگی لذت ببرید و شکر کنید خدایی را که این زیبایی ها و این چمن زار ها را خلق کرده تا به شما لذت و زیبایی های بیشتری داده شود.

امروز این واژه ها از تمام وجودم میریزد و نقش می گیرد. واقعا خدا را بینهایت سپاس از این همه زیبایی و این خانواده شاد که هر کدام به نوبه خود ترانه ای گوش و روح نواز می خواند.

چه از ترانه اندی و چه ترانه خارجی واقعا بخند با روی دنیا، تا دنیا بر رویت بخندد.

با سپاس از استاد عزیز و خانواده صمیمیم، تمام شادی ها و خوشبختی های جهان را برای شما و خودم از خدای مهربونم استدعا دارم. شاد و سلامت باشید.