سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام خدمت استاد عزیز و مریم بانو ی پر مهر و دوست داشتنی.سلام به مایک عزیزم که هر بار می ببینمش کلی انرژی میگیرم.

دقیقا این خونواده ی سه نفره شده الگوی قشنگ زندگی من .تقریبا همیشه وقتی دارم سفرنامه میبینم گل پسر دوساله ام با اشتیاق میاد تو بغلم و همرام میشه تو سفر ها.فکر اونم با اینکه از قوانین دنیا بی خبره انرژی شما رو حس می کنه. این روزها کار شما شده تمرکز بر زیبایی ها وکار ما هم شده تمرکز بر خانواده ی دوست داشتنی شما!

چه هنرمندانه انتخاب شده عکس روی فایل سفرنامه.یک دیوار پر آجر،پر پرچم ومایک که همیشه دیدنش حالمو خوب می کنه.

تک تک اون آجر ها برام سنبل یک تاریخ بودند.یک باور که ریشه در دل یک ملت داره و درست و غلط بودن این باور زندگی هزاران و شاید میلیون ها انسان رو ساخته.باور هایی که زندگی من رو هم ساختن.بزرگترین درس من از همراهی شما عزیزان،یاد گرفتن این مسأله بود که مراقب باور هایی باشم که تو ی ذهن پسرم تزریق می کنم. خداوند رو شاکرم که الان تو مسیر هدایت قرار گرفتم قبل از اون که پایه های اساسی رو تو ذهن گل پسرم پی ریزی کنم.

تمام اون ملت هایی که پرچمشون روی اون دیوار نصب بود انسان هایی رو پرورش دادن که تعیین کننده سرنوشت اون کشور بودند و گاهی اگاهانه یا نا اگاهانه یک باور که در دل مادران راه پیدا کرده و به ذهن بچه‌ها منتقل شده.

راستی این جذب زیبای شما بود که پرچم ایران عزیز اینقدر زیبا به احتزاز در اومده بود.برایم جالب بود هرچند که می دانم ذهن استاد عزیزم مرزها رو شکست تا تونسته زیبایی های دنیا رو ببینه. وقتی رهایی از قفس رو تجربه میکنیم که دیگه برامون ایرانی و غیر ایرانی،مسلمان ویهودی و مسیحی و حتی بی دین فرقی نداشته باشه. همه ی انسان ها رو دستی ببینیم از دستان زیبای خدا که برای نشان دادن عظمتش در سر راهمون قرار داد ه.چقدر این دیوار حرف برای گفتن داشت.

دیوار یک رنگی که بدون هیچ تفاوتی پرچم تمام ملتها رو در خودش داشت و شاید علت زیبایی و هدایت ما به سمتش همین بود .به این سبب گام های شما این مسیر رو طی کرد.

من عاشق اسب و سوارکاری هستم و یکی از لذت هایی که حال خونواده ی منو خوب میکنه نوازش کردن اسب هاست.اما این بار این موجود زیبا رو هم از لنز دوربین شما متفاوت دیدم و فکر کنم این معجزه ی همراهی با شما بوده.لکه ی سفید اطراف چشم اون اسب کهر حس می کردم میخواد یه چیزی بهم بگه. از همون اول نظرم رو جلب کرد و همش حواسم بهش بود نتونستم چیزی دیگه اون لحظه ببینم. شاید یک تضاد،یک تفاوت!تفاوت آدمهایی که زیبایی ها رو میبینند با بقیه دنیا.آدمهایی که توی این سایت دور هم جمع شدند تا به پیروی از شما زندگی شون رو تغییر دهند و جور دیگر دنیا رو ببینند.آدمهایی که متفاوت از بقیه اند حتی آنهایی که به زیبایی در کنارشان زندگی میکنند. و گاهی اینقدر این تغییر به دور از هیاهوست که اطرافیان فکر ش را هم نمی کنند.

مجسمه ی اون اسب ها برایم پیامی داشت.اینکه برای هدایت نه تنها باید با انسان ها در صلح بود بلکه باید احترام به حیوانات رو هم یاد گرفت. ساختن سازه ها به شکل حیوانات به معنای دیدن زیبایی محض است. زیبایی های خلقت.

هر بار که می نویسم ویا کامنت های سایت رو می خونم با خودم میگم نعمت بزرگتر از این دیدی که پیدا کردی.آدمهایی که بهت یاد دادن احتیاج نیست دنیا رو تغییر بدی،فقط کافیه دیدت رو نسبت به دنیا عوض کنی دنیا خودش زیبایی ها رو بهت نشون میده.سپاسگزارم از خدای مهربون بخاطر لنز دوربین شما که باعث میشه متفاوت ببینم.