سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام و درود:

داستان اخیر من؛

چند روز پیش بود که در حال رانندگی داخل یک کوچه،مجبور شدم به عقب برگردم.

وقتی دنده عقب زدم و برگشتم دیدم که یک ماشین پشت سرم هست که من زدم به گلگیرش و یه کم له شده بود…،

صاحب ماشین درخواست خسارت کرد و من چون عجله داشتم گواهینامه ام رو بهش دادم، شماره تماس همدیگه رو گرفتیم و رفتیم.

شروع ماجرا….(نکته اصلی):

اولش خیلی غرغر کردم…ولی در عرض چند دقیقه به یاد حرف استاد افتادم…که در یکی از فایل هاشون در مورد تصادف گفتند…

و گفتند که وقتی پلیس اخطاریه براشون آورد ذهن خودشون رو کنترل کردند و بعد هم قضیه بدون هیچ مشکلی حل شد.

من هم در اون لحظه همین کار رو کردم و کار رو سپردم به خدا….و توجه به نکات مثبت زندگیم،

و بجای غرغر کردن به خدا گفتم که میخام خود صاحب ماشین گذشت کنه و زنگ بزنه بگه که بیا گواهینامه رو بگیر…(چون واقعا خسارت زیادی هم نخورده بود).

فردا عصرش بود که خود صاحب ماشین زنگ زد و به من گفت بیا گواهینامه رو بگیر….

من با تعجب و شگفتی گفتم خسارت چی؟؟؟گفت چیزی نسیت بیا گواهینامه رو بگیر…!!!

اشک توی چشمام حلقه زد و همون موقع خدا رو شکر کردم و دیگه نمی دونستم چکار کنم…

خدایا شکرت خدایا سپاسگزارم که به خواسته های واقعی ما پاسخ عالی میدی خدایا دوست دارم.

خدایا سپاسگزارم،سپاسگزارم،سپاسگزارم

این بود تمام ماجرا، وقتی که دست از نق زدن و غرغر بر میداری توجه به خوبی ها می کنی و به خدا توکل میکنی.

از استاد عزیز و خانم شایسته عزیز و همه دوستان سپاسگزارم و خیلی خوشحالم که در جمع شما عزیزان هستم.