سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام استادومریم عزیزم وتمام دوستان

خداراشکر باز هم زیبایی باز هم انسانیت، درک وفهم این مردم خارق العاده

چقدر برای همه چیز ارزش قائلن چقدر برای چشمای خودشون ارزش قائلن که واقعا همه چیز وهمه جا رو زیبا وچشم نواز میکنند که اول از همه خودشون از نتیجه کارشون لذت ببرن بعد هم هر بیننده ای رو به تحسین وا دارند .

چقدر با تمام وجود ازتون سپاسگزارم که این صحنه های دلنوازو برامون به نمایش میزارین

نشون میدین مردم این کشور چقدر دل بزرگی دارن وچقدر بی کینه وغرضن با وجود اینکه مردم کشور ما اینقدر حتی به پرچمشون توهین میکنند وزیر پاشون میزارن وروش رژه میرن چقدر براشون مرگ میفرستن ولی اونا با صلح وصفا پرچم مارو کنار وهم ردیف پرچم بقیه کشورها قرار میدن

الله واکبر از این بزرگمنشی.

استاد جان من وقتی پرچم ایرانو دیدم کنار بقیه پرچم ها که ارووم وبی حرکت بودن یا تکون کمی میخوردن ولی اون با تمام وجود مثل پرنده ای پرو بالشو باز وبسته میکرد حس کردم همونقدر که شما از دیدنش خوشحال شدین اون هم از دیدن شما خوشحال شده مثل ادمی که عزیزانشو بعد مدتی میبینه نگاشون میکنه میبوسشون سیر سیر بعد با یه حال خوشی میگه اخی دلم ارووم شد اون پرچم هم با دیدن شما همین حسو داشت وخوشحال بود استاد جان مگه نمیگید همه چیز انرژیه الانم اون انرژی هماهنگ شما رو حس کرده بود دقت کردین فقط پرچم ایران با یه حال زیبایی ابراز وجود میکرد وبرای شما دست تکون میداد

استاد اشکم در اومد وقتی این صحنه رو دیدم بعدشم اون اهنگ زیبا وبجای ای ایران که تمام وجودمو متلاطم کردکه حتی به احترامش پاشدم واحترامی مثل احترام نظامی براش گذاشتم واقعا ناخوداگاه بود الان هم که مینویسم اشکم سرازیره که خدایا همه افریده هات میفهمن وحس دارن .

اصلا قصد کامنت نوشتن نداشتم ولی یه حسی نذاشت بیتفاوت بشم ووادارم کرد براتون بنویسم وتشکر کنم از اینکه هستیدوبه ماعشق واگاهی میدین .

همیشه سربلندسرافراز باشید وباشید تاهمه ما افراد خونوادتون از زندگی در کنارتون لذت ببریم وزندگی روزندگی کنیم

با تمام وجود دوستتون دارم عاشقتونم به امید دیدار .