سفر به دور آمریکا | قسمت 71

سلام سلام

چقدر کامنت نوشتن برات راحتتر شده.

تا قبل نوشتن اولین کامنت کلی ترس از قضاوت داشتم .از اینکه متنم جالب نباشه و قلمم خوب نباشه ولی وقتی اولیش نوشتم ترسم ریخت و نوشتن کامنت های دیگه برام راحتتر و روانتر شده.

اولا می‌گفتم آخه چی بنویسم ولی الان موقع نوشتن همینطوری خودش میاد .

به نظرم از وقتی دارم کامنت می‌نویسم توجهم به هدایت های خدا بیشتر شده و بیشتر دارم میبینم.

یک نمونه اش همین دیشب.

من داشتم ساعت 12 شب از بیرون میومدم با ماشین خودم ، همیشه از خیابانی میام که این این خیابان مستقیم رد بکنم از چندتا خیابان اصلی به خونمون میرسم .بعد این کچه ها یکی در در میان ورود ممنوعه یعنی از یکی میری و از کوچه بعدی برمی‌گردی. دو تا کوچه مونده به همون کوچه ای که می‌تونستم ازش برم بهم خدا گفت به جای کوچه 37 از 33 برو(35 ورود ممنوعه روبه این طرفها)بعد من گفتم ول کن بابا حالا 12 شب خلوته و باید برم آخرش دور بزنم خبری نیست که بزار برم همین و .منم طبق معمول از 37 رفتم و رفتم و یک خیابان مونده به کوچه خودمون دیدم شاخه درخت شکسته و ماشین شهرداری وسط کوچه پارکه و داره اون سرو سامان میده و من مجبور شدم دور بزنم و بیام از کوچه 33 برم و همون لحظه گفتم یاااا خدااااا.

خدا به من گفت از اول از 33 برو من گوش نکردم و راه من دوبرابر شد و مجبور شدم دور بزنم.

الله اکبر

می‌خوام بگم هدایت خدا همینه ها و ما گوش نمی‌کنیم .اون داشت چندتا خیابان جلوتر میدید از بالا ولی من بهش اعتماد نکردم .

آهان ی چیز دیگه هم امروز صبح فهمیدم. داشتم تو خواب ‌و بیداری تو رختخوابم سپاسگزاری میکردم کلامی .بعد من همیشه میگم خدایا شکرت به خاطر فلان چیز ( تازه تازه زبونم داره عادت می‌کنه به شکر گذاری)بعد بهم گفت وقتی خواسته ای از خدا داری با خدایا سپاسگزارم جمله رو شروع کن تا دریافت کنی .بهم گفت خدایا شکرت مال زمانی که دریافت کردی.

اینارو برای خودم میگم با کسی کار ندارم تا بتونم هدایت خدا را همه جا گوش کنم زندگیم میشه بهشت.

و فقط می‌نویسم برای حال خوب خودم تا در مدار حال خوب قرار بگیرم و توجه و تمرکزم بر زیبایی ها و نکات مثبت بیشتر بشه

ممنون از استاد عزیز