سفر به دور آمریکا | قسمت 71 - صفحه 10

سلام خانواده صمیمی و عزیز من

احساس دیدن پرچم ایران با هیچ کلمه ای قابل وصف نیست بخصوص اون بخشی که با سرود اقتدار ایرانی خونده شد یک غرور قشنگ و عجیبی در دل ادم اومد که بازم قابل گفتن نیست از بس حسش قشنگه

ممنونیم از مریم جان از ثبت این فیلمهای فوق زیبا

امروز یک حس عجیبی دارم که دارم قلبم رو حس میکنم که باز شده بچه ها

یک اتفاق جالبی از اعتماد به خداوند در روند کارهای عادیم دیدم که خیلی برام جالب بود من رو یک ساعته به تفکر واداشته و گفتم بیام اینجا ثبتش کنم که هم شما یادتون باشه و هم من که چه طوریه که میشه به خدا اعتماد کرد و نتیجه اعتماد به خدا رو هم گرفت(که من امروز فهمیدم که به همسرم بیشتر اعتماد دارم تا خدا و اینقدر شرک واضحی داشتم )

همسر من کامیون داره و امروز بار موکب (وسایلهای رایگان و چادر های بین راهی و وسایل خوردنی برای زائران کربلا که فردا صبح ساعت ۴ صبح میخوان راه بیافتن ضمنا من هیچ نظری برای درست بودن و نبودن این کارشون ندارم و به عقاید همسرم احترام میزارم در صورتی که عقاید من کلا برعکس ایشونه در مسائل مذهبی)

و ایشون به (((((من گفت :که ماشین رو بردار و بیا جای خونه مادرت که منم کامیون رو بیارم اونجا تا تانکرهاش رو پر آب کنم چون کربلا آب شیرین نیست یا کمه و باید بخریم. و گفتن من هم تا تو بری منم میام اونجا))))))

((((و من وقتی رفتم خونه مادرم و کلید های خونه مادرم رو فراموش کرده بودم و موبالیم هم شارژ نداشت که بتونم بهش زنگ بزنم و بگم ما در خونه منتظرتیم و کلیدم نداریم))))

و ما مجبور بودیم هم توی ماشین بشینیم و منتظر باشیم و من که دارم هادت میکنم در ه موقعیتی دنبال چیز مثبتی بگگردم و لذت ببرم و فورا دیدم یک عالمه ابر زیبا بصورت پراکنده و به شکل بیضی شکل خیلی بزرگی درست شدند و هر چند دقیقه هم شکلشون تعقیر میکنه خلاصه خیلی زیبا بودن و در موقع غروب افتار هم بود و زنگ زرد و نارنجی هم قاطی ابرها شده بودن بخدا محشر شده بودن از زیبایی و روحت میرفت از بس قشنگ بودن و فقط گردنم همین جور به بالا قفل شده بود و نگاه میکردم که مادرم که توی ماشین بودن و حوصله شون سر رفته بود چون ۱۰ دقیقه بود مثل این که منظتر بودیم ولی من اصلا متوجه نبودم

و مادرم گفت شاید نمیادنمیخواد و یک کاری بکن تا ببنیم چرا نمیاد دیگه قاسم اقا (نام همسرم) که حوصلمون سر رفت و ….غر و غر

و بعد از چند دقیقه صداهای بوق کامیون همسرم که صداش خیلی بلننده از خیابانهای دورتر اومد خیلی ضعیف بود ولی من جنس صدای بوق های همسرم رو میشناختم که پشت سر هم دوتایی بوق میزنه و عاشق بوق زدنه کلا

و بعد از چند دقیقه هم گردوخاکی تقریبا زیاد از ته کوچه دیده میشد که میدونستم نشانه اومدن کامیون همسرمه و بعد چند ثانیه هم خود کامیون همسرم رو دیدیم که داخل کوچه شد و بعد از چند ثانیه هم همسرم با کامیونش اومد پیش ما و ما خوشحال شدیم که اخرش اومد ولی در این مابین من که اصلا این نیم ساعتی که گذشته بود احساس نکرده بودم و با دیدن ابرها واقعا لذت میبردم

ولی مادرم تا دلتون بخواد غر زد ولی منم از بس محو ابرها بودم توجهی نداشتم و در کل عادت کردم به این غرها و توجه نمیکنم در کل اعراض میکنم

حالا درس مهمی که من از این ماجرا گرفتم که برمیگرده به اعتماد به خدا:

اینکه من در اینجا به حرف همسرم که گفته بود بهم که(( اعظم تو راه بیافت برو به اون مقصد من هم بزودی میام و من بهش اعتماد کردم و اومدم در اونجا با لذت منتظر بودم و اخرشم اومد یک کم دیرتر شدولی اعتماد داشتم که میاد و اصلا ناامید نشدم در اونجا که چرا نمیاد و شاید دیگه نیاد و شاید الکی میگه و دروغ میگه و ….

و اعتماددددد داشتم که حرفش درسته و میاد

و نشانه هاش از اومدنش:

بوق زدنش

گردوخاکش

دیدنش از دور

و دیدنش از نزدیک

(دقیقا مثل رسیدن به خاسته هامون که نشانه های زیادی میاد که اره درخواستهامون با سیر تکاملی و با این نشانه ها داره میاد بخدا داره میاد و فقط باید بهش اعتماد کنیم و این نشانه ها رو تایید و شکر کنیم فقط همین . اعتماد و اعتماد به زب کمترین کاره ولی ماها همین رو هم نمکینم چرااااا این قدر ما مشرک هستیم

همون جا به فکر فرو رفتم :

من که به همسرم به این راحتی اعتماد کردم و اومدم و منتظر بودم با لذت و واقعا از ته دل اعتماد داشتم که روی حرفش هست که گفته میام

((((پس چرا به هزاران حرف خدا در قران و این حرفهای ناب استاد که فگته به این راحتی اعتماد نمیکنم و مسیر رو با لذت سپری نمیکنم و یعنی دانه خردلی اعتماد هم نباید به این خدایی که تا حالا این قدر معجزه و این قدر نعمت بهم داده نیاید بهش دانه خردلی اعتماد کنم؟

یعنی کمتر از همسرم هست:

یعنی کمتر از حرف یک ادم معمولیه که به قولهاش عمل میکنه؟

خیلی سوالها برام پیش اومد چرا من به خدا اعتماد نمیکنم؟

تا حالا هر وقت اعتماد کردم بهترین جوابها رو گرفتم

پس چرا بازم بهش اعتماد نمیکنم

و هنوزم که هنوزه با دیدن و گوش کردن هزاران فایل استاد بازم هنوز شک و تردید و دو دلی ها و بی انگیزه گی ها هست چرا؟

چون هنوز ایمانی که اوردم حرف مفته

چون هنوز عملی در اون نیست و کمه

چون که هنوز خدا رو به اندازه همسرم باور ندارم

هنوز به حرف همسرم بیشتر از خدا اعتماد دارم

واییی استاد ما چقدر مشرکیم خودم خبر نداشتم

و خودم رو هم با ایمان میدونستم

خدایا ما رو جزو هدایت شدگان راه درست قرار بده نه گمراهان

خدایا شکرت بخاطر این اگاهی های نابی که امروز بهم دادی

و بهم نوشن دادی که اعتماد کردن یعنی همین

اعتماد کن فقط بیا

تا پای در ره نه و مپرس …