دیدگاه زیبا و تأثیرگذار زهرا عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
اومدم بگم که از اولین قسمت سفرنامه تا امروز خیلی چیزها برای من تغییر کرده؛ خیلی باورهای خوب ساخته شده و در نتیجه خیلی رفتارهای عالی رو موجب شده.
قبلاً هر وقت می رفتم بیرون، همیشه سرم تو لاک خودم بود و آسّه میرفتم آسّه میومدم تا مشکلی پیش نیاد. دلمم نمیخواست کسی بهم کار داشته باشه. دیروز یه رفتار ناخودآگاه انجام دادم که متوجه شدم خیلی تغییر کردم :
داشتم تو پارک دوچرخه سواری میکردم، خانمی هم جلوتر از من داشت دوچرخه سواری میکرد. وقتی رسیدم بهش، لبخند زدم و گفتم: روسری تون خیلی قشنگه. البته اونم با خوشرویی گفت : قابل نداره.
من از رفتار خودم متعجب شدم چون قبلا” به خاطر باورهای محدودکننده ای که داشتم سعی میکردم اصلاً کاری به کسی نداشته باشم اما دیروز این رفتارم خیلی ناخودآگاه بود، فهمیدم باورهای قدرتمندکننده جدیدی در من شکل گرفته. باورهای زیبایی که دیگه ضعیفم نمیکنه توی ارتباط برقرار کردن.
من قبلاً از کنار مردها رد هم نمیشدم و فاصله میگرفتم، مسیرمو کج میکردم چه برسه به اینکه بخوام لبخند هم بزنم. امروز وقت پیاده روی و دوچرخه سواری در پارک به هر کس که چشمم می افتاد لبخند زدم. به زن و مرد. به مرد جوان و پیر و بچه! هیچ اتفاق بدی هم نیفتاد؛ تازه اونها هم لبخند زدن و خدا قوت گفتن.
با ورودی های مثبت این سفرنامه، همه ی باورهای محدودکننده ای که ذهنم رو تبدیل به زباله دانی کرده بود رو ریختم دور و احساس سبکی و پاکی می کنم.
البته می دونم شاید ریشه اش هنوز در وجودم باشه ولی من دیگه اجازه نمیدم این ریشه ها جوونه بزنن.
یه چیز دیگه که تغییر کرده برام، دیدن بچه ها ست. قبلاً خیلی بچه های گریان و نق و نقو میدیدم. باور کنید هر بار میرفتم بیرون امکان نداشت دو سه تا بچه نبینم که دارن به جون پدر و مادرشون غر میزنن و اشک میریزن. ولی حالا بچه های خندان و شاد می بینم. بچه هایی که از ته دل میخندن. بچه هایی که دارن بازی و شادی میکنن. یا چنان شیرین کاری میکنند که از دیدنشون ذوق میکنم. دیدن بچه های تر و تمیز و شاد و خندون برام مثل یه معجزه می مونه. اینم به خاطر اینه که توی این فیلم های سفرنامه کلی بچه های خوشگل و شاد و با نشاط دیدم و تمرکز کردم روشون. شما با این فیلم های سفرنامه خیلی عالی خیلی از موضوعات اساسی رو آموزش دادین.
از شروع سریال تا به امروز به دو جای بسیار زیبا و سرسبز هدایت شدم. جاهایی که پر از درخت و گلهای قشنگه. پر از سرسبزیه و امیدوارم بازهم به جاهای زیباتر هدایت بشم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 76133MB9 دقیقه
آب یک ماده شکل پذیر است. به شکل قطراتی که می ریزد یا به هوا پرتاب می شود. شره هایی که به زمین می ریزند. آب روی زمین جاری می شود با فواره به فرم های مختلف در می آید. به شکل کمان مخروط و استوانه. وقتی هم یخ می بندد شکل زیبایی به خود می گیرد. همه این اشکال آب زیبا هستند. اما آب در هیچ شکلی باقی نمی ماند و به آن تعصب نشان نمی دهد. بچه ها هم همین طورند. آنها آب بازی را دوست دارند. آب اسباب بازی است که به هر شکلی در می آید. یک اسباب بازی با بی نهایت شکل زیبا. در این پارک بچه ها مدام در حال جابجایی برای تجربه اشکال مختلف فواره ها و ریختن آب هستند. به هیچ کدام تعصب ندارند. چون می دانند شکل های دیگری هم برای دیدن لمس کردن تجربه کردن و لذت بردن وجود دارد. بچه ها به تغییر مکان تغییر احساس و تغییر لذت ها فکر می کنند. چون می دانند لذت ها در جای خاصی جمع نشده اند. هر جا پارک و فضای سبز می بینند در آن راهی برای لذت بردن پیدا می کنند. مثل بچه هایی که در چمن شیبدار غلت می خوردند بچه ای که داشت فشار فواره را زیر پایش را تجربه میکرد می خواست از آن نیرو برای پرواز انرژی بگیرد. بچه ای که مثل فواره دایره ای دور دایره می چرخید می خواست بگوید من مثل آب به هر سمتی می روم و می دانم آنجا زیبایی و لذت هست. بچه هایی که منتظر بودند از کاسه آب به روی شان بریزد برای تجربه یک لذت صبر کردن را یاد می گرفتند. بچه هایی که از روی آب می پریدند مثل آب اوج می گرفتند و آنهایی که زیر آب می رفتند می خواستند جاری بودن آب را احساس کنند. چون بچه ها مثل آب جاری هستند تا هر لحظه چیز های جدید را تجربه کنند. عجله‌ای هم در کار نبود چون هر کدام از آن فواره ها موقعیتی برای لذت بردن بود و باید کاملا تجربه و احساس می شد. چقدر خوب بچه ها راه لذت بردن از آن فواره ها را پیدا می کنند و با حرکات دست و پا و بدنشان شادی می کنند. همیشه فکر میکردم چرا ما بچه ها را را دوست داریم؟ چرا وقتی یک بچه کنارمان هست حالمان بهتر است؟ دلیلش این است که آنها همیشه دلیلی برای شاد بودن پیدا می کنند. و آن دلایل خیلی ساده اند. بستگی دارد موضوعات چه شکلی در ذهن ما به خود بگیرند. همه چیز مثل آب شکل پذیر است و می توان از آن لذت برد. اگر ما به افکار مان اشکال زیبایی بدهیم.
الهام خانم خوشحالم که چنین نگاه زیبایی به جهان دارید. شما با این نگاه به کشور آمریکا و زبان خوبتان لایق زندگی در آنجا و هر جای دیگری هستید.
عالی بود خواهر عزیزم. واقعا وقتی رها باشی از ثروت و فقط لذت ببری ثروت راحت و ساده وارد زندگی ات می شود.