دیدگاه زیبا و تأثیرگذار مریم عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
این قسمت نشانه ی امروز من بود و اشکم در اومد از این جواب قشنگی که خدا از زبان استاد عزیزم به من گفت. خدای من شاهده که همین الان داشتم توی دفترم می‌نوشتم: مریم چرا عمل نمیکنی، چرا مث خیلی ها توهم شدی عالم بی عمل، و دائم داری وقتتو تلف میکنی و… کجاست اون مریم منظم و پرتلاش؟
خلاصه داشتم حسابی به خودم غر میزدم تا جاییکه داشت گریه م می‌گرفت و ازخودم حسابی عصبانی بودم که این مدت یک ماه و نیم که نتایج آزمونم اومده، منتظر مصاحبه هستم. خلاصه داشتم خودمو زیر بار قضاوتِ خودم له میکردم که یه حسی بهم گفت بیام توی سایت و روی دکمه مرا به سمت نشانه ام هدایت کن، کلیک کنم و قسمت 78سفر به دور آمریکا، به عنوان هدایت برام اومد.
اولش متوجه نشدم و فکر کردم شاید مرتبط نباشه ولی از اونجایی که من حدودا چند روزه که سفر به دور آمریکا رو شروع کردم و از اول دارم میبینم، به هدایتم اعتماد کردم.
با اینکه وقتی در زمان دیدن دوباره این سریال غرق در لذت و احساس خوب می شدم، ولی ذهنم همش می گفت: ای بابا کارو زندگیو ول کردی همش سرت تو گوشیه!
و به خاطر این نجوا، حقیقتا فکر میکردم که دارم وقتمو تلف میکنم. با اینکه خیلی حس خوبی دارم وقتی سفرنامه رو میبینم. ولی فکر میکردم که دارم تنبلی میکنم و از زیر کارام در میرم.
این نجواها داشت بهم فشار می‌آورد که واقعا اشکم در اومد. از طرفی دوست داشتم که از صبح تا شب بشینم فقط این سفر نامه رو ببینم و از دنیای اطرافم بیام بیرون و این ورودی های مثبت رو به ذهنم بدم. از طرفی هم یه حس اضطرار داشتم که ای وای همین تایم رو می توانستم این کار و اون کارو انجام بدم، تدریس کنم و …
خلاصه وقتی به هدایتم اعتماد کردم و پای این فایل نشستم، خدای مهربونم از زبان استاد به من گفت:
همونکاری که قلبت بهت میگه رو انجام بده و بدون که هدایت خداوند هست. ازکجا بفهمم هدایت خداست؟ از احساسی که بهت میده.
حسم خوبه با دیدن و گوش کردن و آرامش گرفتن از فایل های سفرنامه و کارکردن روی خودم و بعد از اون به قول استاد خداوند منو به بهترین راه به راحت ترین و سریع ترین راه هدایت میکنه و قدم های بعدی بهم گفته میشه. من عاشق اینم که زندگیم رو دارم بر پایه ی صحبت های هدایتگر استاد که همون هدایت های خدای من هست، میبرم جلو
خیلی خوشحالم که الان با دیدن این قسمت و مخصوصا جملات آخر که چندین بار دوربین خانم شایسته ی عزیزم رفت روی جمله ی ,in God we trust.
و تاییدی بود بر هدایتی که به قلب استاد شده بود که اونجا ظاهراً و منطقاً باید میرفتن و راه جاده اصلی رو پیدا میکردن اما استاد به هدایت قلبش گوش داد و هدایت خداوند برای کسی که بهش باور داره همیشه برحق و درسته و راه گشاست. به قول استاد، هدایت راحت ترین و نزدیک ترین مسیر بین تو و خواسته ات رو میشناسه.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 78153MB10 دقیقه
بنام خداوند بخشنده ی هدایتگر
درود بر استاد عزیز و مریم جون و مایک دوست داشتنی
و دوستان ارزشمندم در سفر به دور امریکا
مریم جون؛ دوست دارم برای هم زمان شدن مون با این زیبایی ها 2 تا نکته مهم رو به یاد خودم بندازم،
+ نکته اولش اینه که، ما در زمان مناسب در مکان مناسب یعنی اون غار بودیم ، چون وقتی داشتیم از پله ها میومدیم بالا، آدم هایی رو دیدیم که گروه گروه از اون غار میخواستن دیدن کنن.
+ نکته دوم درباره، همزمان شدن مون با آهوهاست که ما توی راه بازگشت کلی آهو دیدیم.
نشون دادن نحوه دستشویی کردن آهو رو دیدم، که از پاهای عقب خم شده بود و جیش میکرد:)
استاد عزیز: خدای من چقدر این آهوها زیبان، چقدر نمیترسن از آدما، توی نشنال پارک پر از آهویه.
خدایا شکرت به خاطر این همه زیباییها:)))
توی جنگل دوباره آهو دیدن و استاد میگفت بیا بغل عمو ، بیا بغل پسر عمو:)
شعر از اِبی بر روی تصاویر،
اون دو تا مست چشات
منو خوابم میکنه
ذره ذره اون نگات داره آبم میکنه
داره میمیره دلم واسه مخمل نگات
همه رنگی رو شناختم من با اون رنگ چشات
مثل یک رویای خوش پا گرفتی تو شبام
از یه دنیای دیگه قصه ها گفتی برام
هنوز از حرم تنت داره میسوزه تنم
از تو سبزه دار شده خاک خشک بدنم
دستای عاشق تو من از تو تازه ساخت
دل ناباور من جز تو عشقی نشناخت
داره میمیره دلم واسه مخمل نگات
همه رنگی رو شناختم من با اون رنگ چشات.
مریم جون؛ بعد از دیوانه شدن مون توسط اون همه آهوی زیبا، این آمفی تئاتر و آدمایی که با عشق به صحبت های این خانم مهربون که داشت درباره تاریخچه ایجاد این نشنال پارک میگفت نظرمونو جلب کرد، البته اینو بگم که روز بعدش من حتی یه دونه آهو هم اینجاها ندیدم.
وقتی داشتم به صحبتهای این خانم گوش میدادم چند تا موضوع خیلی منو تحت تاثیر قرار داد،
+ اول از همه عشق و سپاسگزاری ای بود که این آدم نسبت به کارش داشت ، نسبت به آدمایی که اونجا جمع شده بودن و داشتن به حرفاش گوش میدادن و اینو بارها و بارها تو صحبتاش عنوان کرد حتی یه احترام خیلی خاصی به لباس و کلاهی که پوشیده بود داشت.
وقتی این خانم مهربون داشت در مورد نقش ارتش در کمک به مردم برای ساختن جاده و راه و سازماندهی این پارک توضیح میداد و تاریخ هارو میگفت ما حساب کردیم دیدیم تاریخا درست میخوره به جنگ جهانی یعنی اون زمانی که توی اروپا آدما به جون هم افتاده بودنو داشتن بناهای ساخته شده نسل های قبلی رو ویران میکردند اینجا این آدما داشتن تلاش میکردند که طبیعت و زیباییهاشو حفظ کنن تا آدمای بیشتری بتونن اینجاهارو ببینن.
میگفت اوایل که آمریکاییها از این محل خبر نداشتن، برای گذرون وقت توی دل طبیعت میرفتن به نشنال پارک های دوردست، برای همین پلیسای محلی و آدمای داوطلب بسیج شده بودن تو جاده ها دهن به دهن به آدما این پارک رو معرفی میکردن و بهشون میگفتن بابا ما اینجا یه بهشت داریم که باید بیاید ببینیدش. خدایا شکرت به خاطر این همه نعمت کشف نشده.
یعنی وقتی نگاه آدمهارو میام با محیطی که توش زندگی می کنن و امکاناتی که دارن مقایسه میکنم قشنگ میفهمم که یک کشور و یک محیط حاصل افکار و نگرش مردم شه.👏👏👏
استاد عکس میگیرن، چقدر نورپردازی عالیه، نشنال پارک وسط ناکجا آباد،
ما داریم تلاش میکنیم از روی نقشه راه رو پیدا کنیم و بریم سمت آر وی.
استاد عزیز:
+ من هیچ وقت به حرف کسی گوش نمیکنم در مقابل هدایت الهی.
+ یکی از ویژگیهای من اینه ، وقتی یه چیزی رو قلبم بهم بگه ، دیگه کل مردم جهان برعکسشو بگن من اون چیزی که قلبم میگه رو بهش عمل میکنم و خداوند مارو از کوچکترین، از ساده ترین ، لذت بخش ترین و نزدیکترین مسیرها هدایت میکنه.
خدایا شکرت❤❤❤
In God We Trust
ما به خدا اعتماد داریم.
عاشقتم من…