سفر به دور آمریکا | قسمت 78 - صفحه 16

بنام خداوند بخشنده ی هدایتگر

درود بر استاد عزیز و مریم جون و مایک دوست داشتنی

و دوستان ارزشمندم در سفر به دور امریکا

مریم جون؛ دوست دارم برای هم زمان شدن مون با این زیبایی ها 2 تا نکته مهم رو به یاد خودم بندازم،

+ نکته اولش اینه که، ما در زمان مناسب در مکان مناسب یعنی اون غار بودیم ، چون وقتی داشتیم از پله ها میومدیم بالا، آدم هایی رو دیدیم که گروه گروه از اون غار میخواستن دیدن کنن.

+ نکته دوم درباره، همزمان شدن مون با آهوهاست که ما توی راه بازگشت کلی آهو دیدیم.

نشون دادن نحوه دستشویی کردن آهو رو دیدم، که از پاهای عقب خم شده بود و جیش میکرد:)

استاد عزیز: خدای من چقدر این آهوها زیبان، چقدر نمیترسن از آدما، توی نشنال پارک پر از آهویه.

خدایا شکرت به خاطر این همه زیباییها:)))

توی جنگل دوباره آهو دیدن و استاد میگفت بیا بغل عمو ، بیا بغل پسر عمو:)

شعر از اِبی بر روی تصاویر،

اون دو تا مست چشات

منو خوابم میکنه

ذره ذره اون نگات داره آبم میکنه

داره میمیره دلم واسه مخمل نگات

همه رنگی رو شناختم من با اون رنگ چشات

مثل یک رویای خوش پا گرفتی تو شبام

از یه دنیای دیگه قصه ها گفتی برام

هنوز از حرم تنت داره میسوزه تنم

از تو سبزه دار شده خاک خشک بدنم

دستای عاشق تو من از تو تازه ساخت

دل ناباور من جز تو عشقی نشناخت

داره میمیره دلم واسه مخمل نگات

همه رنگی رو شناختم من با اون رنگ چشات.

مریم جون؛ بعد از دیوانه شدن مون توسط اون همه آهوی زیبا، این آمفی تئاتر و آدمایی که با عشق به صحبت های این خانم مهربون که داشت درباره تاریخچه ایجاد این نشنال پارک میگفت نظرمونو جلب کرد، البته اینو بگم که روز بعدش من حتی یه دونه آهو هم اینجاها ندیدم.

وقتی داشتم به صحبتهای این خانم گوش میدادم چند تا موضوع خیلی منو تحت تاثیر قرار داد،

+ اول از همه عشق و سپاسگزاری ای بود که این آدم نسبت به کارش داشت ، نسبت به آدمایی که اونجا جمع شده بودن و داشتن به حرفاش گوش میدادن و اینو بارها و بارها تو صحبتاش عنوان کرد حتی یه احترام خیلی خاصی به لباس و کلاهی که پوشیده بود داشت.

وقتی این خانم مهربون داشت در مورد نقش ارتش در کمک به مردم برای ساختن جاده و راه و سازماندهی این پارک توضیح میداد و تاریخ هارو میگفت ما حساب کردیم دیدیم تاریخا درست میخوره به جنگ جهانی یعنی اون زمانی که توی اروپا آدما به جون هم افتاده بودنو داشتن بناهای ساخته شده نسل های قبلی رو ویران میکردند اینجا این آدما داشتن تلاش میکردند که طبیعت و زیباییهاشو حفظ کنن تا آدمای بیشتری بتونن اینجاهارو ببینن.

میگفت اوایل که آمریکاییها از این محل خبر نداشتن، برای گذرون وقت توی دل طبیعت میرفتن به نشنال پارک های دوردست، برای همین پلیسای محلی و آدمای داوطلب بسیج شده بودن تو جاده ها دهن به دهن به آدما این پارک رو معرفی میکردن و بهشون میگفتن بابا ما اینجا یه بهشت داریم که باید بیاید ببینیدش. خدایا شکرت به خاطر این همه نعمت کشف نشده.

یعنی وقتی نگاه آدمهارو میام با محیطی که توش زندگی می کنن و امکاناتی که دارن مقایسه میکنم قشنگ میفهمم که یک کشور و یک محیط حاصل افکار و نگرش مردم شه.👏👏👏

استاد عکس میگیرن، چقدر نورپردازی عالیه، نشنال پارک وسط ناکجا آباد،

ما داریم تلاش میکنیم از روی نقشه راه رو پیدا کنیم و بریم سمت آر وی.

استاد عزیز:

+ من هیچ وقت به حرف کسی گوش نمیکنم در مقابل هدایت الهی.

+ یکی از ویژگیهای من اینه ، وقتی یه چیزی رو قلبم بهم بگه ، دیگه کل مردم جهان برعکسشو بگن من اون چیزی که قلبم میگه رو بهش عمل میکنم و خداوند مارو از کوچکترین، از ساده ترین ، لذت بخش ترین و نزدیکترین مسیرها هدایت میکنه.

خدایا شکرت❤❤❤

In God We Trust

ما به خدا اعتماد داریم.

عاشقتم من…