سفر به دور آمریکا | قسمت 79

به نام خداوند بخشنده ی هدایتگر

سلام استاد عزیز

سلام مریم بانوی دوست داشتنی

به صحرا بنگرم ,صحرا تو بینم

به دریا بنگرم ,دریا تو بینم

به هرجا بنگرم ,کوه و در و دشت

نشان از قامت رعنا تو بینم

تمرین ستاره قطبی اونقدر رو من تاثیر گذاشته که صبح چشمم رو باز میکنم از توجه به کوچکترین چیز تو اتاقم شروع به شکر گزاری میکنم تا برسم به بزرگترین زیباییهای جهان مثل این غار .

بزرگترین غار جهان که نماد عظمت و شکوه خداوند .وقتی دارم چشمم رو به دیدن زیباییهای اطرافم عادت میدم احساسم خیلی خوبه .

با دیدن این قسمت فقط یاد زیباییهای آفرینش خداوند میوفتم .هر جا بری چه زیر زمین ,چه روی زمین ,چه اعماق دریاها ,چه اوج آسمون ها . همه جای جهان رو در بر گرفته .این زیباییها تمومی نداره .هر روز با گسترش جهان بیشتر و بیشتر میشه .

خدایا در فهم و درک من نمیگنجه .چطوری بنویسم ? چه طوری شکرشون رو به جا بیارم ?

درست میگه مریم جان که تمام درختان قلم بشن و دریاها جوهر هم نمیشه این حقیقته .خدای من چون زیباییهات هم مثل خودت بینهایته .خدای من تو همه جا هستی ,تو همه چیز هستی .تو کلا زیبایی هستی .تو عظمت هست و شکوه وجلال هستی .

نتوان وصف تو گفتن که تو در وصف نگنجی .

دیدن این زیباییها شده عبادت هر روزه من ,دیدن این زیباییها شده وظیفه ی مهم زندگی من .دیدن این زیباییها داره دلم رو اندازه اقیانوس میکنه .توجه به این زیباییها حکم بندگی من به درگاه توست .باید بنده خدابین باشم تا خدایی بشم .

تواین مدت کوتاهی که تو این دنیا عمر میکنم

دلم میخواهد فقط بندگی کنم .با این زیباییها عشق بازی کنم .با ستاره قطبی شکرگزاری کنم .

دوست دارم هر روز غذای تمیز و سالم به روحم بدم تا لطیف و نرم بشه مثل گلبرگ قشنگ گلم .مریم جان میدونم یکی از دستان خدا شدی برای تربیت ذهن من .میدونم باید ازت یاد بگیرم که چشمام رو باید بشویم .جور دیگر باید نگاه نکنم .از خدای خوبم هر روز به خاطر وجود شما تو زندگیم سپاسگزاری میکنم .زیبا دیدن شما ,خندهاتون ,شاد زندگی کردنتون ,ادب و احترامتون بهم ,عشق ورزیدنتون ,نشون دادن زیباییهای جهان از لنز دوربینتون به ما رسالت شما شده .و عمل کردن من به آموزشهای تو واستاد بندگی کردن من شده .

تمام تلاشم رو میکنم که رو سفیدتون کنم .

عاشقتونم .

یا حق…