سفر به دور آمریکا | قسمت 80

سلام به همه

یه سری دریافت جدید داشتم و به نتیجه های جدیدی رسیدم و مدارم عوض شده و تو فکر بودم که کجا بنویسم و خدا گفت روی نشانه امروزت کلیک کن و هرجا بود بنویس.حالا هم اینجام.

موضوع بحث احساس لیاقته.

فایل راهنمای استفاده از سایت قسمت سوم که اومد که در مورد بخش راهکار برای مسائل شما بود.یه جایی یه مقاله توجهم رو به خودش جلب کرد.مقاله روانشناسی ثروت ۳ و اسم مقاله ترمزی به نام احساس عدم لیاقت بود.وقتی دیدمش حس کردم باید بخونم.این مقاله رو قبلا خونده بودم ولی الان واقعا بهش نیاز داشتم و وقتی خوندم فهمیدم هنوز تو عمل بهش مشکل داشتم و چقدر این مقاله کمکم کرد و الان دیگه حواسم به عملم هست و دنبال چیز ارزون یا تخفیف نیستم و دارم تو خریدهام لحاظ میکنم این باور رو.حتی امروز با خودم گفتم چیزایی که یه مدت استفاده نکردم رو بدم بره.

بعد این مقاله یه روز تو فایلهای استاد تو کامپیوتر فایل مصاحبه استاد با استاد محمودی توجهم رو جلب کرد.بازم فهمیدم الکی نیست از بین اینهمه این یکی رو دیدم.وقتی گوش کردم فهمیدم عجب جای درستی اومدم و چقدر خوب در مورد احساس لیاقت صحبت شد.ولی از اون بهتر متن جلسه ۵ قدم ۷ بود که خیلی عالی بود.هر جملش رو که میخوندم کلی فکر میکردم و با خودم مقایسه میکردم.یه سری درخواست ها از خدا داشتم امروز و چند روز قبل که در مورد احساس لیاقت بود و یه درخواست دیگه هم داشتم که تو فوتبال بازی کردنم به آگاهی کامل برسم یعنی بدونم دارم چیکار میکنم و اینجوری نباشه که طوطی وار یه چیزایی رو انجام بدم.بعد بلافاصله حسم گفت اول متن این جلسه رو بخون و وقتی خوندم کامل جوابم رو گرفتم.

به این نتیجه رسیدم که باید سبک شخصی خودمو بسازم توی فوتبال و نگاه به فرد دیگه و توانایی ها و مدل بازیش نکنم و سعی کنم خودم باشم و ایده های خودمو اجرا کنم و واقعا در داشتن سبک شخصی مشتاق و جدی شدم.فهمیدم وقتی به سبک خودم بازی کنم کامل به بازیم آگاهم چون از خودمه و خیلی راحت هم میتونم تغییرش بدم و پیشرفت کنم.وقتی تلاشم واسه تقلید باشه در بهترین حالت میشم شبیه یکی دیگه و از قدرتهای بینهایتی که توی وجودم هست بی بهره میمونم و هی میخوام ببینم خب فلانی چیکار کرده که منم انجام بدم به جای اینکه بگم خب حالا من اینجا چکار میتونم بکنم یا بگم خدایا خودت هدایت کن و سعی کنم توی تجسمم به جای سعی در تقلید از حرکت یه نفر دیگه ، خودم باشم.

البته این به این معنا نیست که تمرکز نزارم روی کارم و سعی در یادگیری نداشته باشم بلکه به این معنا که اگر مثلا مسی فلان حرکت رو انجام میده خیلی خوب و تونسته موفق باشه ، منم بیام همونو انجام بدم و با این کار یه جورایی خودمو لایق این نبینم که منم میتونم نوع بازی خودمو داشته باشم و موفق باشم به سبک خودم و اونو بت کنم.

واقعا وقتی اصل رو بدونم دیگه نباید علت موفقیت رو یه ایده خاص مثلا برای دریبل زدن ببینم و بدونم چیزی که مسی رو مسی کرد ، چیزی نبود جز باورهای قدرتمندکنندش.این باورها هدایتش کرد به این نوع بازی و این موفقیت ها.

یادمه تو دوران نوجوانی که اینترنت نداشتم و گوشی هم نداشتم و فقط یه فوتبال از تلویزیون پخش میشد و بقیش خودم بودم و تجسم هام و خدای خودم ، تونسته بودم به درک خوبی از خودم برسم و سبک شخصی خودمو توی فوتبال داشتم و تو مسیر بهتری بودم.الانم تو مسیر خوبی هستم.همینکه به این قضیه رسیدم و فهمیدمش و باورش کردم و میخوام عملم رو هماهنگش کنم یعنی تو مسیر درستم. این قضیه که کلیپهای مختلف از بازیکنان مختلف میدیدم باعث میشد سردرگم بشم و ندونم باید چکار کنم.چون خودم نبودم.توی تجسم هم همینطور و هی سعی میکردم یه نوع خاص تجسم کنم ولی هرچه بیشتر روی خودم کار کردم ، راحت تر شدم با خودم و توی تجسم سخت نگرفتم و نتایج خوبی هم که توی این چند وقت گرفتم ، نشون از باورهای خوبم هست.هنوز ولی یه جای کار انگار میلنگید که خب فهمیدم چیه و باید سبک خودمو بسازم و چیزی که خودم باهاش راحتم انجام بدم و چیزی که ساده هم هست.نباید پیچیدش کنم.همه چی سادس.سخت بگیرم سخت میشه.آسون بگیرم آسون میشه.

یه مدت کم فعالیت شدم توی سایت ولی تو این مدت خیلی اتفاقات خوب واسم افتاده و یه سری تجربه هم کسب کردم و خیلی دوست دارم بیشتر بنویسم.

از ۵ فایل آخری که روی سایت گذاشته شد خیلی لذت بردم و واقعا از تلاشهای شما خاله مریم و استاد عزیزم سپاسگزارم.

اینم یادم رفت بگم.خیلی از کامنت های دوستان رو که میخوندم تو این چند وقته کلی درس میگرفتم و هدایت میشدم.واقعا خیلیاشون دقیقا همون چیزی بوده که من باید میخوندم.ممنونم از همگیتون.

دوستون دارم