سفر به دور آمریکا | قسمت 81 - صفحه 8

سلام به روی ماهت استاد جان، پاره ی ارزشمندم

آفرین به این شجاعت و رفتن تو دل ترس هات تا جایی که خدای درونت میگه ببین! جلوتر بری جونت به خطرتر میافته! هوم

چقدر خوب هدایت شدم به دیدن ادامه ی سفرنامه، خب من که عجله ای ندارم به قول شما همش قرار نبود که پشت بچه ها بگازونم و فقط جلو برم و بگم خب این مسیر را رفتم اینم که رفتم اونم که … نه!!

گاهی لازمه استوپ بزنی و با دیدن هر زیبایی بیشتر و عمیق تر بری تو دلش و بیشتر از همیشه حسش کنی، آره حسش …

بیشتر غرق خودش بشی، غرق خودت بشی .. دنیای درونت دنیای رویاهات، جهان زیبات

راستش دلم تنگ شده بود برای دیدن قسمت های سفرنامه یک جاهایی یک روزهایی حس میکردم فعلا نیازی به دیدن قسمت ها ندارم و فقط کافیه همین حال ماورایی و احساس خوبی که دارم را نه تنها حفظ بلکه قوی تر و بیشتر و عمیق ترش کنم، اخه سبک شخصی زندگی من بهم میگه که منِ محمد برای حفظ داشته ها تلاش نمیکنم بلکه برای هر روز بهتر شدن و خداگونه تر شدن تلاش میکنم توی دنیایی که همه چیزش براساس حرکت استوار خب بهتره منم حرکت رو به جلو و صعودی داشته باشم تا بودن در یک خط موازی فقط!

دیشب وقتی داشتم اتفاقان بی نهایت مثبت دیرروزم را برای انجام دادن تعهد والا و مقدسم انجام میدادم و شروع به سپاس گزاری و نوشتن تماممم اتفاقات مثبتی که داشتم میکردم هدایت شدم به قسمت 31 سفرنامه توی این یک ماهی که سفرنامه را دنبال نکرده بودم، چند باری فکر کنم دیشب برای بار سوم هدایت شدم به این قسمت و بازمم دیدن و ادامه دادن سفرنامه. من با کمال میل حرف خدای درونم بهترین دوستم را شنیدم و تایید کردم همون دیشب این قسمت ارزشمند را دانلود کردم و شروع به خواندن نظرات کردم، خدای من خدای من

اگاهی های شما هر روز داره بیشتر میشه چون داری بیشتر عمل میکنی

و همینطور برای بچه ها، هم پاره های ارزشمندم خدای من چه تجربه های نابی چه اگاهی هایی

چه ترس هااا ولی اقدام کردن هایی

منم یاد یکی از همین ترس هام افتادم که برای خودم افتخار امیر و خنده داره، ترسی که شاید 1 سال و نیم با خودم کشوندمش ولی بالاخره توی یک روز بارونی توی دانشگاه تصمیم گرفتممم که بالاخره انجامش بدم و بعد از این کار یک احساس رهایی یک احساسس یک فرا احساس داشتم که توی محوطه ی بزرگ دانشگاه در حالی که کلاسم داشتم فقططططط فریاددد میزدممم خدایااا شکرتتتت بالاخرههه انجامش دادم انجامش دادم اون ترس رفت .. و جاشو به ایمان و آرامش پایدار و بینظیری داد ..

خدای من هرگز یادم نمیره. من دقیقا بزرگتر شدم.

بزرگ و بزرگتر

و زندگی را زندگی کردم بیشتر از همیشه

وای که چقدر استاد جان از حرفای شما لذت بردم از تجربه های ارزشمندتون که بی نهایت ارزش داره: من احساس کردم که یک دوره یک محصول خریدم و دارم حالا در زمان و مکان مناسب به این فرا اگاهی ها و تجربه ها گوش میسپارم و لذت میبرم.

و چقدر خوشحالم که بالاخره موفق به دیدن این قسمت شدم

واقعا سناریوی خدا، کامل ترین و بی نقص ترین و هدفمندترین سناریو برای من و کل جهان هستی، هست.

خیلی چیزهاا را یادداشت کردم مثلا،

*حرکت برای ازادی بیشتر و هر انچه که ازادی شما را میگیره سریعا به فکر نشانه و هدایت برای حل کردنش هستید.

* میترسید ولی اقدام میکنید

* میترسید ولی اقدام میکنید و هر روز سعی میکنید از اون دایره ی امن زندگیتون فراتر برید و این دایره هر روزز بزرگ و بزرگ ترش کنید و با این بزرگی در واقع خودتون و خدای خودتون را بزرگ و بزرگتر کردید و حالا به همون شعار همیشگیتون: شاد زندگی کن و دنیا را جای بهتری برای زندگی کن: بیشتر از همیشه جامه ی عمل کردید.

* ایجاد دریم بورد و تجسم کردن و زندگی با همون چیزهایی که میخوای ولی الان نداری ولی میدونی که وجود دارند فقط باید احساست را خوب نگه داری چرا که با احساس خوبت تو به اون خواسته های ارزشمندت نزدیک و نزدیک تر میشی.

* زندگی ماجراجویانه داشتن و رفتن به دل جاهایی که تا حالا نرفتی. راستش خودم خیلی وقت ها منم این روحیه را دارم ولی فراموشش کردم این روزها ولی همیشههه میدونم که همین خواسته ی من بوده و اتفاقا یکی از سپاس گزاری هام برای همینه برای زندگی ماجراجویانه داشتنم، اما اوکی اوکی محمد! حالا که بیشتر متوجه اش شدم باید بهش واقعا هم عمل کنم بیشتر از همیشه به جای رفتن به یک جای مشخص و زیبا برای بارها و بارها میتونم بیشتر به جاهای ناشناخته تر برم و کشف کنم اول خودم را در اونجا و بعد خودم را در اونجا و خود اونجا، خدایم را در اون زیبایی ها در اون تپه ها و حیوانات و درخت ها و سرسبزی و آب و رود و ماهی و … آفتاب و آسمان و ستاره ها و کهکشهان ها …

* خریدن بهترین هااا مثل شورلت سیلورادو با اون حجم از موتورها یا بهترین موتور ها بهترین خانه ها بهترین و نامحدودترین ها بهترین لباس ها بهترین هااا : خب مشخصه اینجا احساس لیاقت ” بهترین ها ” را واقعا درخودتون ساختید اما میدونم که هر روز باید بهترش کنیم که این کارو میکنیم. چون جهان ما براساس حرکته و همه چی میتونه بی نهایت بهتر و بهتر و بهتر بشه زمانی که اون محدودیت ها را توی ذهن خلاقمون فقط و فقط بزنیم کنار و با اون عینک که خدا هست، خداگونه ببینم و حرکت کنیم ،، من عاشق این جمله ی خدای درونم هستم:

و مقاومت هایم را کنار بذارم تا بال های پروازم خدا باشد همانی که بود و هست و خواهد بود و باید باشد و اوووج میگیرم … اوجج

* اون جایی که خودم میدونم خوب نیستم و نمیتونم حالا الگوی مناسبی باشم، خب نباشم توی اون مورد

* و خداوند هدایت میکند در هر لحظه من را به سادگی به راحتی به زیبایی با زبان نشانه ها خدای درونم با من صحبت میکند گاهی با همسایه ای که کنار Rv من پارک کرده و حالا اماده ی رفتن به آفرود موتورسواریست و گاهی در یک پمپ بنزین!

* ذوق و شوق برای انجام کاری که حست میگه و خیلی وقته داره به تو میگه میتونی این کار را انجام بدی و تو فقط جلوشو نمیگیری به جای استوپ اون حسی که داره با تجسمش فقط و فقط بی نهایت انرژی میده و آدرنالین ترشح میشه پرورشش میدی و از خدا هدایت میطلبی اگر لازم باشه برای انجامش مهاجرت میکنی به یک جای خیلی دورتر که اونجا اون تو و اون تجسم و حس یکی دقیقا میشید!

* خواندن دفترچه راهنمای هر چیزی! منظورم وقتی مثلا گوشی میخرم یا موتور یا ماشین میتونم از تجربه های دیگران استفاده کنم سرچ کنم تحقیق کنم برای این که بیشترین استفاده را از این ابزار خداگونه که اومده به من کمک کنه بیشتر خودم را تجربه کنم بیشتر در احساس خوب باشم. گاهی با خواندن اون دفترچه متوجه میشی که باید امکانات کامل یک موتور مثل لباس مخصوص و کلاه و را تهیه کنی گاهی اون دفترچه میگه باید این مسیر را بری اون مسیر را حتی و بهت میگه تیم ورک بینظیره همه بهتره با هم بیان و حرکت کنن و همه با هم برگردند.

* یک قسمت از این محصول! منو یاد این جمله انداخت که: هدف به خودی خودش مهم نیست هدف فقط به زندگی تو جهت میده و هیچ مقصدی وجود نداره مهم اینه مهم اینه که فقط از این لحظه ات استفاده بکنی و خلق کنی و بسازی و بکوبی و بپاشی و برقصی و شاد باشی و رها باشی و بخندی و … میدونی! مهم اینه که لذت ببری و به نظرم خوشبختی را احساس کنی و خوشبختی چیزی جز سپاس گزاری دائمی نیست لذت بردن از این لحظه و از همین داشته هات. واوو

* و اما تحسین + چیزی که یادداشتش کردم تا حتما بنویسم: تحسین شما ای هم پاره ی من حسین جان که سید حسین یا استاد اینا همش قید و بندهاست و من رهام از هر قید و بند و اسمی مهم اون روح ارزشمند اون وجود پربرکت و الهام بخش و تاثیر گزارشماست که من عاااشقشممم و بارهاا و بارهاا به خاطرش سپاس گزاری میکنم و خدا را شکر میکنم و تحسین میکنم.

بترس ولی اقدام کن چون تو دل ترس دقیقا چیزیه که مشتاقانه منتظر توست …

خدایا شکرت