سفر به دور آمریکا | قسمت 82

استاد شما واقعا” واقعا قابل تحسینی ؛

دیدن این فیلم خیلی هیجان داشت تا حالا فیلمی اینقدر مستند و طبیعی ندیده بودم ؛ همش داشتم انگشتای دستمو به هم فشار میدادم ؛ بعضی جاها که میرسیدین به جایی که از شدت شیب ادامه مسیر پیدا نبود ؛ میگفتم : نه ! نه ! نه ! نرو…………

والا نفس تو سینم حبس شده بود ؛ چقدر ترسناک بود ………….

وقتی رسیدین به جاده اصلی گفتم: آخیییییییشششششش………………

هزار بار سپاس که این لحظات رو با ما به اشتراک میذارین ؛ مرسی که این فیلم رو برامون تهیه کردین ؛ اینا همش به خاطر ثروتمند بودن شما و داشتن افکار ثروتمند شماست …………………

خیلی خوب میشه خودمونو تصور کنیم که سوار موتور هستیم و داریم تجربه میکینم چون خیلی خوب فیلم گرفتین………….

الان خیلی خوب درک میکنم که قدم گذاشتن توی مسیر ناشناخته و فقط و فقط با توکل به خدا یعنی چی …….

همونطور که خودتون توی زندگی عمل کردین ؛ رفتن به مسیرهایی که هیچ آگاهی ازش نداشتین و تنها ابزارتون اعتماد به خدا بوده اگرچه ترس هم بوده ولی عمل کردین …… سپاسگزارم ……یعنی از این بهتر نمیشد اینو آموزش داد ………..

این فیلم خیلی قیمت داره خیلی ؛ چون خیلی توش درس داره …………

اولین چیزی که توجه آدمو جلب میکنه ؛ تمیزی فوق العاده این جای قشنگه ؛ نمیشه باور کرد کسی اونجا چیزی نخوره یا کسی با خودش خوردنی نیاورده باشه ؛ فقط میشه گفت : چه مردمان با فرهنگ و با شعوری هستن که اینقدر اینجا رو تمیز نگه میدارن واقعا ” لیاقت چنین نعمتهای خوبی رو دارن چون قدردان چیزی هستن که دارن و خوب ازش نگه داری میکنند….

دوم اینکه چقدر ثروت فراوونه و چقدر آدم ثروتمند هست که فقط برای یک روز تفریح این همه هزینه میکنند ……….

سوم اینکه خیلی خوب مسیر رو علامت گذاری کردن ؛ این باعث میشه ؛ وقت تلف نشه ؛ و نیازی نباشه که آدم از کسی بپرسه ؛ و فقط خط رو میگیره و میره ؛ این علامت گذاری از خیلی اتفاقات بد دیگه جلوگیری میکنه ؛ و آدم رو به هدف میرسونه ؛ میشه توی زندگی هم همینطوری عمل کرد ؛ با یه علامت گذاری ساده ؛ راحت به هدف رسید ……..

علامت ما میشه حس خوب و توجه به زیبایی ها باشه وقتی این خط رو بگیریم و بریم راحت به خواسته هامون میرسیم ….

به شرطی که فقط و فقط روی این خط حرکت کنیم و دیگه حواسمون به چیزهای دیگه پرت نشه !!!!!!!!!!!

چه درس ارزشمندی خیلی خیلی ارزشمنده …………

این آدمای خوب هم دیگه بینظیرن ؛ اصلا” توی کوه و صخره و شهر براشون فرق نمیکنه ؛ موقع راه رفتن و رانندگی فرق نداره براشون هر وقت دور بین میبینند دست تکون میدن لبخند میزنن ……… و اصلا” نمیگن حواسمون پرت میشه یا چرا از ما داری فیلم میگیری!!!!!!!!!!!! خیلی خوبن خیلی…………..

دیگه با دیدن این فیلم از دوچرخه سواری خودم شرمنده شدم خیلی باید تمرین کنم و خیلی باید صبور باشم و تکاملم رو طی کنم تا برسم به چنین تجربه ای……….

من به این نتیجه رسیدم که اگر هر کدوم از این افراد میخواستن پیش خودشون فکر کنند که : اگر بیفتم اگر تعادلمو از دست بدم اگر ….. اگر ….. اگر ……… از این اگر ها که همش نجوای شیطانه ؛ رو داشتن ؛ اصلا” پاشون نمیرسید به چنین جایی و اصلا نمیتونستن چنین تجربه نابی رو داشته باشن ؛ معلومه که خیلی خوب ذهنشون رو کنترل میکنند و افسارش دست شونه ……

خدا کمک کنه ما هم بتونیم به این خوبی ذهن مون رو کنترل کنیم و پا روی ترس ها بذاریم و از زندگی لذت ببریم………

الهی آمین ……………..