سفر به دور آمریکا | قسمت 83

به نام الله یکتا

سلام به همه دوستانم و استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته نازنین

این میزان از علاقه شما به ثبت لحظات زیبای این فایل در شرایطی که روی اسب قرار دارید و همراهی استاد برای کمک به تصویر کشیدن آن برای افرادی که از دیدن این مناظر مثل شما لذت خواهد برد ،قابل قدردانی و نشاندهنده شوق شما به انجام این کار است.

این میزان از علاقه با باورهای مناسب هر دوی شما توسط جهان هستی به بهترین شکل ممکن طراحی شده تا جلوی دیده گان ما قرار بگیره و پاسخ دیگه ای به درخواست ما برای دیدن زیبایی های بیشتر این جهان و تجربه کردن اون باشه..

آخه چه کسی میتونه انقدر عالی برنامه ریزی کنه تا همه چیز به عالی ترین شکل ممکن خودش رو در قالب تجربه در زندگی ما جاری کنه؟

سپاسگزار خداوندی هستم که هر روز زیبایی های بیشتر رو جلوی دیدگان من و هر کسی که خواهان آگاهانه دیدن این زیبایی هاست رو به هر طریقی و از ساده ترین راه ها میسر میکنه.

هزاران شکر برای لطف بی نهایت این خالق جهان هستی

من آرزویی دارم ، اون هم بدست آوردن مهارت اسب سواری هست، که اصلا داشتم فراموشش می کردم و با دیدن این فایل زیبا خودم رو روی اسب تجسم میکردم که با شما همراه بودم

جاهایی هم بویی به مشامم میرسید از طبیعتی که در اون قرار داشتیم که این تجربه رو در زمان بچگی توی روستایی که مادربزرگم اونجا دنیا اومده بود داشتم و دقیقا مشابه همون به مشامم رسید… دقیقا با همون درختان بلند که معروف به درختان تبریزی بودند و بوی رودخانه های که در اون بین جاری بودند و طبیعت کم نظیرش.

راستش وقتی سن آدم کمتره خوشبختی رو تنها حال خوب همون لحظه میبینه و همیشه امیدوار به دیدن زیبایی های بیشتر هست و با بزرگتر شدن خودم این حس از من سالها دور شده بود و الان بیشتر از یک سال هست که برای من یادآوری شده که زندگی رسیدن به مقصد خاصی نیست، زندگی مثل جریان همون رودخانه زیباست به همراه همون سنگها که آب با عبور کردن از اونها مسیرش رو ادامه میده

صدای اون آب حس فوق العاده ای به لحظاتم داد که زنده بودن و جریان داشتن رو بهم یادآوری کرد…این درس زیبایی از دیدن اون رودخونست که نباید متوقف شده ، نباید جنگید و با سنگ ها مبارزه کرد و تقلا کرد ، بلکه تنها باید عبور کرد و رفت ، تا به اقیانوس پیوست… فقط باید یادمون باشه که با رسیدن به اقیانوس هم توقفی در کار نیست … پیوستن به اقیانوس روح من(ظرف من) رو بزرگتر میکنه برای ستایش بیشتر خالق این زیبایی ها

من شکرگزار تر میشم و بیشتر میفهمم که خانم ، اول و آخری در کار نیست ، همه چیز در زمان حاله و هرگز انتهایی نمیشه متصور شد…

چقدر اسب نجیبه ، چه خالقی داریم ما که این موجود رو هم به تسخیر ما در آورده تا از وجود اون و سواری با اون هم ایجاد لذت کنیم…. سپاس از خالق این موجود

من همیشه ترس سوار شدن روی اسب رو دارم و دقیقا خواسته ای هست اما مانع ذهنی من و ترسم من رو از این لذت محروم کرده ، که از خداوند میخوام هدایتم کنه برای غلبه بر این ترس که ریشه اون رو هم میدونم از کجاست و به امید تجربه لذت بخش از اون.

چقدر راهنمایی که دستی برای هدایت شما تو اون مسیر زیبا بود رو دوست داشتم و در حال تحسینش بودم که به سادگی در حال لذت بردن و خلق ثروت از یک کار ساده هست … لذت از کارش باعث خوش رویی و لذت بردن بیشتر خودش شده بود..

و یه نکته دیگه اینکه اعتماد افراد به اون راهنما باعث میشد که پشت ایشون اون مسیر رو طی کنند ، این نشون دهنده این هست که انسان نیاز به راهنما برای عبور از هر مسیری رو در زندگیش داره و خدا رو هزاران بار شاکرم که هدایت ما رو بر خودش واجب کرده و همیشه با راهنمای درونمون و قلبمون تمام لحظات در حال راهنمایی ما هست ، امیدوارم که هر لحظه یقینم به هدایت الله برای طی کردن بهتر و پر لذت تر مسیر زندگیم بیشتر و بیشتر از قبل بشه…

یه نکته ای هم که برام جالب بود چیزی بود که خانم شایسته گل بهش اشاره کردند.. که اسب استاد سریعترین اسب اونجا بوده و جالبه که انسان این موجود رو هم با تربیت صحیح توسط افراد درست به خدمت خودش در آورده..

نگاه کردن به این جهان از نگاه توحید ، یقین و ایمان خیلی زیباست و لاجرم نتیجه اش دیدن زیبایی های بیشتر

قدردانتون هستم عزیزانم بابت ثبت این لحظات زیبا.

در پناه الله مقتدر باشید ان شاء الله