سفر به دور آمریکا | قسمت 85

سلام خالق زیبایی ها

سلام استاد عزیزم سلام مریم خوش زبانم و سلام مایک مهربانم

آره من خوب یادمه مریم جون و اگه فکر کردی که یادم نیست سخت در اشتباهی ،قسمت ۷ سفرنامه دقیقا عین ژست مایک رو استاد گرفته بودند و تو این فایل پروانه های زیبا رو نشون داده بودید و اتفاقا منم گفته بودم که پس کو زرافه ؟!!??

وااای عاشقتونم با این غذا دادنتون به این حیوونات مهربون خدا .

چقدر زیبا بود خداییش خیلی لذت بردم.

واقعا هم یه جورایی ترس داشت و هم غذا دادن به اونا لذت بخش تر از ترسیه که داریم.

اما خیلی دوست داشتنی بودند من تو باغ وحشهایی که رفتم زرافه ندیدم و چقدر رنگ و طرح زیبایی روی پوستش داشت خیلی دوست دارم از نزدیک ببینم.

چقدر راحت از دستتون غذا می خوردند. کل غذا رو با جاش گرفت خورد?

ای جانم داشت موبایل رو قورت میداد به قول مریم جون که فیلمهام از دست می رفت.

خداروشکر که به موقع متوجه شدید.???

اون گورخره خیلی باحال بود ? دهنشو باز می کرد انگار داشت می خندید? فایل قبلیش هم دوتا اومده بودند و با هم تو غذا خوردن رقابت می کردند.

اون بوفالوها هم فرکانس شما رو دریافت کردند که از پیش ماشینتون تکون نمی خوردند.

خدااای من شترمرغ هم خیلی زیبا بود اما نوکهای قوی دارند که انگشتتون درد گرفته بود.

همه شون گرسنه و به دنبال شما میومدند که با سخاوت و عشق بهشون غذا می دادید.

رسیدیم به بخش زیباترش آهنگهای این قسمت و مخصوصا آهنگ Roar (غرش) از Katty perry که اومد، دخترم گفت وااای این آهنگ رو من دارم و شروع کرد با این آهنگ همخونی کردن.

مرسی مریم عزیز که همیشه آهنگهای تاپی رو انتخاب می کنید و لذت این سفر رو برامون صدچندان می کنی.

خدایا شکرت برای دیدن اینهمه زیبایی

زیبایی این طبیعت بی نظیر که با بودن این حیوانات بیشتر هم شده.

چقدر طبیعت حیوانات حتی وحشی هم زیبا و مهربانه.

شاخ این گوزنها که یه ابهت خاصی بهشون میداد.

ایمان فعال چه کلمه ی قشنگی و وقتی اومدند جلو و به حسشون اعتماد کردند نتیجه گرفتند و به این صورت از غذا خوردنشون هم لذت بردند.

به به چه هدایتی و چه تجربه ی شگفت انگیزی از بودن با این حیوونا.

چه عکسهای زیبایی به به

خوشم میاد که هم استاد و هم مریم جون به اونا غذا میداد و هم گوشی تو دستش و فیلم می گرفت.

من هم دوست دارم این حیوونات رو اینطور آزاد ببینم و نوازششون کنم.

تا الان که تو باغ وحش از پشت این قفس و میله های فلزی دیدم و اخیرا هم که مشهد بودم و مثلا شیر و دیدم که خیلی دور بود و از انسانها فاصله می گرفت و خیلی هاشون هم خواب بودند و انگار افسرده شده بودند اما اینجا دیدم که چقدر برای خودشون راحت زندگی می کردند و انسانها رو دوست داشتند.

و یک موجود زنده چه انسان و چه حیوان نیاز به تحرک داره چون طبیعیش اینطوره که باید جست و خیز داشته باشه تا از زندگیش لذت ببره.

واقعا خداروشکر که اونجا هم برای وجود انسانها و همه ی موجودات این جهان ارزش قائل هستند.

مریم جان از شما هم صمیمانه برای تهیه و تدوین این فیلم سپاسگزارم .???

و منتظر ادامه ی این فایل هستم.?

عاشقتونم

سلام طیبه ی مهربان و دوست داشتنی

نگاه ریزبینانه و زیبایت را تحسین می کنم آفرین به خدای درونت و آفرین به خودت که گوش دادی و اینقدر عالی نوشتی

حرف خدایت تو یه قدم بردار من چندین قدم میام سمتت تو قدم قدم زنان بیای من دوان دوان میام

حرف خدای درونت عشقه عشق

خداروشکر برای توی نازنین

و خداروشکر که با خوندن همین کامنتها قلبهای ما رو به هم نزدیک می کنه.

عاشقتم زیبااااا

طنین عزیز سلام

اونقدر با آب و تاب و زیبا نوشتی که دوباره این فایل برام مرور شد و با خواندن کامنتت من دوباره کلی خندیدم

نوشته ات مثل خود فیلم کلی برام هیجان انگیز بود

سپاسگزارم ازت