سفر به دور آمریکا | قسمت 87

به نام خدای تمام زیباییها

سلام به همی عزیزانم .

خداااااااای من دیدن این قسمت سفرنامه منو خیلی به هیجان آورد .

من زمانی که مجرد بودم وقتی میرفتیم ده پدرم خیلی ذوق زده میشدم .حیوونات خونگی رو که میدیدم مثل مرغ و گاو گوسفند

میرفتم جلو نوازششون میکردم .ذوق زده میشدم .دنبال مرغ و خروسا میکردم که بگیرمشون .گاهی وقتا شیر هم میدوشیدم ولی از بز و گوسفندا .از گاوها میترسیدم .فقط از دور تماشاشون میکردم .?

چند روز ی که تو ده بودیم خیلی خوشحال بودم همش تو باغ و کوه و دشت با بچه ها میگشتیم و کنار رودخونه میرفتیم .کلی شادی و خوشحالی میکردیم .زمانی که میخواستیم برگردیم غصه عالم به دلم مینشست که بازم شهر و دود و دم و مدرسه و خونه موندن .

اونجا احساس رهایی و آزادی داشتم .حال دلم عالی بود .به قول مادرم که میگفت اونقدر بچه ها اینجا بیخیال و شادن اشتهاشونم زیاد شده .دقیقا آب زیر پوستمون میرفت .

علاقه من به طبیعت و حیوونات باعث شد که جهان منو هدایت کنه به سمتی که با پسری ازدواج کنم که پدرش کلی ملک و املاک و باغ و باغچه و حیوونات خونگی داشت .اوایل وقتی میرفتیم خونه ی پدر شوهرم خیلی ذوق زده میشدم از دیدن این همه زیباییها و قدرت خدا .صبح ها میرفتم تخم مرغ تازه میاوردم و میپختیم .شیر تازه ,ماست ,پنیر ,کره و خلاصه همه چیز طبیعی و ارگانیک .خیلی لذت بخش بود .رفته رفته خانواده همسرم از زحمت زیاد این حیوونا به پدر شوهرم شکایت میکردند .اونقدر از اون شرایطشون غر زدن تا جهان همهی اون حیوونات رو ازشون گرفت .یعنی پدرشوهرم همه حیوونات رو فروخت و دیگه صبح هاخبری از صدای بز و گوسفند و مرغ و خروس ها نبود .

رفته رفته منم کمتر میرفتم .چرا که فضای خونه پدرشوهرم تو باغ مثل خونه ی تو شهر شده بود و دیگه لذت قبل رو نداشت .

حالا بعد از سالها خداوند دوباره منو هدایت کرد به مسیر عباسمنش تا دوباره شاهد تماشای زیباییهای طبیعت و حیوونات خونگی بشم .خدااااااااایا صدهزار مرتبه شکرت .

تو قسمتهای زیادی از فایل های استاد دیده بودم که ایشون تو پرادایس حیوونات اهلی داره و من کلی ذوق میکردم و میگفتم احسنت با این همه ثروت چقدر عالی داره از فراوودهای دست خودش استفاده میکنه .چقدر عالی تو این زمین شصت هکتاری داره گوسفند و مرغ و خروس نگهداری میکنه .خدای من این انسان فوقالادس .

رفته رفته به این نتیجه رسیدم که زیباترین و لذت بخش ترین زندگی همین زندگیه .که هم تو طبیعت باشی و هم با حیوونات خونگی سر و کار داشته باشه .این لحظات بوی زنده بودن میده ,بوی آرامش و حس آزادی میده .

مریم جان نمیدونم شنیدی یا نه که قدیما میگفتن .مردم روستا عمر بیشتر میکنند .چرا که اکثر تو دل طبیعتن ,و آب و هوای سالم دارن ,خوراکشون سالم و طبیعیه ,بیخیال ترن .چشم و هم چشمی زیاد ندارن .

من که قبول داشتم .چون به چشم خودم میدیدم .

و الان هم که زندگی شما و استادجان رو میبینم یقینم صد برابر شده .

انسان از خاک بوجود اومده و با بوی خاک و طبیعت حالش خوب میشه .

این قسمت فوق الاده بود مریم جان .دستمریزاد قشنگ مهربون .

میخوام از زیبایی های این قسمت بگم که روحم رو به پرواز درآورده .آرزو میکنم که روزی بیاد که منم دوباره تو شرایطی قرار بگیرم که این حیوونات رو از نزدیک ببینم و باهاشون زندگی کنم و طبیعت خدا رو در همه جا بگردم و لذت ببرم .

غذا خوردن ببی ها رو ببین خدای من .

برانی هم با چه آرامش و وقاری کنار ببی ها میچرخه و غذا میخوره .

اون ببیه که زانو زده غذا میخوره رو ببین .عزیزم .خیلی خوبه خداجون .

خدای من غذا خوردن ماهی ها چقدر تماشایی .دلم میخواد ساعتها وایسم و تماشا کنم .چقدر وروجک و تیز هستن .

علی گیتور هم سر و کلش پیدا شد .چه جذبه ای داره .خدا کنه ماهی ها قایم بشن که خوراک این قول دریاچه نشن .

به به صبحانه آمادس .نیمرویی که مریم بپزه خوردن داره .با اون ویوی زیبای دریاچه و طبیعت بکر خوردن صبحونه چه لذت بخشه .خدایا صدهزارمرتبه شکرت .

مریم جان عاشقتم با این آهنگهای شادت .دمت گرم عزیز دل .

بریم به دو سه سال پیش پرادایس .

خدای من جوجه ها سر از تخم در آوردن .قدرت خدا چقدر دیدنیه .الله اکبر .بی نظیره .

جوجه ها یه ماهه شدن .چقدر نازن .چقدر زیادن .یاد صحبت استاد افتادم که میگفتن مریم جان این مرغا رو کتشون رو در میاورد مینداخت تو قابلمه ??

آره خب زیادن دیگه باید بخوریشون دیگه .باریک الله به این دختر شجاع و همه چی بلد .

خدای من اردک مادر رو ببین که داره با بچه هش رژه میره .خیلی خوبه .تو این بهشت همه جور پرنده و چرنده هست .اللهی شکر .

بزغاله تازه به دنیا اومده که تلاش میکنه از سینه ی مادرش شیر بخوره منو یاد قانون تکامل میندازه که الان به زور رو پاش میایسته ولی چند ماه بعد خودش یه بز زیبا و قوی میشه .

خداااای من این سه تا مرغ خوشگل با این هندونه چیکار کردند .چقدر تمیز خوردن .

حالا رفتن سراغ کدو و حمله گاز انبری .چه غوغایی به پا کردن .

خیلی قشنگ و دیدنیه .خدای من خلقتت چقدر دیدنیه .

در آخرم که یه گروه زیبای مرغ و خروسا که پر از زیبایی و رنگهای متنوع و دیدنی .

من که از دیدن این قسمت خیلی لذت بردم و کلی درس گرفتم .ممنونم مریم جان که منو به گذشته قشنگم و خاطرات شیرینم بردی .الان دیگه درک میکنم که چرا جهان و خداوند دوباره منو هدایت کرد به دیدن زندگی استاد و عزیز دلشون .

روح من همیشه به دنبال این زیباییهاست و ایمان دارم که روزی تو پرادایس .این بهست زیبای خداوند جمع میشیم