سفر به دور آمریکا | قسمت 87

به نام یکتا کیمیاگر هستی

سلامی با عشقی خدایی با تک تک سلول‌هام به استاد عزیزم، مریم‌جانم، و تمامی همسفرای از گل بهترم.

خدای من خدای من سپاسگزارت هستم، عاشقت هستم.

مریم‌جان آخه با ما چه میکنی؟

دارم به کلماتی که تو ذهنم بلد هستم رجوع میکنم، دارم میبینم چه لغاتی توی ذهنم دارم، دارم ذهنم رو زیر و رو میکنم ولی دستان ذهنم دسترسی به کلمه‌ای که درخور پروردگارم باشه نداره.

دست ذهنم کوتاهه از توصیف این عظمت و این جلال.

اصلا مگه میتونم بگم دقیقا چه غوغایی درونم به پا شده.

در همین دقایق ابتدایی فایل pose کردم و سجده کردم.

فقط اشک‌هاااا ریختم و سجده الهی به درگاه الله قدرتمندم کردم.

مگه میشه این زیبایی‌هارو به زبان نوشته آورد؟

میشه ماه‌ها دربارش نوشت و باز هم ادامه داشته باشه.

الان معنی این جمله رو بیشتر و بیشتر درک میکنم که خدا رو در آفریده‌هاش ببینید.

من همه جا خدارو دیدم:

وقتی دیدم که سن و سالت مهم نیست، مهم درونته و برو از زندگی لذت ببر، کیف کن و خرید کن.

غذاخوردن این ببعی‌ها، براونی، ماهی‌ها، کروکدیل‌جانتون، و.. دیدم

خدارو دیدم در صلح و صفای این تکه از بهشت،

در رنگین‌کمونی دیدم که نقش بسته تو آب و داره هنرنمایی میکنه.

خدارو وقتی دیدم که استاد با تمام وجود سپاسگزاری میکنه(خیلی زیباست، خیلی زیباست، چقدر زیباست، چقدر قشنگه، چقدر انرژیش مثبته، واقعا خدایا شکرت، خدایا شکرت، بخاطر همه نعمت‌هایی که به ما دادی….. خدا جریان داره در تک تک کلمه‌ها)

وقتی استاد و مریم‌جان بهم میگن عاشقتم؛ یک عشق پراز آزادی، یک عشق بی قید و شرط.

خدارو وقتی دیدم که یه جوجه متولد شد، چشماش رو به این دنیا باز کرد، پا گذاشت به این دنیای زیبا(اااااااااای جانم مگه میشه توصیف کرد چه احساسیه، مثل این میمونه بگم گوجه چه طعمیه، صدای زیبای مریم‌جان و این ذوقش از دیدن جوجه خودش کاملا گویاست(سلام سلام پاشوووو دیگه خدای من))

خدارو وقتی دیدم که مریم‌جان و استاد عزیزم ای قدرت خلق‌کنندگیشون رو برای ما به نمایش بزارن(این همه فراوانی، این همه جوجه و مرغ‌های گوگولی)

خدارو تو بازی کردن‌های این مرغ‌ها، این کتک‌کاریاشون، زیر آفتاب لم دادناشون، جانم جانم غذاخوردناشون دیدم.

من خدارو با تمام وجودم لمس کردم، وقتی استاد یه بزغاله یه ماهه رو بغل کرد، منم یه بره یک ساعته رو بغل کردم و میفهمم چه حسیه؛ وای خدایا مگه میشه اشک نریخت از این احساس زیبا.

وقتی یه مرغ همه جوره از جوجه‌هاش حمایت میکنه

همه‌جا خدا جریان داشت:

در تلاش کردن یه بزغاله برای پریدن، برای تسلیم‌نشدنش برای ادامه‌دادنش.

من حمد و سپاسگزاری تمام موجودات رو دیدم(الان درک کردم که خدا میگه همه موجودات به ستایش الله مشغول‌اند)

من از این قسمت آگاهی‌های خدایی یاد گرفتم:

*امروز به رهابودن و نچسبیدن به خواسته خیلی فکر میکردم و خداوندم به زیبایی تمام توسط مریم‌جان باز بهم یادآوری کرد که زندگی رو تجربه کن، فقط و فقط لذت ببر و بگذر.

این مقاومت‌ها، این دو دستی چسبیدن‌هارو بزار کنار تا بتونی وجه زیبایی از خودت رو تجربه کنی

بزار اون وجهی که خدایی هست تجربه کنی.

و من چقدر رهاتر شدم، احساس میکنم هرروز یک قدم رهاتر میشم.

*این آتش زیبا نور امید رو در دل من بیشتر کرد، خدایی که نور آسمان‌ها و زمینه(واقعا دارم قران رو با این سفرنامه بهتر درک میکنم، خداجونم عاشقتم من)

*مریم‌جانم به زیبایی تمام داستان تولد، رشدکردن و تکامل توضیح دادی:

اگر خودمونو بسپریم به آغوش امن خدا، اگر به سمت جریان خدا پارو بزنیم، خودش مارو به زیباترین ساحل هدایت میکنه.

کافیه آروم باشیم، قدم به قدم پیش بریم، مثل همین طبیعت که آروم آروم هوا سرد میشه، آروم آروم برگا میریزه، همه اینا تکامل طبیعته.

*وقتی این بچه اردک‌ها دنبال مامانشون رفتن، گفتم زهرا ببین چقدر به مادرشون اعتماد دارن، وقتی مادرشون هست چقدر آرومن، مادرشون هرجا بره دنبالش میرن،

درونم بهم گفت به خدایم اعتماد کنم، اگر به من گفت قدمی بردار، بردارم

اگر نشانه‌ای سر راهم گذاشت، نشانه را جدی بگیرم.

دلم رو بسپرم به هدایت زیباش.

هر لحظه آروم باشم چون خدایم همیشه کنارم هست در تک‌تک لحظات زندگیم مراقبم هست.

واقعا مگه میشه این خدارو شناخت و بندگیشو نکرد؟

واقعا این خدا برای بندش کافی نیست؟

خدا برای بندش بیشتر از کافی هست.

به خداوندی خدا این نشانه‌ها کافی بود برای متعهدبودنمون، برای تغییر باورهامون.

.

*من تجربه‌هایی شبیه به همین‌هارو دارم، از غذادادن به ماهی‌ها، مرغ و خروس، اردک و غاز و …. من همیشه فیلم میگرفتم و این زیبایی‌هارو ضبط میکردم ولییییییی این لحظه‌هایی که الان تجربه کردم اصلا یک درصد هم شبیه به قبلا نیست و الان با اطمینان میگم که به این تجربه‌ها هدایت بشم، یه جور دیگه نگاهشون میکنم، زیبایی‌هاشونو بیشتر درک میکنم، چون الان فقط خدارو میبینم.

.

این فایل منو به یاد خونه مادربزرگ پدربزرگم انداخت و همینطور این شعر زیبا:

.

خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره

خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره

خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره

کنار خونه ی ما همیشه سبزه زاره

دشتاش پر از بوی گل اینجا همش بهاره

دل وقتی مهربونه , شادی میاد میمونه

خوشبختی از رو دیوار، سر میکشه تو خونه

خدایاااااااااااااااااا شکرت شکرت شکرت

خدایااااا با تمام قلبم دوستت دارم، من عاشقانه دوستت دارم.

با تمام قلبم ستایشت میکنم.

مریم‌جانم سپاسگزارم، عاشقتم.

عزیزای دلم دوستون دارم.

از زندگی لذت ببرید و زندگی رو زندگی کنید.