سفر به دور آمریکا | قسمت 87

سلام و عرض ادب محضر استاد ارجمند و خانواده عزیزم

از خدا سپاسگذارم بابت آشنایی و همراهی با شما خانواده عزیز و قدرتمند.

واقعا میگم نزدیک به 25 دقیقه دیدن فیلم ، اینقدر انرژی و احساس در درونم شکوفا شد که بی اختیار میخندیدم و لذت میبردم .

و بی اختیار با صحبتهای خانم شایسته عزیز و تصاویر زیبا میگفتم وای خدای من وای خدای من …..

همه این لذت بردن ها و توجه به نکات مثبت زندگی که در اطراف هممون هست از یک طرف ….

و از طرف دیگه بزرگ مردی چون استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته عزیز که این لحضات رو برای میلیونها نفر خلق کردند و

و از طرف دیگه این خانواده بی همتا در دنیا که من هر چی فکر میکنم پیدا نمی کنم همچین خونواده ای رو که اینقدر احساساتشون رو برای خوشحال کردن همدیگه خرج کنن .

و در اونطرف این داستان بزرگ (1 – استاد و 2 – خانم شایسته و 3 – اعضاء خانواده دوس داشتنی ) خداوند چقدر چقدر چقدر چی بگم …. بگم بزرگه بگم مهربونه بگم بخشندس بگم همه چی رو برای لذت بردن ما تموم و کمال گذاشته …. نمیشه توصیفش کرد نمیشه نمیشه وای وای از اینهمه شگفتی از اینهمه معجزه از اینهمه لطف خدا…

من همیشه از همون دوران نوجوانیم عاشق این اتفاقات توی زندگیم بودم و من اصلا فکر نمیکنم این اتفاق زندگی استاد هست فقط بلکه این اتفاق واقعیت امروز و الان زندگی من هم هست و واقعیت تک تک اعضای خانواده استاد و این اصلا دست خودم نیست که اختیاری داشته باشم اینقدر در عمق این تصاویر و این صحبتها و این شنیده ها فرو میرم که تمام سلول های بدنم واکنش نشون میدن …..

دوستان خیلی قشنگ اشاره کردند به اینکه هر کدوم از ما اگر به فراوانی در زندگیمون توجه کنیم اون توجه واقعیت پیدا میکنه یعنی الان هست فقط باید ببینیمش .

اما من چند روزی هست که درخواست میکنم به مسیر واقعیم هدایت بشم و بصورت جدیتر روی باورهام کار کنم که امروز صبح این اتفاق افتاد .

تجربه من اینه که وقتی با ضمیر ناخودآگاهم شروع به صحبت میکنم به عنوان یه دوست عاشق به عنوان یه دوست شیش دنگ بهش توجه میکنم و حرفشو گوش میکنم راههایی رو نشونم میده که واقعا عالیه و خودشم کمکم میکنه و همراهم مییاد .

من توی فروش مشکل داشتم و وقتی با ضمیر ناخودآگاهم نشستم وسنگ هامو واکندم دیدم چقدر اتفاقات عالی چقدر ارتباطات عالی و چقدر ایده های مناسب و چقدر شرایط رو اونجور فراهم کرد که من توش موندم و به خودم گفتم اینقدر راحت بود و من نمی دونستم

خوب که فکر میکنم میگم کی از همه برای من دلسوز تره توی دنیا . یاد مادرم میافتم .

اما در واقع بالاتر از مادرم . خداست که مادر رو به اندازه سر انگشت ، از عاشق بودنشو در دل مادر گذاشته

بقول خدا می‌فرماید: اگر کسی که از من روشو برمی‌گردونه ، بدونه من چقدر به اون علاقه دارم ، ودرک کنه و متوجه بشه ، امکان داره از شوق دوست داشتن من خدا جونشو بده و من اینو جزء مخفیات گذاشتم. این نشون می‌ده که خدا چقدر نسبت به بندگانش بخشنده هست و چقدر به اونا علاقه داره.

اینجاس که من فکر میکنم باید دست خدا رو ببوسم که از شیره وجود ارزشمندش در وجود من به اسم ضمیر ناخودآگاه گذاشت که من بتونم بیشتر درکش کنم .

من وقتی میدیدم جوجه ها چیکار میکنن و توی دلم قند آب میشد که سالم بمونن و چقدر خوشکلن و …. دوس داشتم با تمام وجودم همیشه بدوون و دنبال هم کنن و بازی کنن و و غذا بخورن و کیف کنن و وقتی اینها رو در وجودم پیدا میکنم متوجه میشم خدا این درک کوچک من رو در خودش به تمام معنا نسبت به بنده هاش داره و میگه چقدر دوس دارم این بنده من محمد صادق با خونوادش برن بیرون ، لذت ببرن ، همه چی داشته باشن ، آب توی دلشون تکون نخوره و ………..

خداوند عزیزم می فرماید: – یا ابن آدم خلقت الاشیاء لاجلک – ای فرزند آدم تمام اشیاء را به خاطر تو خلق کردم» که این روایت نشون از محبت شدید خدا نسبت به ما. در قرآن هم خدا می فرماید «و لقد کرمنا بنی ادم و حملناهم فی البر و البحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا – ما بنی آدم را گرامی داشتیم و آنها را در خشکی و دریا (بر مرکب های راهوار) حمل کردیم، و از انواع روزی های پاکیزه به آنها روزی دادیم، و بر بسیاری از خلق خود برتری بخشیدیم.»

خدا یا میلیون ها مرتبه شکرت بابت همه چیزهایی که امروز در زندگیم دارم به عدد ما احاط به علمک (به عدد علمی که تو داری) که بینهایته

از استاد و خانم شایسته و خانواده عزیزم سپاسگذارم