سفر به دور آمریکا | قسمت 87

بنام خداوند بخشاینده و هدایتگر

درود بر استاد موحدم و مریم جون و مایک عزیز

و دوستان ارزشمندم در سفر به دور امریکا

+ استاد عزیز: بریم برای بع بعیامون غذا بگیریم، خدایاشکرت به خاطر این فراوانی در فروشگاه برای غذای حیوانات.

+ مریم جون: میخوایم بریم Co Supply Tractor

Sheep & Goat-Medicated

+ سنگ نمک و مواد معدنی هم خریدن ک خیلی سنگین بود.

+ خیلی بزقاله جالب بود زانو زده بود و غذای روی زمین رو میخورد:)

+ ماهی های دریاچه خیلی بزرگ بودن و مریم جون براشون نون توی آب مینداخت و چقدر شوق خوردن داشتن. خدایا شکرت

و در انتها یک بچه تمساح روی توی آب دیدن که استاد با آب پاش مسیرشو عوض کردن و توی آب رنگین کمان نقش بست چون آفتاب بود و خیلی لذت بخش و زیبا بود. خدایا شکرت به خاطر این زیبایی های بی حد و حصرت:)

+ استاد عزیز: ما داریم میریم تمپا و مدرسه مایک هم میخواد شروع بشه. واقعا این همه استیت پارک زیبا رفتیم ولی اینجا خیلی زیباست و بقول مریم جون هیچ جا خونه ی خود آدم نمیشه و استاد تایید کردن و خداروشکر کردن بخاطر تمام نعمتهایی که به ما داده.

+ مریم جون: ما اینجا توی پارادایس طبیعت رو به تمام معنا تجربه کردیم، تجربه تولد، رشد کردن، تکامل و حتی تجربه مرگ.

+++ هر سال طبیعت اینجا توی زمستون میمیره و توی بهار متولد میشه و این سیر تکاملی رو خیلی واضح تجربه کردم. بعضی از حیوونا توسط بعضیای دیگه خورده میشن و طی این تجربه های تولد و مرگ من فهمیدم که اصلا چیزی به اسم فنا وجود نداره و هیچ وقت هیچ چیزی از دست نمیره بلکه همواره همه چیز در حال دگرگونی به یه چیز بهتر و کاملتر هست، بهمین دلیل فهمیدم که نباید به هیچ چیزی بچسبم، هر چقدر زیبا اصلا مهم نیست، فقط تجربه ش کنم و بگذرم. نگاه کردن به هر نقطه از این بهشت خاطرات زیبای از بودن با طبیعت رو برام زنده میکنه ، تجربه هایی که اگر قبل از اینکه بیام امریکا بهم میگفتن که قراره یه همچین تجربه ی بکری رو از طبیعت داشته باشم اصلا باور نمیکردم.

من فیلم های زیادی رو از اون تجربه ها ضبط کردم و دوست دارم الان با هم یه سری به گذشته و مرور اون زیبایی ها با هم

بزنیم.

به گذشته ی 2 و 3 سال پیش و شایدم یه کم بیشتر.

تصاویر: اینجا همون مزرعه ی 60 هکتاری هست یعنی جاییکه تجربه ی ما از یک شیوه ی متفاوت زندگی شروع شد.

ماجرای مرغ و خروس و گوسفندای ما دقیقا از زمانی شروع شد که استاد اون مزرعه ی 60 هکتاری رو خرید و بعد اومدیم توی پارادایس بعد این مرغا هر روز تخمای بیشتری میزاشتن تا جاییکه اصلا نمیشد از عهده ی خوردنشون و هدیه دادنشون خلاصه مصرف کردن شون بر اومد، این بود که تصمیم گرفتیم بعضی از اون تخمارو هَچ کنیم، طبق معمول استاد از آمازون یک دستگاه سفارش داد و برای هَچ اگر اشتباه نکنم 46 تا هَچ کردیم.

این ماجرا حدوده 3 سال پیش هست و بعد نسل اول به دنیا اومد و یه ذره بعد دوباره نسل دوم رو بارگذاری کردیم.

الان فک کنم حدود یک ماه و خورده ای نزدیک 2 ماهه شونه، دوم رده اینان، تولید دوم رو که گذاشتیم یهو دیدیم که یکی از جوجه هامون کورک شده، بعد بچه هاش بدنیا اومد، خیلیم مراقب بچه هاشه و میگه نزدیک نشینو …

این وسط چند تا هم زمانی هم تو طبیعت رخ داد، یعنی یکی از مرغامون کُرک شد و یکی از اردکامونم رفته بود بصورت خودجوش یه جایی رو لابلای سنگا پیدا کرده بود و برای خودش تخم گذاشته بود و روشون خوابیده بود که ما یهویی

بسمتش هدایت شدیم.

من همیشه دوست داشتم یه تجربه ی جالب از بودن توی مزرعه رو تجربه کنم که به شکل مزارعی که توی کارتن های مورد علاقم دیده بودم، یادمه همیشه طبق عادتم هر وقت ک یک مورد جالب از حیوون یا طبیعت رو میدیدم به شیوه ی شخصی خودم یعنی فیلم و عکس گرفتن تحسینش میکردم، بدون اینکه حتی دوباره اون تصاویر یا فیلمارو ببینم.

این خاصیت ذاتی من بوده. (مریم جون)

بعدا فهمیدم این مهمترین قانون جهان هست، یعنی تمرکز بر نکات مثبت و توانایی دیدن زیبایی ها. منم این حس شمارو مریم جون دارم که مطمئنم تو زندگیم تجربه ش خواهم کرد. خدایا شکرت:)

استاد عزیز؛ این بزغاله مون تازه بدنیا اومده ، یه ماهشه ، از همین الانم داره بوی بز میده، مهر و محبت استاد رو می بینیم و میریم یه آهنگ زیبارو با تصاویر ببینیم – خدایا شکرت:)

سازِ زمانه کوکه کوک

حالِ من و تو خوبه خوب

پای به پای من بیا

دست به دست من بکوب

چه حال خوب و سرخوشی

پشت به پشت من بیا

دلت نلرزه قُرص قُرص

ُمشت به ُمشت من بده

به روزگارمون بخند

که خنده ی تو عالیه

خیالتم که تختِ تخت

خدا همین حوالیه

مریم جون: امروز میخام یه شیرین کاری از جوجه ها بهتون نشون بدم، ببین با هندونه چیکار کردن، کلا مرغا خیلی نازن، با هم جنگ میکنن، کارای بامزه میکنن یعنی گزینه های زیادی برای زیبایی و سرگرمی دارند، خاک رو میکنن، حرکت سر و بدن شون خیلی جذابه، خمیازه میکشن، بدنشو میکشن، زیر آفتاب لم میدن ، دوست دارن همه چیزو بخورند، یعنی دنیای اطرافشونو با نوک زدن بهش تجربه میکنن، و من عاشق این همه زیبایی تمام نشدنیِ این موجودات دوست داشتنی هستم.

کلا اعتقادم این هست که این موجودات با تمامی زیبایی هاشون مسخر ما شدن تا لذت خوردن شون رو هم ببریم.

خلاصه مرغا خیلی گزینه دارن، یکی از مورد علاقه ترین چیزای من اون زمان برای کنترل ذهن بود، حتی گاهی هم با مایک میرفتیم سربه سرشون میزاشتیم.

+++ استاد عزیز: وای آدم لذت میبره، از این همه فراوانی ، از این همه زیبایی ، چقدر قشنگه، چقدر جذابه آدم احساس کنه خلقی رو انجام داده با اینکه ما خودمون مخلوق خداوندیم،

+ وقتیکه یه کمکی میکنیم به خلق یه سری موجودات، چقدر آدم احساس خوبی داره، چقدر احساس لذت داره.

بیه بیه استاد:))))

خدایا شکرت به خاطر این بهشت بی نظیر و پر از نعمت و برکت و ثروت و فراوانیت.

دوستتون دارم الهی وار…