سفر به دور آمریکا | قسمت 92 - صفحه 15 (به ترتیب امتیاز)

سلام سلام سلام

خداجونم سلام ب روی ماهت

استاد، مریم جونم، مایو عزیزم و تمام دوستان سلام

من کامنت گذاشتن برای محصولات رو خیلی راحت انجام میدمو تازه دنبال یه موضوع جدیدم ک بیام راجع بهش بگم اما برای سفرنامه، هربار ک هرقسمت رو میبینم، اولش خیلیییی مقاومت دارم

دقیقا نمیدونم چرا..

ولی خلاصه هربار خودمو موظف میکنم ک کامنت بزارمو خیلی وقتا هم ب نجواهای ذهنم، پیروز میشم.

اول از کامنت انتخابی ریحانه عزیز بگم ک چقدرررر زیاد دوسش داشتمو الان حتما سینای توپولو، خیلی بزرگتر شده و امیدوارم هنوزم اینجور چیزا رو با ذوق نگاه کنه و ب منِ نوعی، یاد بده ک چجوری از دیدن همچین چیزایی لذت ببرم..

عاقا من خیلیییی زیاد مواقعی ک استاد آهنگ میخونن رو دوست دارم. اصلا کِیف میکنما. اونقدرررر حسِ خوب درونم رخنه میکنه ک حد و اندازه نداره..

اولین چیزی ک توی این قسمت توجهم رفت سمتش؛ مایک بود. ک چقدرررر شبیهِ استاد هست. همون شروعِ فیلم ک مایک داشت خیلی بااااعشق و بدونِ ترس ب اون گوزن چشم‌خوشگل غذا میداد و نوازشش میکرد.

واقعا بچه‌ها الگو برداری میکنن از پدر مادرشون و من اینو خیلیییی ب وضوح دیدمو میخام یه چیزی راجع ب همین موضوع تعریف کنم..

با خاله‌مو پسرش و زن‌داییمو پسرش رفته بودیم بیرون.

پسراشون کوچیکن یکیشون کلاس اول بود و یکی شونم مهدکودک.

خلاصه یه گربه دیدیمو حالا تفاوتِ نوعِ نگاهِ این بچه‌ها:

پسرداییم خیلی با عشق روی دو زانوش نشست و گفت: خودااا چقده تو خوشگلییی

و پسرخالم همزمان با این رفتار، حالت تهاجمی گرفت و گفت: اه‌اه گربه‌ی نجست و بی چشم و رو. و ازش ترسید و رفت پشت مامانش

اصن اینقدددد تفاوت بود بین این دونوع نگاه

خاله ی من یه سری افکار قدیمی داره و این توی بچه ش خیلی ب وضوح دیده شد

و زن‌داییم ک خیلی حیوونارو دوست داره و خیلی میخاد ک بچه‌ش از حیوونا نترسه یا بهشون نگه نجست هم، دیدگاه قشنگ خودشو داشت

و مایکِ عزیزمون هم دیدیم ک چطوری با الگوبرداری از استاد، از دیدن حیوونا ذوق میکنه و..

چقدر اون میمونای بی اعصاب خوشگل بودن خخخ

اتفاقا من خیلیییییی دلم میخاست باهاشون حرف بزنمو ری‌اکشنشون رو ببینم چیههه. خیلی دلم میخاااست و چقدرم بانمک بودن

خدااییی من اون شاخای مخملیِ گوزن!!!!

الله اکبررررر

چقدر زیبایی

چقدر قدرت

چقدر محشریت

پرهای طاووس!!

الهی بگردم. اونقدر خوشگل و باافاده، خودشو اینور اونور میکرد ک واقعا انگار داشت پز میداد . جای پز دادنم داشت واقعااا. چقدر محشره این خلقت!!

ینی ببین علم چقدر پیشرفت کرده ک ماشینی با امکانات آروی ساخته شده و میتونیم مثلِ استاد خیلی راحت و با لباس راحتی، انگار ک توی خونه ی خودمونیم؛ با راحتیِ خونه‌ی خودمون پاشیم بریم سفر ب دور امریکا‌. فوق العاده‌ست ایییین..

خدایا شکرت برای تمامِ این ثروتهات. نعمتهات. فراوانی هات. قشنگی هات‌. خودت. خودم. خلایقت…

شکرت

درپناه لبخند تو باشیم خدای خوبم