سفر به دور آمریکا | قسمت 96

سلام به استاد عزیز و مریم جان خوش صحبت و دوستان هم فرکانسیم.چقدر واقعا لذت بردم از دیدن این همه زیبایی این همه ثروت و این همه ارامش

چقدر همه چیز ایده ال و زیباست.چقدر زاویه دید من توی این مدت عوض شده… دیگه به زندگی به داشته هام به اطرافم به خیابونا به درختها به منظره بیرون خونه به کوههاجور دیگه ای نگاه میکنم… انگار دنیا رو تازه میبینم و چقدر این دیدن با اون دیدن فرق میکنه به قول سهراب سپهری چشمها را باید شست جور دیگر باید دید

تازه معنی اینو میفهمم.واقعا زندگی زیباس به شرطی که از ته دل از شرایطت راضی باشی و لذت ببری از داشته هات.اینا رو به خودم میگم که مهسا با تمام وجودت لذت ببر از نعمتهایی که خدا بهت داده و شکرگزار باش.بابت همسر خوب و پرتلاش و عاشقت،بابت دوتا دسته گلی که خدا بهت داده،بابت سلامتی خودت و خونوادت،بابت خونه کوچیک اما پرنور و قشنگی که اجاره کردی توی یه منطقه خوب،بابت تک تک نعمتهای ریز و درشتی که وارد زندگیت میشه، بابت تک تک پولها و اسکناسهایی که تا به الان وارد زندگیت شده،بابت هرروزی که با ریه هایی سالم نفس میکشی و باقلپی تپنده که نوید یه زندگی سالمو بهت میده روزتو شروع میکنی،شکرگزار باش شکرگزار صدای بازی بچه هات، شکرگزار رزق و روزی توی خونت، شکرگزار خنده های از ته دلت،شکرگزار دلخوشیهای کوچیکت،شکرگزار همه داراییهات که خیلی وقتا ندید میگیریشون و چشم به نداشته هات داری و داشته های قشنگت رو نمیبینی.

خدایا ازت ممنونم؛ الله یکتا سپاسگزارتم که منو به مسیر درست هدایت کردی تا از نعمتهایت لبریزم کنی.

معبود من از این پس تازه میدانم چگونه باید برایت بندگی کرد و چقدر زیباس این بندگی که با عشق باشد نه ترس.

خدایا سپاس بابت همین لحظه و همین ثانیه ارامش و اگاهیم