دیدگاه زیبا و تأثیرگذار سلما عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
فایلها و آموزه های شما به من خیلی کمک کرده تا احساسم خوب باشه. یعنی در اکثر اوقات حالم خوبه. در مورد احترام به پول چقدر حرفهای ارزشمندی زدین واقعا سپاسگزارم.
چقدر جالب که برای پول ارزش قائل شدین و یک کیف چرم عالی براش تهیه کردین و همیشه پول رو صاف و به ترتیب و منظم داخل کیف قرار میدین. من اینو قبلا از شما یاد گرفتم. اما کیف پولم چرم نبود و پاره شد سریع انداختمش دور چون نمیخواستم به پول بی احترامی بشه. پول محترمه نباید لباسش پاره باشه!
نکته جالب بعدی هم این بود که وقتی شما بالاترین کیفیت بنزین رو به ماشین خشگلتون زدین، یاد گرفتم احترام به داشته ها و مراقبت کردن و درست استفاده کردن از اونها در واقع یه جور سپاسگزاری هست و باعث میشه اونها سالم بمونن و بهتر برامون کار کنن و بهمون خدمت کنن.
حتی با اشیا هم باید با احترام برخورد کنیم. چون اونا هم جنسشون از انرژیه و همه جهان از انرژی تشکیل شده. استاد عزیزم از شما یاد گرفتم که بهترین رو برای خودم بخوام چون من لایق بهترین ها هستم بی قید و شرط.
مریم نازنینم چقدر تدوین فایل و هماهنگی موزیک و تصویر فوق العاده بود اون لحظه که استاد گاز داد و صدای موزیکو کم کردین، بی نظیر بود. برام جالب بود که شما بخاطر نگرانی از چرک شدن کیف رنگ تیره سفارش دادین اما استاد بدون نگرانی رنگی رو که دوس داشتن سفارش دادن. نهایتش اینه که یک کیف دیگه میخره دیگه!
چقدر این کیف ها دوختشون تمیز و زیبا بود طراح و خیاطشو تحسین میکنم. شما رو هم تحسین میکنم که سادگی اولویت اولتونه! همه چی ساده ولی شیک تا استفاده ازش راحت باشه.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 96206MB14 دقیقه
سلام و درود به استاد عباس منش و خانم شایسته بزرگوار.
خدا رو شکر بخاطر تک تک نشانه های الهی
چقدر فراوانی و ثروت تواین کشور وجود داره. خدا رو شکر وقتی بیام اونجا ، اونقدری تجربه پیدا کردم با این فایل ها گویی چند سال توی آمریکا زندگی کردم.
من امروز جایی بودم ، برخوردی دیدم از بستگان درجه یکم که قاعدتاً باید ناراحت میشدم 😉😍 ولی گفتم خدا رو شکر اینها همه اش نشانه است، وقت رفتنه 😉😍 وقت رفتنه، فقط باید بچسبم به فرایند تکامل خودم. خدارو شکر که همه انسانهای زندگی گذشته من یکی یکی جوری باهام برخورد میکنن که بدونم اصالت همیشه و همیشه و هر ثانیه با خداونده. الهی شکر.
سلام و درود به شما دوست ثروتمندم، قدردان توجه و پاسخ شما هستم.
ابتدای دوره دوازده قدم، استاد یه موضوعی رو آموزش میدن بعنوان چکاپ فرکانسی، که وضعیت فعلی رو می‌نویسید و ابتدا و انتهای دوره خودتون رو ارزیابی میکنید. این کامنتی که شما مطالعه فرمودین رو من توی تیرماه نوشتم. توی مردادماه داشتم خیلی جدی روی دوره دوازده قدم کار میکردم.«هنوز هم کار میکنم» یه روز رفتم سر کار یه دوستی که هم دوست بود و هم همکار و هم بقول قدیمی‌ها با هم نون و نمک خورده بودیم … یهو خیلی بی دلیل یه حرف توهین آمیزی بهم زد. خیلی ناراحت شدم. این شخص کسی برود که توی چکاپ فرکانسی اسمشو بعنوان دوست صمیمی نوشته بودم. ولی در همون لحظه به خودم یادآوری میکردم دیدی قانون کار میکنه، این توهین ناراحتت کرده ، ولی اصل ماجرا اینه که تو رفتی مدار بالاتر و این آدم دیگه در مدار تو نیست و دوستان صمیمی بهتر در انتظارت خواهند بود. واقعا توهین کردن اون شخص کاملاً بی دلیل بود. من کاملاً با آمادگی شروع یه روز عالی رفته بودم سر کار ، صبحانه و سالاد میوه آماده کرده بودم که با همون دوستم بخوریم. یهو با این صحنه مواجه شدم ، کاملا بی دلیل ، ظاهراً چیزی جایی دیگه ناراحتش کرده بود…گفتم اکی حمید ، ببین قانون داره کار میکنه. وقت رفتنه آماده باش 😁😂
خیلی به این موضوع باور دارم هر چقدر ظرف وجودمون بزرگتر بشه اصلا لازم نیست ما کار سختی بکنیم، خود جهان براحتی برامون افراد بهتر، محل کار بهتر ، محیط زندگی و خونه بهتر ، ماشین بهتر رو فراهم میکنه، این قانون جهانه. ماشین من پرایده مثلاً یه مدت من روی خودم کار میکنم یهو میبینی از جایی که فکرش رو نمیکنم شرایطی به وجود میاد من پرایدم رو میکنم فلان مدل ماشین بهتر. این قانون جهانه.
بسیار بسیار سپاسگزارم از شما هم خانواده ای ثروتمندم. از درگاه خداوند متعال بهترین نعمتها و لذت‌بخش ترین لحظه ها رو براتون درخواست میکنم.
سلام و درود به شما
خدا رو شکر که کامنت من براتون یه نشانه مثبت بوده. و البته کامنت شما و بیاد آوردن این نکات مثبت برای خودم من هم نشانه بود.
دیروز توی یکی از روستاهای ساحلی خیلی کوچیک استان بوشهر با ماشین رفته بودم کنار ساحل بعد تو ماشین نشسته بودم. ماشین پلیس گشت دریابانی اومد و دو بار از کنارم رد شدن و تو ماشین سرک کشیدن. من پشتی صندلی رو خوابونده بودم و پاک رو انداخته بودم روی داشبورد و داشتم از منظره غروب و دریا و صدای پرنده ها و امواج لذت می‌بردم. یه ستوان اومد گفت اسمت چیه برای چی اینجایی. تو همون وضعیت پا روی داشبورد بهش گفتم تو گشت دریابانی هستی، منم قایق سواری نیستم. اسم من بدردت نمیخوره. هر کاری میکرد اسممو نمیگفتم. یه ستوان دیگه که مسن تر بود و ارشد تر اومد گفت حالا یه کارت شناسایی نشون بده و برو ما که کاریت نداریم. گواهینامه رو نشونش دادم ، پلاک ماشین رو یادداشت کردن و رفتن. گفت ما اینو صورت جلسه میکنیم. گفتم باشه کار خوبی می‌کنی. همش این فکر بکگراند ذهنم بود که قدرت دست خداست. اینا یه مشت مخلوق ضعیفن. اینها میرن توی ماشینهای مردم رو نگاه میکنن، و ممکنه بعضی‌ها برای تفریح اومدن توی ساحل تو ماشینشون نوشیدنی چیزی داشته باشن. اینجوری مردم رو میترسونن. ولی خب من میدونستم شرح وظایف اینها چیه. اینها به لحاظ قانونی اجازه ندارن تو ماشین مردم رو بگردن. منم عمداً در صندوق عقب ماشین رو براشون باز کردم گفتم بیا ببین تا خیالت راحت بشه ، فقط یه بطری آب رادیاتور اینجاست خالی خالیه. و بعدش گفتم چقدر تفاوته بین جامعه ای که من هستم و جامعه ای که استاد عباس منش داره زندگی میکنه. برخورد پلیس چقدر محترمانه است اونجا و چقدر انسانهای ارزشمند و با شخصیتی هستن. یکی این خواسته در من تقویت شد که باید زودتر از این کشور مهاجرت کنم به یه سرزمین آزاد و امن. و یکی این خواسته که اگه حتی در همین حد مکالمه بین من و پلیس بوجود اومد یعنی من هنوز باید بهتر و توحیدی تر عمل کنم، هنوز به لحاظ ذهنی نیاز داره روی خودم کار کنم تا انسان بهتری بشم.
سپاسگزارم از شما خانم صادقی عزیز. الهی در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید، در بهترین زمان و مکان و شرایط.