«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام»

به نام خدای مهربان و هدایتگر

استاد عزیزم و خونواده مهربونم سلام عاشقتونم💚

واقعا شگفت انگیزه این هدایت حتی همین الان که من اومدم این کامنت رو بنویسم هدایتی بود هیچ ایده ای واسش نداشتم و ندارمم که چی میخوام بگم

داستان اینطوری شروع شد که من شبها خیلی وقتا میشه که نیمه شب بیدار میشم و شروع میکنم یا قرآن خوندن و صحبت کردن با خدا و یا کامنت میخونم امشب هم که الان ساعت ۲:۵۷ دقیقه ست و من تقریبا از ۱:۳۰ بیدارم اومدم تو سایت ببینم استاد عزیز فایل جدید چی آپلود کرده که دانلود کنم ببینم دیدم لایو قسمت ۲۸ اومده از اونجایی که من همیشه فایل های استاد رو توی لپ تاپ سیو میکنم بصورت پوشه بندی سیو کردم داخل پوشه لایو که اتفاقا همیشه اول سیو میکنم بعد میبینم که دقیقا موقع سیو کردن و پخش کردن خوردم به پست این فایل نشانه من برای واضح شدن قدم ، نمیدونم اون موقع که این فایل رو دانلود کردم چه اتفاقی افتاده و چرا داخل این پوشه سیو کردم فقط میدونم هدایت رب بوده که الان ببینمش و کلی خاطرات هدایت واسم مرور بشه و احساسمو خوب کنه تا بخوام بیام از یکی از خاطرات هدایتم بگم خلاصه بعد از دیدن فایل لایو قسمت ۲۸ اومدم دوباره این فایل رو دیدم و علاوه بر اینکه حالمو خیلی بهتر کرد منو یاد هدایت همین دو روز پیش انداخت و میخوام واستون تعریفش کنم

استاد منم دقیقا همینطور که شما گفتید خیلی وقته که واسه سفر یا تفریح یا … هیچ برنامه از قبل تعیین شده ای ندارم هدایت میاد میرم تو دلش داخل کامنت هامو ببینید این مسئله هویداست مثلا سفر قبل از مهاجرتم که فایل جلسه ۴ قدم ۴ رو دیدیم انگیزه گرفتیم فرداش رفتیم سفر به جایی که نرفته بودیم در دل ناشناخته ها یا خود مهاجرتمون باز هم یک فایل دیگه دیدیم انگیزه گرفتیم همه چیو رها کردیم و ظرف مدت ۶ روز یا ۷ روز مهاجرت کردیم به تهران و الان هر روز همه چیز داره عالی تر میشه و کلی رشد کردیم و کلی همه چیز واسمون عادی تر شده بریم سر اصل داستان هدایت دو روز پیش در واقع اول هفته پیش بود که عزیز دلم بهم گفت آخر هفته پنج شنبه و جمعه دو روز تعطیلی داریم چکار کنیم منم اولین هدایتی که اومد گفتم خیلی وقته شب تو دل طبیعت کمپ نزدیم بریم کمپ پرسید کجا؟ دقیقا گفتم نمیدونم هدایت میشیم اتفاقا یک پیج دارم داخل اینستا که مناطق زیبا و دیدنی اطراف تهران و خود تهران رو با عکس و توضیحات کامل میزاره که گاهی اوقات میبینمش که هدایت شدم سمتش و چند تا از پستاشو دیدم و از یک مکانش خیلی خوشم اومد و احساسمم بهش خیلی خوب بود و دلم هی کشیده میشد به سمتش با عزیز دلم در موردش صحبت کردم باز یسری نجوا و ترس اومد که نه اگه بریم اونجا میخوریم به ترافیک و حالا باز جمعه بخوایم تا آخر شب تو ترافیک باشیم خسته میریم سر کار و کلی نجوا و ترس دیگه که بی خیال بشیمو اون موقع هم شدیم ولی به قول شما استاد این دلو نمیشه کاریش کرد باید به حرفش گوش داد صبح اون روزی که میخواستیم حرکت کنیم به عزیز دلم گفتم فقط اینجا اونم خوشحال شد و این خوشحالیش نشونه دیگه بود که مسیر درسته و اون مکان خفن هم اسمش دریاچه رویایی سد لار بود واقعا شگفت انگیز بود حتی هواشناسی هم گفته بود بارونه من انگیزم بیشتر شد واسه رفتن چون عاشق بارونم آقا ما تجهیز کردیم خودمونو وسایل و برداشتیمو رفتیم البته یکسری داستانای دیگه هم پیش اومد و همه کارا واسم توی هفته عالی انجام شد که داشت واضح میگفت که باید برید کمپ این آخر هفته رو

ما حرکت کردیم مسیریابو راه انداختیم و حتی مسیر یاب هم داشت به نفع ما عمل میکرد یه جایی از مسیر یهو لوکیشن گوشیم عمل نکرد و مسیر یاب رفت رو حالت آپدیت بعد که دوباره مسیر رو نشون داد یه مسیر دیگه بود به عزیز دلم گفتم اینم هدایته بزار از این مسیر بریم رفتیم و حتی یک دقیقه هم ما تو کل مسیر به ترافیک نخوردیم مسیر فوق العاده زیبایی داشت دشت های سبز هوای خنک ابرهای زیبا که نور خورشید زیباترش کرده بود و هر لحظه با تحسین کردنشون حالمونو بهتر میکرد رفتیم و لذت بردیم تا اینکه رسیدیم به نزدیک دریاچه که نگهبانی زده بودن زنجیرش بسته بود دوباره نجوا اومدم که بستستو این همه راهو الکی اومدیو از این حرفا بازم گفتم قطعا خیره ربتیم جلو روی تابلو ساعت بازدید زده بود که بسته شدنشو زده بود ساعت ۴ عصر ما ساعت ۲ رسیدیم یخورده حالم گرفته شد که اینهمه ما اومدیم واسه شب موندنمون حالا باید هنوز نرسیدیم برگردیم و یه خوبی که منو همسرم داریم راجب حال بدمون و نجواهامون با هم حرف نمیزنیم یه یک ربعی جفتمون حالمون گرفته بود و سکوت مرگباری فضا رو فرا گرفته بود🤣 تا اینکه من به حرف اومدم گفتم ایول الان میریم دریاچه میمونیم اگه یک درصد کسی اومد گیر داد گفت برید میریم بغل رودخونه کمپ میزنیم رودخونش هم خیلی زیباست خلاصه رفتیم جلو دیدیم نه اینجا خیلی بزرگه فک نمیکنم اینقدر هم بیکار باشن و بیان همه رو بندازن بیرون هی حالمون بهتر شد و بهتر شد که همون لحظه یک ماشین آفرود با کلی تجهیزات و که مشخص بود اومدن واسه کمپ زدن وییییژ از بغلمون رد شد و با اینکه کل هیکلمونو خاکی کرد موقع رد شدن ولی کلی از دیدنش خوشحال شدیم 😉 و خیالمون راحت شد که میشه شب موند یکی از راههایی که میرفت بغل دریاچه و رفتیم ولی اون جایی نبود که دوس داشتم چون با سطح دریاچه فاصله داشت من دوست داشتم کنار خود آب باشیم یک خشکی از همونجایی که رفتیم دیدم و گفتم بریم اونجا رو پیدا کنیم رفتیم دنبال مسیر گشتن که اتفاقا خیلیم دور خودمون چرخیدیم توی راهش به پست یک عسل فروش مهربون هم خوردیم که بهمون عسل داد ولی چون نه نت داشتین نه آنتن گفت هر موقع که برگشتین خونه واسم واریز کنید که عجب عسلی هم بود بلاخره مسیرو پیدا کردیم بی نهایت زیبا بود و دقیقا همون جایی بود که ما میخواستیم اینقدر هیجان زده بودیم که حواسم نبود با ماشین رفتم تو گل نزدیک دریاچه که خیلی نرم بود و ماشین دیگه از جاش تکون نخورد اولش یخورده تقلا کردم واسه بیرون اوردنش و یخورده هم حالم گرفته شد که روزمون خراب شد ولی باز نجوا هارو ساکت کردم و گفتم عیبی نداره بریم کمپ رو بزنیم ناهارو بخوریم هدایت میشیم چطور در بیاریمش خلاصه بغل دریاچه کمپ رو زدیم هنوز کامل کمپ رو نزده بودیم که خدای مهربون مثل همیشه که معجزاتش سرازیر شده در زندگیم یکی از دستان مهربونش رو فرستاد پیش ما بدون اینکه من بهشون چیزی گفته باشم خودشون اومدن پیش ما گفتن ماشین شماست که گیر کرده تو گل و ماشین آفرود داشتن و اومدن خودشون ماشینمو درآوردن بدون هیچ سختی و فشاری و باز هم پاسخ خداوند به شجاعان اینکه تونستیم حالمونو خوب کنیم و در احساس بد نمونیم 💪

باز یه جا دیگه یادمون اومد چوب واسه آتیش نیاوردیم گفتم خدا همیشه هدایتمون میکنه راهشو بهمون میگه رفتیم با عزیز دلم یه دوری اطراف بزنیم و اینم بگم حتی یک دونه درخت اونجا نبود که بگیم چوب باشه در حال دور زدن بودیم که یک منتقل از گذشتگان که اونجا بودن و رفته بودن رو دیدیم که یک تیکه تنه درخت بزرگ داخلش بود که خودش به راحتی ۳ تا ۴ ساعت آتیش رو جواب میداد برگشتیم دیدیم اون دستان مهربون خدا که ماشین در آوردن رفتن رفتیم هم جایی که کمپ زده بودنو ببینی که اگه خوب بود بریم دیدیم اونام کلی چوب گذاشتن اونارو هم برداشتیم خلاصه تا خود صبح ما چوب واسه سوزوندن پیدا کردیم اینم یکی دیگه از هدایت های اربابم بود🙏

کلا اون شب ما بودیم و ۳ تا اکیپ دیگه که کمپ زده بودن که اونام از ما فاصله زیادی داشتن که چراغاشون سو سو میزد نیمه شب خسته شدیم گفتیم استراحت کنیم رفتیم توی چادر که بخوابیم یک صدایی میومد مثل صدای پا بود اولش هی حواس خودمو پرت میکردم که نه چیزی نیست باز هی صدا بلند تر شد اولش جفتمون ساکت بودیم و خودمونو میزدیم به کوچه علی چپ و لی باز نمیتونستیم بخوابیم تا اینکه عزیز دلم گفت صدای چیه گفتم مطمئنم چیزی نیست بیا بریم بیرون ترسمون بریزه تا راحت تا صبح بخوابیم از اونجایی که دوره عزت نفسم درحال کار کردن روشیم یاد اون فایلتون افتادیم که تو دل جنگل تنها بودید افتادیم استاد و رفتیم تو دل ترسامون البته قبل تر هم کمپ میزدیم این ترسمون کمتر شده بود ولی از بین نرفته بود و هم اینکه خیلی وقت بود کمپ نزده بودیم خلاصه رفتیم بیرون اولا که هیچ صدایی نبود باد میزد به چادرمون و به هم کشیده میشد تو گوش ما خیلی زیاد شده بود و همه جا در سکوت محض بود جاتون خالی آتیشو زیاد کردیم نم بارون هم میزد هوا فوق العاده بود و شروع کردیم از نتایج و اتفاقات اون روزمون حرف زدیم و همینارو مرور کردیم بعد رفتیم با یه احساس فوق العاده خوب تا صبح راحت خوابیدیم و لذت بردیم و صبح هم با احساس عالی تر بیدار شدیم 😍

خدا میدونه توی همین دو روز چقدر ما این نتایج عالی رو مرور کردیم که امشب هم هدایت شدم واسه شما عزیزانم تعریف کنم عاسقتونم

استاد عزیزم بی نهایت سپاسگزارم که این آگاهی هارو در اختیارمون گذاشتی تا اینطوری رشد کنیم هر روز بزرگ تر شدنم رو با این آگاهی ها دارم به وضوح میبینم اینهمه تغییراتی که در همه جوانب زندگیم اتفاق افتاده بخاطر آموزش های عالی و کامل شماست استادم و هدایت خداوند که دقیقا در زمان درست هدایتم میکنه به سمت فایل های بی نظیرتون تا یاد بگیرم و رشد کنم خدارو بی نهایت شکر میکنم بابت وجود شما استاد عزیزم و خونواده دوست داشتنیم در زندگیم بی نهایت عاشقتونم💚💚💚🌹