«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام»

با سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز، من میخواستم داستانه هدایتم رو از قسمت نشانه من به دوستانم بگم برای زیاد شدن ایمانشون به خداوند. من حدود 6 سال پیش از از ایران به سوئد به طور قانونی مهاجرت کردم و خدا میدونه چه بالا و پایینایی تنهایی تو اون کشور دیدم و زمانی که در اوج تاریکی و غم دوران زندگیم بودم نمیدونم پکیج قوانین آفرینش چجوری رایگان به دستم رسید، با اینکه تو اونها استاد میگفتن من راضی نیستم متاسفانه من اهمیتی نمیدادم چون اعتقادی نداشتم که تاثیری داشته باشه این حرفها، ولی حرفها فوق العاده جذاب و دلنشین بود. بعد از گوش دادن اونها و تغییر یکسری اتفاقات احساس عذاب وجدان میکردم که رایگان این بسته رو گوش دادم و رفتم از سایت شماره حساب ایرانشون رو برداشتم و به برادرم پول دادم که به حسابشون واریز کنن. این قسمت آشنایی من با استاد بود و حالا میخوام از نتیجه استفاده من از این قسمت نشانه من از سایت بگم: من تمام سختیهای سوئد رو فقط و فقط به خاطر گرفتن پاسپورتش تحمل میکرد، و برای گرفتن پاسپورت یک پروسه 3 ساله رو داشتم یعنی 2 سال اقامت موقت و 1 سال اقامت دائم و بعد اپلی مدارک برای گرفتن پاسپورت. من توی دوره اقامت دائم که بودم دائما برادرم میگفت بیا کانادا اینجا بهتره از طرفی من هم اونجا تنها بودم و هم مجبور بودم به خاطر پاسپورتم اونجا باشم و یکی از پیشنیازای اقدام برای پاسپورت این بود که شما نباید بیشتر از 6 هفته در یکسال بیرون سوئد میبودی. من اون موقعها داشتم سوئد رو به خاطر پاسپورتم تحمل میکردم ولی با خودم گفتم اگر هم الان من از تنهایی فرار کنم و زیر همه چی هم بزنم باز همین انژی رو بردم یک کشور دیگه و فرقی نمیکنه، شروع کردم هر روز به فایلهای استاد گوش کردن، تمرکز روی نکات مثبت سوئد و خوشحال بودن تو اونجا. بعد از 1/5 ماه واقعا سوئد و دوست داشتم و وقتی با سوئد مشکلی نبود و همش با خودم فکر میکردم مهاجرت به کانادا با توجه به نگرفتن پاسپورتم بعد از تحمل اینهمه سختی درسته یا نه تا اینکه هدایت شدم به این قسمت از سایت و چون قضیه برای 2،3 سال پیشه یادم نیست دقیقا چی اومد ولی دلم و قرص کرد که باید همه چیز رو ول کنم تو این مرحله و برم کانادایی که دوسش دارم و دلم میگه، وقتی که تصمیممو گرفتم اقدام کردم که اول توریستی برم که یکدفعه کرونا شد و گفتن مرزها واسه همه بستس. تو ذهنم این بود که نهایتش یک ماه یا دو ماهه، یک دفعه تو همون زمانا با همسرم آشنا شدم که ایران بودن اون موقع و تصمیممو بهشون گفتم و ایشون هم از اومدن کانادا استقبال کردن، تو این مدتی که ما داشتیم از راه دور آشنا میشدیم تمرکزم از اصرار به مهاجرت رفت روی حس و حال خوب دوره آشنایی و چجوری و کجا ما توی این کرونایی همدیگرو ببینیم و این داستانا، نمیخوام سرتونو درد بیارم و خلاصه میگم تو بعد از چند ماه پدر و مادرم بدون حضور من رفتن خواستگاری و خانواده خانوممو راضی کردن که ما همدیگه رو ترکیه ببینیم و اگر همه چیز خوب بود ما اونجا عقد کنیم چون من سرباز بودم و نمیتونستم برم ایران و با وثیقه خارج شده بودم، به طور معجزه آسایی با وجود کلیییی موانع و مخالفت به راحتی همه موانع مرتفع شد و با خانواده ها رفتیم ترکیه و عروسی کردیم و کلییی هم خوش گذشت. من بعد از 5 هفته تو ترکیه با همسرم خداحافظی کردم و اون رفت ایران و من برگشتم سوئد که کارای کانادا رو بکنیم که من تحصیلی برم و همسرم همراهم باشه. من همونطور که گفتم سرباز بودم و نمیتونستم برم ایران ولی یک قانون بود که اگر سرباز باشی و 3 سال خارج از کشور اقامت داشته باشی میتونی بری سفارت یک مهر واست میزنه که میتونی 3 ماه ایران بمونی، دقیقا 6 هفته بعد از برگشت من از ترکیه من رفتم سفارت مهر و زدم که برم ایران این در حالی بود که 3 سال موندن من تو سوئد هم پر شده بود و میتونستم برای پاسپورت اقدام کنم. دقیقا همون روزی که 3 سالم پر شد برگشتم ایران پیش همسرم و خونوادم و از ایران مدارکمو آپلود کردم برای پاسپورت سوئدیم و در کمال ناباوری بعد از یک هفته جواب اومد که آقا پاسپورت ایرانتو بیار که ببینیم بیشتر از 6 هفته بیرون از سوئد بودی در هر سال یا نه. من رفتم و کاراش انجام شد و بعد از یک هفته جواب اومد که شما سیتیزن سوئد شدی و من همش میگفتم خدایا شکرت که وقتی که دست کشیدم از اصرار به داشتن پاسپورت سوئدی چه قشنگ برام همه چیزو چیدی و من زمانی که به حرف دلم و هدایتت گوش دادم جز لذت و خوشی تو این مسیر چیزی ندیدم، من با هدایت در این قسمت هم پاسپورت سوئدیمو گرفتم، هم همسر مورد علاقمو پیدا کردم و هم کارای کانادام انجام شد و الان کانادام.

خدایا شکرت برای قوانین بی تغییر خداوند