«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری106MB25 دقیقه
- فایل صوتی23MB25 دقیقه
این صفحه ساخته شده تا در بخش نظرات آن، فقط داستان‌های‌تان درباره جزئیات و شروع مسیری هدایتی نوشته شود که با کلیک روی دکمه «مرا به سوی نشانه‌ام هدایت کن» آغاز شد.
اینکه چطور آن نشانه را تشخیص دادید؛
و آن نشانه‌ها چه زنگ‌هایی در وجودت به صدا درآورد و به چه تصمیماتی انجامید؛
و چه پله‌های متوالی از قدم‌های پی در پی را یکی پس از دیگری به تو نشان داد؛
و چه «تغییراتِ از اساس متفاوت با رویه‌های قبلی‌ات» را در شخصیت و در وجودت رقم زد؛
و چطور از میان هزاران شیوه، روند و مسیری برایت سَرَند و غربال شد که بهترین، نزدیک‌ترین، لذت‌بخش ترین، پرثمرترین و قابل اجراترین شیوه با امکانات و شرایط آن لحظه‌ات بود.
و در نهایت، ادامه دادن در آن مسیر مهارتها، تجربه‌ها، ایمان و عزت نفسی را در وجودت ساخته که بین شمای کنونی و آدم قبلی فاصله انداخته و نسخه‌ی با ایمان‌تر در شخصیت‌‌ات ساخته که گوش به زنگ پیغام نشانه‌ها و بنیان کردن تمام جنبه‌های زندگی‌اش بر جدّی گرفتنِ مسیر هدایتی نشانه‌هاست.
داستان هدایت تو به نشانه‌هایی که برای حل مسائل‌تان به آنها هدایت می‌شوی، و قدم‌های عملی و تکاملی‌ای که در جهت آن هدایت برمی‌داری و تجربیاتی که-در ادامه- برای اشتراک با این خانواده در این صفحه نوشته می‌شود، از دل اعتمادی ناب متولد می‌شود که -حتی با وجود نجواهای ذهن‌تان-، نسبت به ساز و کار هدایت‌گونه‌ی خداوند، در قلب‌تان می‌سازید و به قول خداوند:
ذَالِكَ الْكِتَبُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ ممَِّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَ بِالاَْخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ
أُوْلَئكَ عَلىَ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. بقره
این جریان هدایت که همواره در جهان جاری است، فقط آنهایی را با خود همراه می‌سازد که تقوا پیشه کرده و ذهن‌شان را کنترل می‌کنند و به نشانه‌ها اعتماد می‌کنند و تسلیم مسیر هدایت‌شان می‌شوند و رستگاران و متبرّک شدگان آنها هستند.
زیرا خداوند هرگز برای یاری ما، قوانینش را نقض، معلق یا موقتاً غیر فعال نمی‌کند، بلکه به شیوه‌های کاملاً طبیعی، منطقی و هماهنگ با سازو کار جهان هدایت خود را به سمت‌تان جاری می‌سازد.
ما از طریق ایده‌ها و نشانه‌هایی هدایت می‌شویم که به واسطه‌ی قرار گرفتن یک کلمه یا جمله، یا خواندن داستان و تجربه‌ای که برای‌مان الگو می‌شود و مرز ناممکن‌ها را در ذهن‌مان جابه جا می‌کند، یا راهکاری که دیگری برای مسئله‌ای متفاوت اجرایش کرده، یا گوش دادن به یک فایل و درک یک مفهوم از آن و…، به ما الهام می‌شود.
نقطه مشترک این نشانه‌ها این است که همه‌ی آنها، «پیغامی واضح از اولین اقدام برای حل مسائل‌مان» را در دل خود دارند.
پیغامی که فقط و فقط برای خودمان و از طریق خودمان قابل تشخیص و قابل درک است.
زیرا این وعده‌ی خداوند است که:
قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَميعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ
گفتيم همگى از بهشت فرود آييد، پس چون از جانب من هدايتى براى شما آمد، آنان كه از هدايت من پيروى كنند هرگز بيمناك و اندوهگين نخواهند شد. بقره 38
نکته مهم:
در راستای هدف‌ما درباره نظم بخشیدن به محتوای سایت، در این صفحه فقط نظراتی منتشر می‌شود که درباره داستان و مسیر هدایت شده‌ای که به واسطه استفاده از دکمه «مرا به سوی نشانه‌ام هدایت کن» نوشته‌اید.
منتظر خواندن داستان‌ها و روندی هستیم که در مسیر هدایت‌تان طی می‌کنید و نتایجی که پله به پله شما را رشد و به مرحله‌ی بالاتر هدایت می‌کند.
وقتی از قدرت کانون توجه‌مان برای دیدن، به خاطر آوردن و مرور کردن مسیر این هدایت استفاده می‌کنیم، یعنی با نوشتن درباره جرئیات این مسیر و به اشتراک گذاشتن با سایر اعضای خانواده‌‌مان، صدق بالحسنی می‌شویم، آرام آرام، جنس محکم‌تری از ایمان و یقین در وجودمان نهادینه می‌شود که جانمایه و شخصیت ما را تغییر می‌دهد و به قول قرآن، چشمان‌مان را برای تشخیصِ بهتر و دقیق ترِ نشانه‌های هدایت بیناتر می‌کند.
درود بر استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز و یکایک شما هم‌فرکانسی‌های گلم
من اگر اینجا هستم، نتیجه‌ی هدایت الهی است و بس.
اگر روزی از خدا درخواست نکرده بودم که مرا هدایت کند و او که مهربان‌ترین مهربانان است مرا هدایت نمی‌کرد، اینک اینجا نبودم و این‌ها را نمی‌نوشتم.
دیروز با خانواده به جنگل رفتیم. راستش، من در تربیت فرزندانم موفق نبوده‌ام. نتوانسته‌ام عشق را بین آنان جاری سازم که مهم‌ترین دلیل آن‌هم جاری نبودن عشق در درون خودم هست. با این حال، دیروز تمام تلاش آگاهانه‌ی خودم را کردم تا از لحظه به لحظه‌ی بودنم در جنگل و در کنار عزیزانم لذت ببرم. با خودم در جنگل خلوت می‌کردم و به زیبایی‌های آن و آسمان پاکی که بود و ابرهای زیبایی که بر دامان آبی آن بودند خیره بودم. اتفاقا که نه، ولی براساس قانون جذب، یکی از دوستانم را که دوست داشتم در جنگل ببینم را هم دیدم و گفتگوی کوتاهی داشتیم. همه چیز خوب بود تا زمانی که پسرانم می‌خواستند کباب را آماده کنند. متاسفانه ایشان با هم اختلاف نظر بسیار دارند. کار به مشاجره کشید و مادرشان تصمیم گرفت که یکی( پسر بزرگ) را به خانه بازگرداند و من هم برخلاف همیشه هیچ مخالفتی نکردم. از خدا خواستم که خودش مسئله را حل کند( که خدایا پروردگارا، من از حل مسائل عاجزم و این تویی که حلال هستی).
خدا را شکر شب هم به خانه‌ی مادر همسرم رفتیم و حتی شما خالی، بسیار خوش گذشت. من تصمیم گرفته‌ام( البته که همه‌اش هدایت الله بوده و هست و خواهد بود) که دیگر برای تغییر دیگران تلاشی نکنم. این را هم به هدایت الهی و از شما استاد بزرگوارم که دست خدا هستید آموخته‌ام و دارم می‌آموزم.
بنابراین، تلاشی هم برای تغییر شرایط نکردم و همین شد که هر دوی پسرانم در عمل از کارشان پشیمان شدند. گرچه به زبان نیاوردند، ولی عمل آنها نشان می‌داد. پس، آن‌که هدایت کرد، خودش هم کار را با خوشی به پایان برد.
خدایا پروردگارا، با اطمینان می‌دانم که من نمی‌دانم و این تویی که همه چیز را می‌دانی. پس خودت کارهایم را در دستان پر مهرت بگیر و انجام بده.
آمین یا رب العالمین
ارادتمند شما