«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری106MB25 دقیقه
- فایل صوتی23MB25 دقیقه
این صفحه ساخته شده تا در بخش نظرات آن، فقط داستان‌های‌تان درباره جزئیات و شروع مسیری هدایتی نوشته شود که با کلیک روی دکمه «مرا به سوی نشانه‌ام هدایت کن» آغاز شد.
اینکه چطور آن نشانه را تشخیص دادید؛
و آن نشانه‌ها چه زنگ‌هایی در وجودت به صدا درآورد و به چه تصمیماتی انجامید؛
و چه پله‌های متوالی از قدم‌های پی در پی را یکی پس از دیگری به تو نشان داد؛
و چه «تغییراتِ از اساس متفاوت با رویه‌های قبلی‌ات» را در شخصیت و در وجودت رقم زد؛
و چطور از میان هزاران شیوه، روند و مسیری برایت سَرَند و غربال شد که بهترین، نزدیک‌ترین، لذت‌بخش ترین، پرثمرترین و قابل اجراترین شیوه با امکانات و شرایط آن لحظه‌ات بود.
و در نهایت، ادامه دادن در آن مسیر مهارتها، تجربه‌ها، ایمان و عزت نفسی را در وجودت ساخته که بین شمای کنونی و آدم قبلی فاصله انداخته و نسخه‌ی با ایمان‌تر در شخصیت‌‌ات ساخته که گوش به زنگ پیغام نشانه‌ها و بنیان کردن تمام جنبه‌های زندگی‌اش بر جدّی گرفتنِ مسیر هدایتی نشانه‌هاست.
داستان هدایت تو به نشانه‌هایی که برای حل مسائل‌تان به آنها هدایت می‌شوی، و قدم‌های عملی و تکاملی‌ای که در جهت آن هدایت برمی‌داری و تجربیاتی که-در ادامه- برای اشتراک با این خانواده در این صفحه نوشته می‌شود، از دل اعتمادی ناب متولد می‌شود که -حتی با وجود نجواهای ذهن‌تان-، نسبت به ساز و کار هدایت‌گونه‌ی خداوند، در قلب‌تان می‌سازید و به قول خداوند:
ذَالِكَ الْكِتَبُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ ممَِّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَ بِالاَْخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ
أُوْلَئكَ عَلىَ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. بقره
این جریان هدایت که همواره در جهان جاری است، فقط آنهایی را با خود همراه می‌سازد که تقوا پیشه کرده و ذهن‌شان را کنترل می‌کنند و به نشانه‌ها اعتماد می‌کنند و تسلیم مسیر هدایت‌شان می‌شوند و رستگاران و متبرّک شدگان آنها هستند.
زیرا خداوند هرگز برای یاری ما، قوانینش را نقض، معلق یا موقتاً غیر فعال نمی‌کند، بلکه به شیوه‌های کاملاً طبیعی، منطقی و هماهنگ با سازو کار جهان هدایت خود را به سمت‌تان جاری می‌سازد.
ما از طریق ایده‌ها و نشانه‌هایی هدایت می‌شویم که به واسطه‌ی قرار گرفتن یک کلمه یا جمله، یا خواندن داستان و تجربه‌ای که برای‌مان الگو می‌شود و مرز ناممکن‌ها را در ذهن‌مان جابه جا می‌کند، یا راهکاری که دیگری برای مسئله‌ای متفاوت اجرایش کرده، یا گوش دادن به یک فایل و درک یک مفهوم از آن و…، به ما الهام می‌شود.
نقطه مشترک این نشانه‌ها این است که همه‌ی آنها، «پیغامی واضح از اولین اقدام برای حل مسائل‌مان» را در دل خود دارند.
پیغامی که فقط و فقط برای خودمان و از طریق خودمان قابل تشخیص و قابل درک است.
زیرا این وعده‌ی خداوند است که:
قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَميعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ
گفتيم همگى از بهشت فرود آييد، پس چون از جانب من هدايتى براى شما آمد، آنان كه از هدايت من پيروى كنند هرگز بيمناك و اندوهگين نخواهند شد. بقره 38
نکته مهم:
در راستای هدف‌ما درباره نظم بخشیدن به محتوای سایت، در این صفحه فقط نظراتی منتشر می‌شود که درباره داستان و مسیر هدایت شده‌ای که به واسطه استفاده از دکمه «مرا به سوی نشانه‌ام هدایت کن» نوشته‌اید.
منتظر خواندن داستان‌ها و روندی هستیم که در مسیر هدایت‌تان طی می‌کنید و نتایجی که پله به پله شما را رشد و به مرحله‌ی بالاتر هدایت می‌کند.
وقتی از قدرت کانون توجه‌مان برای دیدن، به خاطر آوردن و مرور کردن مسیر این هدایت استفاده می‌کنیم، یعنی با نوشتن درباره جرئیات این مسیر و به اشتراک گذاشتن با سایر اعضای خانواده‌‌مان، صدق بالحسنی می‌شویم، آرام آرام، جنس محکم‌تری از ایمان و یقین در وجودمان نهادینه می‌شود که جانمایه و شخصیت ما را تغییر می‌دهد و به قول قرآن، چشمان‌مان را برای تشخیصِ بهتر و دقیق ترِ نشانه‌های هدایت بیناتر می‌کند.
به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام به استاد عزیزم ،خانم شایسته و تمامی دوستان عزیزم
امروز 3 مهر ماه 1403 ساعت هست که دارم با اشک های شوق که توی چشمام حلقه زدن می‌نویسم خدایا نمی‌دونم چطور و به چه زبانی سپاسگزار درگاهت باشم استاد من 21 سالمه و ترم 3 دانشگاه هستم
از سن 19 سالگی همیشه دوست داشتم یک ورودی داشته باشم و بتونم کاملا از لحاظ مالی مستقل از خانواده باشم خب من زبان انگلیسی ام عالی هست اما از اونجا که من تا الان اعتماد به نفس کافی نداشتم هیچ وقت نتونستم ورودی داشته باشم هر زبان سرایی که میرفتم می‌گفت باید مدرک دانشگاهی داشته باشی خب منم ناامید میشدم اما وقتی با شما آشنا شدم و الان نزدیک به 1 سال و 2 ماه هست که دارم اساسی روی خودم کار میکنم رفتم ی زبانسرا گفت تو اصلا به درد نمی‌خوری اون لحظه چرا یک لحظه ناراحت شدم اما سریع به خودم اومدم من حق دارم ناراحت بشم اما خیلی کوتاه شاید یک اتفاق به ظاهر ناراحت کننده باشه اما مطمئنم خدای من بهترین ها رو برای من در نظر گرفته .من به نشانه ها اعتماد کردم و مطمئن بودم خدا داره با همین نشانه های کوچک من رو امتحان می‌کنه .دوباره روی خودم کار کردم و باورهای مناسبی برای پیدا کردن شغل ساختم و هر روز با احساس عالی برای خودم می‌خوندم و خودم رو تصور میکردم که در حال تدریس به بچه ها هستم.چون از بچگی عاشق شغل معلمی بودم.یک ماه پیش ناخودآگاه اهرم رنج و لذت رو برای پیدا کردن شغل نوشتم و اتفاقا در اینستاگرام دیدم یک پیج مهد کودک معلم میخواد سریع بهشون پیام دادم گفت فردا صبح بیا.فردا صبح رفتم اسمم و نوشت و گفت بهت خبر میدم.استاد خدا رو شاهد میگیرم تمام ویژگی هایی که برای شغلم توی دفترم نوشتم همون شد.حقوق مد نظر من،فاصله کوتاه خانه تا منزل … یک ماه شد اما خبری نشد احساس خودم و بد نکردم گفتم قطعا اتفاقات خیری در راهه تا همین الان که بهم الهام شد زینب تو پیام بده سریع گفتم چشم .پیام دادم سریع مدیر مهد تماس گرفت گفت اتفاقا داشتم دنبال یک مربی می‌گشتم اما تو خاطرم نبودی چون برای مربی مهدم مشکلی پیش اومده و نمیتونه بیاد.نمیدونید استاد من اون لحظه چه احساسی داشتم احساس اینکه بله خداوند و جهان هستی فرکانس من رو دریافت کردند .
خداوندا روزی صد هزار مرتبه سپاسگزار درگاهت هستم.و من مطمئنم که این قدم اوله و قطعا اتفاقات خیلی خیلی بهتری توی راهه.
امیدوارم بار بعدی با یک کامنت خیلی بهتر شما رو خوشحال کنم.
در پناه حق باشید.