«تجربههای من از اعتماد به نشانهام»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری106MB25 دقیقه
- فایل صوتی23MB25 دقیقه
این صفحه ساخته شده تا در بخش نظرات آن، فقط داستانهایتان درباره جزئیات و شروع مسیری هدایتی نوشته شود که با کلیک روی دکمه «مرا به سوی نشانهام هدایت کن» آغاز شد.
اینکه چطور آن نشانه را تشخیص دادید؛
و آن نشانهها چه زنگهایی در وجودت به صدا درآورد و به چه تصمیماتی انجامید؛
و چه پلههای متوالی از قدمهای پی در پی را یکی پس از دیگری به تو نشان داد؛
و چه «تغییراتِ از اساس متفاوت با رویههای قبلیات» را در شخصیت و در وجودت رقم زد؛
و چطور از میان هزاران شیوه، روند و مسیری برایت سَرَند و غربال شد که بهترین، نزدیکترین، لذتبخش ترین، پرثمرترین و قابل اجراترین شیوه با امکانات و شرایط آن لحظهات بود.
و در نهایت، ادامه دادن در آن مسیر مهارتها، تجربهها، ایمان و عزت نفسی را در وجودت ساخته که بین شمای کنونی و آدم قبلی فاصله انداخته و نسخهی با ایمانتر در شخصیتات ساخته که گوش به زنگ پیغام نشانهها و بنیان کردن تمام جنبههای زندگیاش بر جدّی گرفتنِ مسیر هدایتی نشانههاست.
داستان هدایت تو به نشانههایی که برای حل مسائلتان به آنها هدایت میشوی، و قدمهای عملی و تکاملیای که در جهت آن هدایت برمیداری و تجربیاتی که-در ادامه- برای اشتراک با این خانواده در این صفحه نوشته میشود، از دل اعتمادی ناب متولد میشود که -حتی با وجود نجواهای ذهنتان-، نسبت به ساز و کار هدایتگونهی خداوند، در قلبتان میسازید و به قول خداوند:
ذَالِكَ الْكِتَبُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ ممَِّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَ بِالاَْخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ
أُوْلَئكَ عَلىَ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. بقره
این جریان هدایت که همواره در جهان جاری است، فقط آنهایی را با خود همراه میسازد که تقوا پیشه کرده و ذهنشان را کنترل میکنند و به نشانهها اعتماد میکنند و تسلیم مسیر هدایتشان میشوند و رستگاران و متبرّک شدگان آنها هستند.
زیرا خداوند هرگز برای یاری ما، قوانینش را نقض، معلق یا موقتاً غیر فعال نمیکند، بلکه به شیوههای کاملاً طبیعی، منطقی و هماهنگ با سازو کار جهان هدایت خود را به سمتتان جاری میسازد.
ما از طریق ایدهها و نشانههایی هدایت میشویم که به واسطهی قرار گرفتن یک کلمه یا جمله، یا خواندن داستان و تجربهای که برایمان الگو میشود و مرز ناممکنها را در ذهنمان جابه جا میکند، یا راهکاری که دیگری برای مسئلهای متفاوت اجرایش کرده، یا گوش دادن به یک فایل و درک یک مفهوم از آن و…، به ما الهام میشود.
نقطه مشترک این نشانهها این است که همهی آنها، «پیغامی واضح از اولین اقدام برای حل مسائلمان» را در دل خود دارند.
پیغامی که فقط و فقط برای خودمان و از طریق خودمان قابل تشخیص و قابل درک است.
زیرا این وعدهی خداوند است که:
قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَميعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ
گفتيم همگى از بهشت فرود آييد، پس چون از جانب من هدايتى براى شما آمد، آنان كه از هدايت من پيروى كنند هرگز بيمناك و اندوهگين نخواهند شد. بقره 38
نکته مهم:
در راستای هدفما درباره نظم بخشیدن به محتوای سایت، در این صفحه فقط نظراتی منتشر میشود که درباره داستان و مسیر هدایت شدهای که به واسطه استفاده از دکمه «مرا به سوی نشانهام هدایت کن» نوشتهاید.
منتظر خواندن داستانها و روندی هستیم که در مسیر هدایتتان طی میکنید و نتایجی که پله به پله شما را رشد و به مرحلهی بالاتر هدایت میکند.
وقتی از قدرت کانون توجهمان برای دیدن، به خاطر آوردن و مرور کردن مسیر این هدایت استفاده میکنیم، یعنی با نوشتن درباره جرئیات این مسیر و به اشتراک گذاشتن با سایر اعضای خانوادهمان، صدق بالحسنی میشویم، آرام آرام، جنس محکمتری از ایمان و یقین در وجودمان نهادینه میشود که جانمایه و شخصیت ما را تغییر میدهد و به قول قرآن، چشمانمان را برای تشخیصِ بهتر و دقیق ترِ نشانههای هدایت بیناتر میکند.
به نام الله یکتا که راهنمای همه ی موجودات هست.
با عرض سلام خدمت استاد عزیز و خانواده محترم ایشان و بچه های خوب سایت
من چند روز پیش که احساس خوبی داشتم و برای انجام یک کار اداری میرفتم تو مسیر یه بچه رو دیدم که تو بغل پدرش داشت رانندگی میکرد و من با دیدن خوشحالی اون بچه من هم توی دلم احساس خوشحالی کردم که یه دفعه بچه من رو نگاه کرد و دستش رو برام تکون داد و من رو خوشحال تر کرد و بعد از اون موضوع توی اداره هم که خدا رو شکر کارهام به آسونی هر چه تمام تر انجام شد یه دختر بچه ی خوشگل بود که بهم نگاه کرد و لبخند میزد و میرفت پشت مادرش و انگار که باهام قایم موشک بازی میکرد و میخندید.همون لحظه حس میکردم که خدا داره از طریق این بچه ها بهم لبخند میزنه و توی دلم خدا رو بی نهایت بخاطر این احساس خوب شکر میکردم تا این که صبح برگشتم خونه و نتونستم برای شکر گزاریش تا شب صبر کنم و داخل دفتر تمرین 12 قدم بابت این احساس خوبم خدا رو بی نهایت شکر کردم و چند ساعت بعد خدا پاداش شکر گزاریش رو بهم داد و وارد بخش نشانه ی من شدم و خدای عزیزم توسط سایت شما من رو هدایت کرد به اون قسمت از برنامه ی سفر به دور آمریکا که بچه ها داخل پارک بازی میکردند و با دیدن اون هدایت هم خدا رو بابت این نعمت و قانونش شکر کردم و هم باورم به بخش نشانه های سایت بیشتر شد.خلاصه این که امروز یکم احساسم آنچنان خوب نبود و گفتم خدایا خودت حالم رو خوب کن و ایمانم رو به منی که تازه این راه زیبا رو شروع کردم بیشتر کن که اومدم تو سایت و حسم بهم گفت که این بار قسمت تجربه ی من از اعتماد به نشانه ام رو ببینم و چون قبلا این قسمت نیومده بودم فکر کردم که بخشی هست که بچه ها کامنت خودشون رو از تجربیات نوشتن که دیدم نه یه فایل آموزشی استاد هست و با شنیدن حرف های استاد فهمیدم که خدا همواره من رو به سمت بهترین ها هدایت میکنه.وقتی این رو شنیدم با خودم گفتم کسی که خدا هدایتش میکنه باید حالش خوب باشه و نه ترسی داره و نه غمگینه.خدا جونم شکرت که با هدایت من حرف هایی رو از طریق استاد به گوشم رسوندی که هم حالم رو خوب کرد و هم ایمانم رو بیشتر کرد.با تمام وجود شکرت که هوامو داری و داشتی و خواهی داشت.
خدای عزیزم شکرت که من رو به سمت این سایت عالی هدایت کردی.ممنون از استاد عباس منش و تیم خوب سایت عالیشون.
از خدای عزیز برای همه ی شما عزیزان بهترین ها رو آرزومندم