«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام» - صفحه 44

سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد عباس منش عزیز و آقا میکائیل گل و خانم شایسته امیدوارم خسته نباشید

راستش نزدیک دو ماه میشه که از آخرین کامتنم که درمورد مهاجرت کردن و اینکه همه چیز را رها کردم و مثل استاد با یک ساک قرمز راهی شهر غربت شدم و البته که منم به تهران رفتم و با هزاران امید از مکان امن خودم در این زمستان بیرون اومدم و دل سپردم به خدا و زدم به جاده اما چه عرض کنم که بعد از مشقتهای فراوان و از این مسافرخانه به مسافرخانه دیگه و از این خیابان به اون خیابان و دوشب تا صبح در سرمای زیر صفر و هوای برفی بیرون موندن و تا حد منجمد شدن را سپری کردن با ناامیدی برگشتم به شهر خودم البته که خانه را تحویل داده بودم و کل اثاثیه و زندگی من شده بود همون ساک قرمز و مجبور شدم برم در مغازه دوستم مدتی را سر کنم و البته که از شدت ناراحتی و سختی هایی که کشیده بودم تمام فایلهای استاد را از گوشی پاک کردم و گفتم این کار کار من نیست و گفتم مثل بقیه مردم منم همینجوری به زندگی عادی قبلی ادامه میدم اما از یاد خداوند غافل نشدم و بعد از مدتی فکرکردن آتش عشق رفتن به شمال و زندگی در اون منطقه باز منو از جایی که بودم به سمت شمال کشاند و مدت یک هفته رفتم که اونجا سوئیتی که در سایت دیده بودم را خریداری کنم اما باز هم در لحظه آخر شک و تردید منو با شکست مواجه کرد و همه چیز برعکس شد چرا که من در لحظه آخر دچار دلواپسی میشدم و این باعث اتفاقات مخالف خواسته هام میشد و هرچه با آهنگهای شاد و منحرف کردن ذهنم سعی میکردم خودم را آرام کنم اما نمی شد و با توجه به اینکه فیلم راز را بصورت صوتی بارها و بارها گوش کرده ام و هنوزم گوش میکنم و البته یاد صحبتهای استاد در مورد احساسات خوب اتفاقات خوب و احساسات بد اتفاقات بد را به یاد می آوردم اما نمیدونم چرا دچار این حالت میشدم و قلبم با سرعت تپیدن می گرفت و دقیقا همه چیز خراب میشد، چه کنم که هیچ چیزی حریف این لحظه نمی شد تا اینکه از خدا کمک خواستم و دلم شکست و خدا هم ایده ای به ذهنم آورد که اومدم همون قسمتهای مربوط به افکار و احساسات قلبی را برش زدم و به کرات گوش کردم و متوجه شدم که افکار من داره احساساتم را رقم میزنه و نجواهای شیطان قبل از بهره برداری من باعث ارسال فرکانس های نامناسب من به کائنات میشه و در نهایت اتفاقات هم ناهمگون میشه و این نقطه عطف من بود برای غلبه بر ورودی های نامناسب ذهنم تا اینکه خداروشکر اون تپش قلبها تمام شد و در این مدت هم دلم برای استاد و شنیدن نوای پر از انرژی و روحانی که داره بی نهایت تنگ شده بود و انگار صد ساله که دارم دنبال صداش میگردم و دوباره رفتم سراغ فلاشی که قبلا فایلهای رایگان استاد را ذخیره کرده بودم و فایلهایی که خودم دسته بندی کرده بودم را چیزی که دلم میگفت این و این را بریز روی گوشی دوباره برگردوندم به گوشی و البته پاشنه آشیلم را در فایل بی نهایت با ارزش(مقاله تب ۵۳ یا مقالته قمارباز) که آبی بود بر آتش سردرگمی من کشف کردم و متوجه شدم که من هرچی از خدا میخوام و توجه میکنم را سریعا بدست میارم یعنی به سمتش هدایت میشم و کائنات صد در صد باهام هماهنگه اما….

《《《من در لحظه آخر از شهودم پیروی نمیکردم و منطق من دوباره شروع به اما و اگر میکرد و تجربه های گذشته زندگی را به یادم می آورد یا اینکه با حرفهای عامیانه که چنین میشود و چنان نمیشود راه را بر لحظه آخر که موقع دستاورد من بود و چیدن میوه بود میبست》》》

در همان فایل بی نهایت با ارزش تب ۵۳ یا مقالته قمارباز که به سمت شنیدنش هدایت شدم فهمیدم که باید تسلیم خداوند باشم بدون چون و چرا و صفر تا صد کار را بسپارم به دست رب العالمین مثل حضرت ابراهیم یا دیگر انبیا و البته خود استاد که همه ی زندگی را که ساخته بود با یک الهام الهی برچید و مهاجرت کرد به سرزمینهایی که هیچ ترتیب قبلی در موردشون ندیده بود و گفت که هدایت میشم

البته که فایل استاد در مورد کنترل ورودی های ذهن که در هتل ضبط شده هنگام انتخاب منوی صبحانه و اینکه ما مواظب انتخاب غداهامون هستیم اما درمورد ورودی های ذهنمون بی خیال هستیم چقدر به من کمک کرد و البته اینم بگم که تمام این فایلها را به کرات شنیده بودم اما این مدتی که کلا فایل گوش نکرده بودم و تشنه ی شنیدن شده بودم مثل کسی که عزیزی را گم کرده و به یک باره پیداش میکنه شده بودم و شنیدن این فایلها و تجدید دوباره اونها اثر هزاران برابری بر من گذاشت و خیلی بهتر کلمات را الان درک میکنم و متوجه شدم که شاگرد عجولی هستم و اشتیاق بی نهایت من به پیشرفت باعث شده بود که درس استاد را کامل فرا نگرفته باشم اما حالا خیلی تغییر کرده ام اون سختیهای بی نهایت طاقت فرسا با اون روحیه که داشتم در خصوص از دست دادن فرزندم و تنهایی هام و سردرگمی از من آدم جدیدی ساخت و این هم حتما درس دیگه ای بوده از کائنات یا آزمایشی از سمت خدا من چندتا چیز مهم راهم از دست دادم که تا یک قدمیشون پیش رفته بودم البته که میدونم حتما خیریتی درش بوده و میدونم که خدا بهترش را برام در نظر گرفته

چند روزه سر دوراهی قرار گرفته ام بخاطر یک تصمیم بزرگ که البته هدفم مشخصه و رفتن به راهی هست که در دلم افتاده و حسم بهش خوبه و اونم مهاجرته دوست دارم از محیطی که هستم برم به جای خوبی که بتونم روی خودم کار کنم و قبلا که تنها بودم خیلی پیشرفت کرده بودم اما در این مدت که پیش دوستم هستم دوباره حرفهای منطقی و بی ارزش ذهنم را داره آزار میده و به قول استاد به جایی می رسیم که وقتی از ریل خارج میشیم سریعا متوجه میشیم و برمی گردیم به مسیر درست و من برای همین میخوام به شمال و روستایی در نزدیکی دریا یا جنگل برم و از اونجا برسم به بی نهایت و خدایی که یک لحظه ام طاقت دوریشو ندارم

این فایل امشب نشانه هدایت من بود سفر به دور آمریکا قسمت ۲۳ اول کامنت یکی از دوستان را که منتخب بود خوندم و بعد هم خود فایل را تماشا کردم و متوجه شدم باید از لحظه لحظه زندگی لذت ببرم و شاد باشم این مهمترین اصله و البته که در شعری که استاد میخوند جوابم را گرفتم…

باید پارو نزد وا داد

باید دل رو به دریا” داد

خودش میبردت هرجا دلش خواست

به هرجا برد بدون ساحل” همونجاست

دریا” و ساحل” البته که جاییه که دوهفته قبل اونجا بودم در مازندران ساحل نشتارود و فیلم هم گرفتم با اون کوچه باغها و پیاده رو های پر از پرتقالش و البته که عشق سوزان درونم بازهم منو میبره به سمت زیبائی ها و خداشناسی

به امید روزی که در طبیعت زیبای فلوریدا از نزدیک استاد عزیز و خانم شایسته و آقا میکاییل گل را ببینم و اونجا به پاس شکرگزاری از خداوند سجده شکر برجا بیاورم

امیدوارم همیشه و در هر زمان شاد و سلامت و پیروز و موفق و ثروتمند باشید