جایی خواندم که : خطر کشته شدن به وسیله کوسه، بسیار کمتر است ازخطر کشته شدن به خاطر “گرفتن عکس سلفی”
این موضوع در نگاه اول شاید به نظر خنده‌دار باشد اما خبر از این معضلی می دهد به نام کمبودِ عزت نفس.
کمبود عزت نفس، باتلاقی است که به سادگی انرژی و توانایی شما را در مسیری پر از تقلا و بدون نتیجه، هدر می‌دهد.
اگر کمی در زندگی خود دقیق شویم، نمودِ این موضوع را بهتر متوجه می‌شویم:
چند درصد از کارهایی که انجام می دهید، به خاطر مورد توجه قرار گرفتن، توسط دیگران است؟
چند درصد از رفتارهای شما، برای راضی نگه داشتن همسرتان… فرزندتان … رئیس‌تان … جامعه و … است؟
به این موضوع فکر کن که:
اگر مسئله ای به نام «تایید شدن توسط دیگران» یا «جلب توجه آنها» اهمیتش را برای شما از دست بدهد، چقدر از کارهایی از زندگی روزمره ات حذف می شد که تا الان بخش مهمی از اولویت، انرژی، تمرکز و حتی پول شما را صرف می کند؟
فکر کردن درباره این سوال و پاسخ به آن، شما را به خودشناسی می‌رساند.
به شما کمک می کند تا اولویت های زندگی‌ات را بشناسی و ارزش‌گذاری کنی
تا بتوانی اصل را از فرع بهتر تشخیص دهی و با توجه به آن، اولویت های زندگی‌ات را از نو ارزش‌گذاری کنی
و انرژی و توانایی خود را در مسیرِ ارزش‌سازتری خرج کنی
تأمل در این سوال، قدم مهمی است برای پرورش عزت نفس‌تان.
چون تغییر اساسی زندگی شما از ساختنِ عزت نفس تان شروع می‌شود، تغییر شخصیت و رفتارهای شما از ساختنِ عزت نفس تان شروع می‌شود.
اساسِ همه ی موفقیت های شما روی عزت نفس تان بنا می شود. اگر بتوانی پایه های محکم تری برای عزت نفس در خود بسازی، به همان اندازه زندگی‌ات در تمام جنبه ها با کیفیت تر می شود.
به همان اندازه بخش مهمی از انرژی و تمرکز شما آزاد می شود برای صرف کردن در مسیر رشد.
هرچه عزت نفس خود را بیشتر تقویت می کنی،به همان نسبت می توانی در مسیری قدم برداری و کارهایی را انجام دهی و شغلی را انتخاب کنی و سبک زندگی ای را انتخاب کنی که خودت را راضی کند نه دیگران را.
یعنی توانا می شوی در دست برداشتن از راضی کردن دیگران و اولویت قرار دادنِ رضایت خودت؛
“عزت نفس”، رمز اساسی همه ی موفقیت های بشری است. وقتی انسان “عزت نفس” خود را به این حد از رشد می‌رساند، اهرمی در خود می سازد و توانمندی درخود کشف می‌کند که هر غیرممکنی را ممکن می‌‌سازد. تمام افرادی که توانسته‌اند تحولی در جهان بوجود آورند، بدون استثناء مهم ترین عامل موفقیت‌شان، “عزت نفس‌شان” بوده است.
اطلاعات بیشتر در مورد دوره عزت نفس
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD294MB24 دقیقه
- فایل صوتی معضلی ویرانگر به نام "جلب توجه"22MB24 دقیقه
جناب عباس منش گفتند نباید فقط به دنبال تایید و نظر مثبت دیگران باشیم و از طرفی برای من سوال است اگر این طور نیست که نباید هم باشد چرا مسابقه هایی که می گذارند همش تاکید دارند هر کسی لایک بیشتری بیاورد برنده است و یا به نظر هایی جواب می دهند که بیشترین لایک را خورده است خب یک بار هم شده نگفته من از نظر فلان شخصا خوشم می اید و او را انتخاب می کنم .
از طرفی گفتند من همش برای بازدید از سایت و نظرات نسبت به سایتم انتظار بازدید کننده های زیادی هم دارم که باید همین طور باشد اگر انسان دنبال کسب و تجارت باشد بایستی دنبال تبلیغ و جلب نظر باشد که بتواند کارش را انجام بدهد . راستش این جزو خصوصیات من است که چیزی را که ببینم باور می کنم .
به نظرم در گفته های جناب عباس منش تناقض وجود دارد.
حتی می توانیم مطالب اموزنده و چیزهایی که می خواهیم به دیگران یاد دهیم یا حتی فرهنگ سازی کنیم را از شبکه های اجتماعی نمایش دهیم .
مثلا من یک بار برای این که فرهنگ سازی کنم یک عکس از طبیعت روی صفحه اینستاگرامم گذاشتم و نوشتم برای خودمان و ایندگانمان طبیعت را زیبا نگه داریم و آشغال نریزیم . نمی توانیم از شهرداری یا سایر نهاد های دولتی همیشه توقع داشته باشیم انها کاری بکنند . انها اموزش دهند . خیلی دوست داشتم این کار را به بقیه هم یاد می دادم که کار مرا دنبال کنند . نه این که من بهشون یاد بدهم و خودم را نشان دهم بلکه می خواستم پیامم دیده شود .
منظورم این است که بدانیم ما می توانیم از طریق این شبکه ها سهمی هر چند بسیار کوچک در جامعه شهر داشته باشیم و طور دیگری به ان بیندیشیم به جای این که همیشه از ارگان های دولتی توقع داریم که فقط انها مسئولند و از ما کاری ساخته نیست .
شبکه های اجتماعی نقش بسیار قوی به عموم مردم داده اند و این مزیت مثبت انها است که جا داشت با مثال ان را بازگو کنم .
البته تا حدی خوب است از شبکه های اجتماعی استفاده کنیم می توانیم ایده ها و عقاید و حتی بعضی لحظات زندگیمان را که عمومی تر هستند به اشتراک بگذاریم . اما خب تعادل خوب است طوری که نقش انها را در دنیای امروز در نظر بگیرم چون افراد معمولی می توانند از ان به عنوان رسانه ای برای بیان خود استفاده کنند.
من قبلا بسیار در صفحه اینستاگرام وقت می گذاشتم که دنبال کنم و بالطبع دنباله رو داشته باشم . بعدا که لیست فالورهایم را کنترل می کردم دیدم ان قدر شتاب زده گاهی برخی افراد را دنبال کردم که فراموش کردم صفحه انها را بخوانم اصلا کی هستند . حتی دیدم برخی مسائل اخلاقی رارعایت نکردند و از خودم پرسیدم من کی اینها را دنبال کرده ام؟ حتی افرادی را می بینم که به جمع طرفداران اضافه و فردا آنفلو می کنند تا بدین وسیله برای خودشان طرفدار بیابند. از طرفی خودشان زیاد کسی را دنبال نکنند!