معضلی ویرانگر به نام "جلب توجه"

این فایل در مرداد ماه 1399 بروزرسانی شده است

جایی خواندم که : خطر کشته شدن به وسیله کوسه، بسیار کمتر است  ازخطر کشته شدن به خاطر “گرفتن عکس سلفی”

این موضوع در نگاه اول شاید به نظر خنده‌دار باشد اما خبر از این معضلی می دهد به نام  کمبودِ عزت نفس.

کمبود عزت نفس، باتلاقی است که به سادگی انرژی و توانایی شما را در مسیری پر از تقلا و بدون نتیجه، هدر می‌دهد.

اگر کمی در زندگی خود دقیق شویم، نمودِ این موضوع را بهتر متوجه می‌شویم:

چند درصد از کارهایی که انجام می دهید، به خاطر مورد توجه قرار گرفتن، توسط دیگران است؟

چند درصد از رفتارهای شما، برای راضی نگه داشتن همسرتان… فرزندتان … رئیس‌تان … جامعه و … است؟

به این موضوع فکر کن که:

اگر مسئله ای به نام «تایید شدن توسط دیگران» یا «جلب توجه آنها» اهمیتش را برای شما از دست بدهد، چقدر از کارهایی از زندگی روزمره ات حذف می شد که تا الان بخش مهمی از اولویت، انرژی، تمرکز و حتی پول شما را صرف می کند؟

فکر کردن درباره این سوال و پاسخ به آن، شما را به خودشناسی می‌رساند.

به شما کمک می کند تا اولویت های زندگی‌ات را بشناسی و ارزش‌گذاری کنی

تا بتوانی اصل را از فرع بهتر تشخیص دهی و با توجه به آن، اولویت های زندگی‌ات را از نو ارزش‌گذاری کنی

و انرژی و توانایی خود را در مسیرِ ارزش‌سازتری خرج کنی

تأمل در این سوال، قدم مهمی است برای پرورش عزت نفس‌تان.

چون تغییر اساسی زندگی شما از ساختنِ عزت نفس تان شروع می‌شود‌، تغییر شخصیت و رفتارهای شما از ساختنِ عزت نفس تان شروع می‌شود.

اساسِ همه ی موفقیت های شما روی عزت نفس تان بنا می شود. اگر بتوانی پایه های محکم تری برای عزت نفس در خود بسازی، به همان اندازه زندگی‌ات در تمام جنبه ها با کیفیت تر می شود.

به همان اندازه بخش مهمی از انرژی و تمرکز شما آزاد می شود برای صرف کردن در مسیر رشد.

هرچه عزت نفس خود را بیشتر تقویت می کنی،به همان نسبت  می توانی در مسیری قدم برداری و کارهایی را انجام دهی و شغلی را انتخاب کنی و سبک زندگی ای را انتخاب کنی که خودت را راضی کند نه دیگران را.

یعنی توانا می شوی در  دست برداشتن از راضی کردن دیگران و  اولویت قرار دادنِ رضایت خودت؛

“عزت نفس”، رمز اساسی همه ی موفقیت های بشری است. وقتی انسان “عزت نفس” خود را به این حد از رشد می‌رساند، اهرمی در خود می سازد و توانمندی درخود کشف می‌کند که هر غیرممکنی را ممکن می‌‌سازد. تمام افرادی که توانسته‌اند تحولی در جهان بوجود آورند، بدون استثناء مهم ترین عامل موفقیت‌شان، “عزت نفس‌شان” بوده است.


اطلاعات بیشتر در مورد دوره عزت نفس

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    294MB
    24 دقیقه
  • فایل صوتی معضلی ویرانگر به نام "جلب توجه"
    22MB
    24 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

334 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «خانواده ی رضایی» در این صفحه: 1
  1. -
    خانواده ی رضایی گفته:
    مدت عضویت: 1858 روز

    دختر خانواده:

    سلام به استاد خوبم و خانم شایسته عزیز و دوستان

    تمرین این روزهای من این هست که به سبک شخصی خودم عمل کنم.

    به خصوص در فضای مجازی که استاد توی این فایل ذکر کردند چون بستر ای شده برای جلب توجه و خیلی رفتارها عادی شده.

    البته که همیشه یه خبری هست پس همیشه این چالش هست که به سبک خودم عمل کنم و عزت نفسم رو بالا ببرم؟ یا همرهنگ جامعه شم و هیچی گیرم نیاد و عزت نفسم کمتر شه؟

    این روزها (مثل بقیه ی روزا) که خیلی ها توی فضای مجازی فعال هستند به صورتی که نوشته ها و عکس هایی رو منتشر می‌کنند که ممکنه حتی بهش اعتقادی نداشته باشند و تنها دلیلشون همرنگ جامعه شدن و گرفتن تایید باشه.

    که آی مردم ببینید منم برام مهمه. منم هستم.

    من طبق سبک شخصی ام دارم عمل میکنم و محتوای صفحات دوستانم رو بی تعارف نگاه نمی‌کنم و دیگه دنبالشون نمیکنم.

    به طرز عجیبی هم همیشه اینترنت ام وصل هست و فضای مجازی ام با حداقل دردسر باز میشه!

    طبق الهامی که چند وقت پیش بهم شد، میرم عکس قشنگی که اون روز انداختم رو به اشتراک میذارم و نوشته ی قشنگی که به ذهنم میرسه رو میذارم.

    هیچ مطلب مربوط به اخباری هم نمیذارم و نمیبینم.

    چون من اینم و این سبک منه.

    نمیگم نجوا ندارم، ولی با یادآوری اگاهی ها به خودم سعی میکنم برام مهم نباشه دوست هام چه فکری می‌کنند و میگن این چقدر بی تفاوته یا چرا اینجوریه. این نجواهارو دارم ولی برعکسش عمل میکنم.

    اینم بگم هیچکس واکنش منفی بهم نشون نداده.

    فکر میکنم که اینم نشونه ی درستی مسیرم هست.

    و واقعا الان برام مهم نیست بیرون چه خبره و واقعا از جزئیات هیچ خبری ندارم و واقعا نیازی به دونستن حس نمیکنم و ورودی هام رو سختگیرانه تر از همیشه کنترل میکنم.

    البته سخت از نظر دیگران و از بیرون وگرنه من خیلی راحت دارم زندگی میکنم.

    و فکر میکنم هرکاری خارج از این چهارچوب انجام بدم به خاطر دیگرانه، چون این منم و چقدر راحتم، چقدر آرامش دارم و بیشتر از همیشه دارم روی خودم کار میکنم.

    هیچکس هم کاری باهام نداره واقعا.

    اینکه استاد میگن از خودت بپرس، چرا دارم این کار رو میکنم ؟

    من از وقتی شروع کردم روی خودم کار کردن تا الان، مکث بین فکر و عمل ام بیشتر شده و حالا فرصت بیشتری دارم که بپرسم چرا دارم این کار رو میکنم؟

    برای خودم خیلی این تمرین ام مهمه.

    و نجواها هستند و من اهمیت نمیدم و احساس رشد دارم.

    مدتی میشه که اینکه خبری رو ندونم اصلا به هیچ وجه به من حس ضایع شدن در جمعی رو نمیده،

    اینکه از ترند خاصی مطلع نباشم،

    اینکه ندونم تکه کلام یا جک هایی که مد میشن از کجا اومدن،

    و برعکس.

    وقتی به دوستام میگم من از اخبار اطلاعی ندارم و نمیدونم این چیه و یعنی چی، باعث افتخارمه و این سبک شخصی من هست و آرامش و حس عالی ای بهم میده.

    معمولا هم وقتی اینو میگم میگن میخوای برات تعریف کنیم و بفرستیم؟ میگم نه مرسی!

    دیگه خودشون فهمیدن میگن تو بهترین کارو میکنی!

    و یجورایی پذیرفته شده هستم خداروشکر.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 5 رای: