مثل ابوموسی نباشیم

سلام ودرود به استاد عزیز مریم جان و هم دوره ای های عزیز

راستش رو بخواهید الان که می خوام این کامنت رو بنویسم ذهنم عجیب داره مقاومت می کنه که ابشخورش هم نیاز به تایید طلبی و مورد توجه واقع شدن هست ولی خب پا روی ذهنم می گذارم و می نویسم برای خودم تا یادم بمونه ما تجربیاتمون رو در قالب کامنت به اشتراک می گذاریم تا اولا خودمون ازخودمون شناخت بهتری پیدا کنیم دوما دوستان انگیزه بگیرند

روزی که این فایل رو دیدم همزمان بود دوره عزت نفس (البته هنوز هم هست)با خودم گفتم چه کاری هست که دلم می خواسته انجام بدهم و مدتها به تعویق انداختم به خاطر ترسهام و بهانه های ذهنم

دیدم سالهاست به همه و خودم گفتم که دوست دارم یک روز تنهای تنها به اهواز برم

وخاطراتم رو زنده کنم البته دو سه بار با خانواده به عنوان میهمان رفتیم ولی تنها نه

با دیدن فایل گفتم یا فردا یا هفته اینده می روم فرداش که چهارشنبه بود نتونستم وتصمیم گرفتم هفته اینده بروم روز شنبه که شد ذهنم گفت حالا بری که چی بشه مثلا می خواهی بری تنها اگر خونه دوستان بری که دیگه تنها نیستی اگر هتل بری که معلوم نیست چه اتفاقی می افته و کلی دلسردی

ولی با خودم گفتم سالها ارزوم بود تنها برم و خاطرات ۳۱ سال قبل رو زنده کنم(من سال ۶۹شروع کارتدریسم در اهواز بودم دور از خانواده به مدت ۳ سال همراه همسرم) وحالا بهترین فرصته تا هم تمرین عزت نفس رو انجام بدهم و هم ببینم چه اتفاقات خوبی قراره بیفته برای همین بدون اینکه با دوستانم هماهنگ کنم ابتدا رفتم راه اهن که بلیط نبود ورفتم ترمینال که ازگوشی نگاه کردم دیدم ساعت ۱۱شب جا هست باخودم گفتم خدا هیچ وقت دیر نمی کنه خدایا من را در بهترین مکان وبهترین زمان قرار بده از دومین دفتر که سوال کردم جا برای اهواز دارید گفت یک نفر همین الان حرکت وحتی فرصت نداشت بلیط رو صادر کنه من رو برد بهترین صندلی و به راننده گفت ۱۲ نفر من تکمیل شد حرکت

این از شروعش حالا بماند اقای راننده برای اولین بار خانم ودختر خانمش رو می برد ابادان ودر طول سفر خانواده کلی به من لطف داشتند و رانندگی اقای راننده بسیار عالی بود و من به راحتی به اهواز رسیدم انجا یک هتل بسیار خوب رزرو کردم که عالی بود هم امکانات هم تمیزی هم محل قرار گیری هتل در مرکز شهر بعد رفتم محله هایی که زندگی کردم مدرسه ای که اولین بار تدریس کردم دانش اموزی که سالها دلم می خواست از اینده اش با خبر بشم رو به طور اتفاقی پیدا کردم از خیلی از همکاران خبردار شدم و خلاصه یک سفر بسیار خاطره انگیز برام شد که در لحظه به لحظه اش دستان خدا رو دیدم ونکته جالبش این بود که خیلی از اوقات با خودم فکر می کردم اگر من انتقالی نمی گرفتم شاید بهتر بود ولی بااین سفر متوجه شدم چقدر تصمیم درستی درانزمان گرفتم که وقتی داشت اهوازحاشیه امن برام می شد من جسارت به خرج دادم و انتقالی گرفتم و بااین سفر چقدر درسهایی که از شما استاد یاد گرفتم یاداوری شد از شما برای درست کردن این فایل صمیمانه سپاسگزارم

وای نفیسه جون عاشقتم عاشق

چقدر خندیدم وقتی تجربه اون پیرمرد رو تعریف کردی چون تقریبا خودم هم این شرایط برام بوجود اومده از وقتی عشق بی قیدوشرط به دیگران وحتی حیوانات و اشیا می دهم به طوری که دیروز همسرم وقتی من یک پروانه بعد از مدتها دیدم کلی ذوق کردم و قربون صدقه اش رفتم ودستانم رو گرفتم رو دستم بنشینه بهم گفت همین کارها رو می کنی که بابات امده بهم گفته زنت خل شده باپروانه ها حرف میزنه و دنبالشون می کنه و من

فقط خدا رو شکر کردم که در مسیر درست هستم

تحسینت می کنم به خاطر در صلح بودن باخودت برای اینکه تجاربت رو باما به اشتراک می گزاری باور کن خیلی از خانمهای سایت از تمرینهات الگو می گیرند مثلا خودم امروز صبح داشتم تمرینهای عزت نفس رو مرور می کردم که با خودمون طوری رفتار کنیم که باارزش ترین ادم رفتار می کنیم ومن گفتم ازاین به بعد با خودم مثل ملکه ها رفتار می کنم و یاد شما وکامنتهای ارزشمندت افتادم و دلم برات تنگ شد رفتم ایمیلم ودیدم پیام گذاشتی و این کامنتت رو خوندم هم کلی خندیدم چون هم ذات پنداری کردم هم دیدم چقدر جنس کارهات مثل منه وچقدر دوستت دارم بی قید وشرط

ممنونم مهربونم منتظر کامنتهای بعدی وتجربه های بعدیت هستم

ملکه زیبایی

سلام سحرجان خوبین

ممنونم از لطفت شما

و

خوشحالم که خوندن کامنتم باعث یاداوری خاطره خوب برای شما شده

راستش رو بخواهی همیشه اسم اهواز که می امد و هرکجا که من یک خوزستانی می دیدم خصوصا اگر اهوازی بود (البته الان هم همینطوره)قلبم لبریز از عشق میشد وخاطرات اوایل زندگیم مرور میشد وحالا متوجه میشم چقدر انزمان اهواز حاشیه امن شده بود برام و من وهمسرم باپاگذاشتن روی ترسمون و مهاجرت چقدر شجاعت به خرج دادیم و امسال متوجه شدم پاداش اون شجاعت رو خداوند بهمون عطا کرده و حقیقتش رو بخواهی الان هم دلم می خواد این شجاعت روبه خرج بدم و دوباره ازحاشیه امنم بیام بیرون

ولی خیلی عوامل بیرونی که من بهشون قدرت دادم اجازه نمیده که با خوندن ونوشتن کامنت شما انگیزه ای شد برم در دل این ترسم

ازت سپاسگزارم دوست قشنگم

روزت پراز خبرهای شگفت انگبز