مثل ابوموسی نباشیم

به نام خداوند مهربان

سلام استاد جانم ،خدایا خودت هدایتم کن وکلمات رو بر زبانم جاری کن ،داشتم شکرگزاری مو مینوشتم یه سوال برام پیش اومد وقلبم گفت برو فایل نشانه رو بزن ،ولی همین که اومدم تو سایت فایل جدید رو که دیدم یه حس عجیبی تو دلم اومد با اینکه زمان نت بی نهایتم داشت تموم میشد ومن وقت کمی داشتم که فایل نشانه رو بزنم یه چیزی درونم گفت تو این فایل رو دانلود کن  جوابت تو این فایله ،باورم نمیشه ،چرا باورم میشه دیشب معجزه ای از حرف زدن خدا با خودم رو تو دفتر معجزاتم نوشتم که به تازگی پیداش کردم (این دفترو همون اوائل درست کرده بودم ولی  یه گوشه مونده بود وفقط چند تا معجزه  رو نوشته بودم )،وامروز موقع شکرگزاری نوشتم که میخوام یه معجزه دیگه رو امشب تو دفترم بنویسم وهنوز جوهر نوشته م خشک نشده معجزه اتفاق افتاد ،فایلی رو سایت اومد که برای من بود ،استاد اصلا همینکه گفتی ابوموسی ترسو هست وریسک نمیکنه  اشکم دراومد ،فهمیدم صدای قلبم درست بوده فهمیدم اونی که بهم گفت جوابت تو این فایله حقیقت بود ،فهمیدم باید به ندای قلبم گوش کنم ،بیشتر بهش اعتماد کنم ،بچه ها وقتی روی خودتون کار کنید به شما گفته میشه ،بهش اعتماد کنید به ندای قلبتون گوش کنید  ، خدای من تموم مدت اشکام میریخت هم ازینکه اینقدر مستقیم خدا یا هرچی اسمشو میذارین باهام صحبت کرده  هم از حرفهای استاد که همون حرفهای خدا به من هست ،مثل اینکه  یه نفر بهت بگه برو فلان نامه رو بخون حرفامو اونجا بهت زدم یا فلان پیام تصویری رو باز کن اونجا بهت گفتم چیه جوابت ،اصلا احساس شادی وشعف عجیبی در وجودم هست ،مطمئنم این اتفاق  قبلا هم برام افتاده ولی اینکه  من بهش توجه کردم وخواستم وشد یه حرف دیگه است  این برام یه اثبات بود  اثبات اینکه من به هرچی توجه کنم ازون بیشتر در زندگیم اتفاق میفته خدای من این اثبات قوانین تو بود ،خدایابا یه تیر این همه نشونه میزنی  ،من هنوز در مورد مضمون فایل صحبت نکردم ،خود اومدن این فایل برای من پر از حرف بود پراز اثبات قانون بود ،خدای من چه روز شگفت انگیزی ،من یه قدم برداشتم  وتو این همه جایزه بهم دادی این همه توجه ،خدای من اینقدر درونم همهمه است که فقط خودت بگی ومن بنویسم ،استاد دیوانه مون کردی ،استاد چی گفتی ،من سی وهفت سالمه  ولی چند سال  چند سال ازین سی وهفت سال رو زندگی کرده باشم خوبه ،اینقدر حرف تو دلم هست که نمیدونم از کجا بگم ،من خود خود ابوموسی هستم ،شاید اگر اینقدر قشنگ روی فایل نمی نوشتی که ابوموسی نباشید اینقدر تکون نمیخوردم بازم میگفتم که خوب یکی اینجوری راحتتره ،ولی نوشتی استاد اصلا همین نوشته منو دیوانه کرد ،استاد من مثال اون فیل هستم که پاشو تو بچگی بستن ووقتی هم بزرگ شد تو ذهنش اون طناب بود ،استاد من ترس تمام عمرم از همون نوجونی این بود که موقع مرگم حسرت بخورم ،استاد من تمام زندگیم حسرت خوردم ،استاد من میفهمم چی میگید ،  من زندگی نکردم ،وحالا شروع کردم به استارت ،ودرست  در همین لحظه سخت شروع  داشتم شل میشدم دوباره همه اون ترسها ونگرانی ها  داشت این نیمچه شعله رو خاموش میکرد دوباره داشتم اون طنابو که یکم شل شده بود میبستم  ولی استاد این فایل این حرفها  نذاشت  ،خدای من ،من فقط  ناامید نشدم و رها نکردم  وتو این همه لطف کردی  نذاشتی گمراه بشم ،تو نذاشتی  بعد از هدایت گمراه بشم ،استاد میخوام این حرفتونو بنویسم بزنم رو دیوار ،((یک ساعت زندگی با کیفیت با ارزش تر از صدسال عمر بی کیفیته)) ،این حرف شما مثل چراغ روشنی شد که راهمو نشونم داد مثل مقصدی شد که دیدمش ،مثل  ابی شد که به تشنه ای در کویر جان داد ،استاد من میخوام اون طناب رو باز کنم  همیشه در تمام زندگیم میخواستم لذت ببرم ولی به خاطر اون طناب نشد ،  نه اینکه لذت نبردم ولی همه لذتهام فقط در محدوده همون طناب وهمون محیط امن بود در حد همون ۱۵۰ متر ابوموسی ،استاد اتیش زدی به جونم ،احساس مولانا رو دارم که شمس رو دیده ،استاد همین که این نوشدارو در بهترین زمان  به جانم رسید  خودش معجزه است دیگه چه برسه به اینکه  چطور میخواد شفام بده ،فقط یه بار فایلو گوش کردم ولی  اینا رو داغ داغ نوشتم ومیخوام بفرستم   . دلم میخواد این نوشته رو زودتر تموم کنم برم یه گوشه ساکت با تمرکز بشینم دوباره گوش کنم وبنویسم وشکر گزاری کنم ،یه عالمه حرف دارم خدایا خودت کمکم کن ،ممنونم استاد ، یه دنیاااا ممنونم ،خدا حفظت کنه استاد  .