مثل ابوموسی نباشیم

سلام به استاد عزیزم وخانم شایسته مهربونم

و همه ی دوستای بهشتیم

چقدر این فایل تامل برانگیزه وتلنگری هست بر

میزان عملگرایی مون براساس رشد باورهامون وتکاملی .

تو بیرون اومدن از نقطه امن نمره قابل قبولی به خودم میدم

از اوایل ازدواج که همه شرایط مهیا بود برای موندن ما خونه ی پدر رسول جان ویه جورایی بخور وبخواب بود اما ما از این شرایط خارج شدیم وفقط نه ماه اونجا زندگی کردیم استاد .

خونه شریکی رسول جان با برادرش هم همون زمان

به برادرش حتی باقیمت پایین تر فروختیم و

اومدیم خونه خودمون خریدیم که خیلی ها گفتن

باید چندسال خونه ی پدرش می موندیم و ازاین فرصت استفاده میکردیم اما من آدم مستقلی بودم و نمیتونستم این مدلی باشم و خداروشکر میکنم که رسول جان هم تو گفتگوهامون باهم کاملا این موضوع رو فهمید وپذیرفت.

بعداز اومدن خونه خودمون و مستقل شدن دیگه

رسول که از کارقبلی خودش بیرون اومده بود و عملا بیکاربود پیش برادرش موقت کارمیکرد اما از پیش برادرش هم اومد بیرون و به کل قید شراکت را زد

همون روزها خانواده خودش مسخره میکردن که یه آچار دستش نگرفته کجا میخواد کار پیدا کنه !!!!

اما خدا خواست و پیدا شد و ما همچنان ادامه دادیم، با وجود اینکه پول خرید ماشین داشتیم اما بدهی مون به پدر ایشون و پدرمن بابت خرید خونه رو پرداخت کردیم و این زمانی بود که هردو خانواده نیازی نداشتن اما ما اینکارو انجام دادیم و درست اون سال بود که باز جابجایی رسول تو شغلش رخ داد و اوضاع عملا بهتر شد .

نقطه امن بعدی که خارج شدم

تنهایی خوابیدنم تو خونه مون بود ، مگه خانواده مون ول میکردن امون نمیدادن که شب کاری رسول هست و نباید تنها بخوابی اما من با اینکه ترس هم داشتم سرتق هم تشریف دارم و اینم انجام دادم و بگم که چند شب اول تا خود صبح بیدار بودم و صدای چکه آب و باد از دریچه کولر می اومد سریع برق روشن میکردم و میترسیدم وهمش از پنجره بیرون می پاییدم……اما این تنها خوابیدن منجرشد به زمان الان که کل اهالی ساختمون یه وقتایی خونه نیستن باز من با خیال راحت تو خونه ام و یا پیش اومد که ساعت دوشب رفتم برق موتورخونه رو توحیاط وصل کنم و ترسی درونم نداشتم و چقدر خودمو تحسین کردم استاد بابت روبرو شدن با این ترس و لذت بردن الانم از تنهاییم.

و حالا نقطه امن هایی که بعداز آشنایی باشما ازشون خارج شدم و اوضاعم بهترشده خداروشکر

اوایل عضویتم در سایت بود و فایل های توحیدی وحجاب شما را گوش دادن که دقیقا

روز اول عضویتم ،تموم سهم هامون تو بورس را فروختم و فهمیدم شرک دارم و ایمانم و وابستگیم به سود این سهم ها بیشتر از رزاق بودن خداست .

نمیدونین استاد اون لحظه فروش سهم ها چه احساس وترسی داشتم و چه نبردی بود درونم و پای لپ تاپ دستام میلرزید اما تو ده دقیقه فروختم وتمام .

وای این اتفاق دقیقا تو روز اول عضویتم درسایت بود هنوز من محصولی نخریده بودم و فقط فایل های توحیدی را گوش داده بودم خدایا شکرت چه قدر نیروی خدارو اون لحظه احساس کردم اصلا انگار من نبودم خودخدا داشت دونه دونه دکمه ها رو تایپ میکرد ….

بگم که رسول جان شش ماهی بدون عضویت تو سایت شما فایلهای دانلودی رو گوش میکرد و بارها میگفت سهم هارو بفروشم اما من مقاومت داشتم

تا اینکه خودم گوش کردم و تو سایت اومدم اولین کار عملی م این بود و همون لحظه ایمان آوردم به توحید و قدرت خدا .

نقطه امنی بعدی که خارج شدم:

با وجود خانواده به شدت مذهبی ، من بعداز این فایل ها تصمیم گرفتم چادرم را کنار بذارم

(با احترام به تمام دوستایی که باحجاب هستن و احساس گناه هم ندارند و عالی روخودشون کارمیکنن و باخودشون در صلح هستند )

من عملا فهمیدم شرک دارم اونم درحد شدید و همین پوششم باعث شده که خیلی از کارهام که حتی غلط هم هست پشت نقاب مذهب قائم کنم .

توضیح مفصل تو‌چکاپ به خودتون استاد فرستادم و به همین میزان بسنده میکنم دراین کامنت .

خب خیلی برای خانواده من هضم این جریان سخت بود و فقط به فکر اطرافیان بودن که مردم چی میگن!!!

من راحت کارخودمو کردم و بعداز دوماه ما دوره 12قدم را تهیه کردیم و من شروع کردم رو خودم و احساسم تمرکز گذاشتن

همش میگفتم استاد میگه رو خودت کار کن بقیه ش بسپار به خدا یعنی چی

چه جوری میشه ؟؟؟

بله ، همون طور که شما گفتید شد و وقتی رفتارم وشخصیتم وسکوتم داشت رشدمیکرد جهان وپلن های خدا هم از راه میرسید و هدایتم میکرد

نه تنها پدرومادرم رفتارشون کاملا با من تغییرکرد وعالی تر از قبل شده خداروشکر

و کاملا پذیرفتن ، چون نتایجم را می دیدن

شدت شکرگزاری درونیم بیشترشده بود

نه اینکه بشینم پیش اونها شکرگزاری کنم نه !!

من توجه ام اگاهانه میذاشتم رو زیبایی ها تو ذهنم, با خودم حرف میزدم و اوایل کار آسونی نبود.

بارها وقتی مامانم از کسی میگفت

من ادامه نمیدادم وکر میشدم

من لال میشدم و حرف نمیزدم

انقدر توجه به خوبی هاشون میکردم

و دیگه اون ادم نالان از روزگار نبودم

کاملا متوجه تغییراتم بودن و هستند

اما دریغ از یه کلمه گفتن اینکه من تو فلان دوره ام یا تو این سایت هستم

هرگز وهرگز نگفتم و فقط گفتم یه مدت

میخوام این جوری باشم همین .

کار به جایی رسید که من الان ده روز یا دوهفته یه بار میرم پیش شون با اینکه فاصله خونه مون یه ربع پیاده است و جالبه کاملا پذیرفتن و الان من هربار ببینم شون به حال خوبشون میخورم

پس قانون درسته وجواب میده .

یکی دیگه از این نقطه امن ترس از رانندگی کردن و گواهینامه گرفتن بود که رفتم در دل این ترس و دیدم اتفاقا لذت داره و چرا من سالها ازش فرارمیکردم و انجام نمیدادم .

یه نقطه امن دیگه که ازش خارج شدم

ارتباط با غریبه ها بود و پذیرش اونها

گپ زدن با اونها و تحسین آدمها ،

اینم باز بخاطر تمرین آگهی تبلیغاتی بود که تو دوره مقدس 12 قبل قدم گفتید وانجام دادم ومیدم و خیلی عزت نفسم بالاتر میبره .

سپاسگزارم ازشما استاد عزیزم و خانم شایسته مهربونم ودوستای بهشتیم

عاشقتونم

خداحفظ تون کنه ان شاالله