مثل ابوموسی نباشیم - صفحه 26

بسم‌الله الرحمن الرحیم

به نام تنها فرمان روای ملک هستی

به نام یگانه الله مهربان و بخشنده

به نام خداوند وهاب و بی نهایت بخشنده

به نام خدایی که بی دلیل دوست داره حالمون خوش باشه نه اینکه منتظر باشیم تا کسی یا یک عامل بیرون از ما از راه برسه که حالمون و خوش کنه

استاد عزیزم پری روز 12/16/402 من برای فایل عشق واقعی از نظر شما کامنت گذاشتم .

حالا امروز برا سفر نامه فایل 136سفر نامه

با خودم میگفتم که چه جور عشقی باید جذب کنم که حالم خوش باشه و لذت ببرم . توی سایت دنبال چیزی گشتم که بفهمم چی به چیه قانون از نظر شما چیه ؟

استاد عزیز یکی از هم روستایی هایمون همون لحظه که داشتم با احساس خوب کامنت مینوشتم خبر فوتش رو همسرم به من داد من خیلی به هم ریخته شدم که خدایا این که خیلی جوون بود چهار تا فرزند داشت که دو پسر بزرگ که از عهده خودشون بر میان ولی دو تا دختراش خیلی کوچیک ان دو ساله و 13ساله حالا چه بلایی سرشون میاد حالا تکلیف دختر کوچولوش که هر لحظه منتظر باباشه چی میشه از این جور افکار مشرکانه .

من به خیال خودم مثلا می‌نوشتم که من وابستگی ندارم اما حالا که فکر میکنم میبینم که چه باور های مشرکانه ای دارم چون من قدرت چرخوندن زندگی رو از سمت خدا نمیدیم . از سمت سرپرست خانواده می دیدم . و اینکه همش فکر میکردم خدایا آیا آن مرد خدا بیامرز از زندگیش لذت برده. بود آیا از منطقه امن خود بیرون اومده بود .

چون نمیشناختمش چیزی دست گیرم نشد اما این سوال رو از خودم میپرسم . که حنیفه تو چقدر میتونی از منطقه امنت بیرون بیایی و تجربه های جدید کسب کنی . تو چقدر به زندگی ازاد اعتقاد داری. تو چقدر میتونی تو دل ناشناخته ها بری . تو چقدر از لحظه های جدید زندگی ات لذت میبری. با خودم گفتم خدایا مهم نیست که عمر من چقدر کوتاه یا طولانی باشه. مهم اینه که از همون عمری که تا حالا داشتم لذت برده ام یا نه .

فکر کردم دیدم که من در بسیاری از کارها بر ترس هایم غلبه کرده ام .

در خیلی از جاها تو دل ناشناخته ها رفته ام

مثلا از زندگی در کنار پدر مادر ازدواج کردم و با ادم های جدیدی اشنا شدم. با کسی ادامه دادم که به هیچ عنوان نمیشناختمش فقط واسطه بین ما شوهر خاله ام بود . ازدواج و اشنایی ما به هفته نکشید .ما جشن نامزدی مون رو گرفتیم روز اولی که من رو برای مراسم عروس سلام به رسم مون بردند به خونشون روزی بود که باید همسرم به سربازی میرفت چون یک هفته از خدمتش مونده بود . خلاصه من بر همه دل تنگی هام غلبه کردم . هم جدایی از پدر و مادر هم اشنایی با خانواده ای که اصلا برخوردی نداشتم . هم نبود همسرم. چقدر روز های لذت بخشی را تجربه کردم . دو بار بارداری و شیر دهی وبزرگ کردن دخترام .

اما وقتی که شرایط برام شناخته شد و همه چی عادی شد و تجربه خاصی نبود زندگی کردن برام معنی نداشت چون دوست داشتم از منطقه امنم بیرون بیام اما چون باور های مناسبی نداشتم تا نه سال طول کشید .و من وخانواده همسرم در یک ایوان که یک اتاق در اختیارم بود زندگی میکردیم . تا اینکه فایل های رایگان استاد به دادم رسیدند . من با هر مقاومت و سخت گیری از سمت همسر و خانواده همسر هر روز به این فایل ها گوش میدادم. و زندگی به نفع من رقم خورد و همسرم تصمیم گرفت از منطقه امنش بیاد بیرون.

یک خونه ای دور از پدر مادرش اجاره کرد . اولش خیلی مقاومت داشت که حالا باید چی کار کنم. حالا باید پول اب و برق و گاز و کرایه بدم چه بلایی سر خودم اوردم و گفت تقصیر منه که باعث شدم اون مهاجرت کنه اما من در حالی که میترسیدم توکلم به خدا بود گفتم خدایا زندگی جدید و لذت بخشی از تو می خواهم . شکر خدا الان سه سال هست که خیلی تجربه ها کسب کردیم . جور شدن کرایه و هزینه های زندگی ،مدرسه دخترا و کلی لذت های دیگر و تفریخ ها و رفت و امد دوستان به خانه مان ادم های جدید دوستان جدیدی که قبلا هیچ دوستی نداشتم و اجازه نداشتم با هاشون رفت و امد داشته باشم به دلیل باور های نامناسب خانواده همسر که چرا با کسی رفتو آمد کنی که بعدا اتفاق بدی بیفته نتونی جم و جورش کنی . اما حالا که می بینم چقدر برام عالی شد . استاد عزیزم من همسرم چوپانی بیشتر میره تو روستا شبا نیست خونه . من تونستم بر ناشناخته ها و ترس هایم غلبه کنم . تنها بخوابم . کم کم تصمیم گرفتم با همسایه های جدید رفت و امد کنم اما همسرم به شدت مقاومت داشت که زن جوونی عنگی بهت میچسبونن. اما حالا براش عادی شده . خیالش راحت که اون باور هایی ان که خودمون با فرکانس هامون جذبش میکنیم .

حالا شب ها که با دو دختر 12ساله و7 ساله ام می‌خوابم به کنار خیلی از شب های بهار که گرم بود میرفتم بیرون قدم میزدم. فایل گوش میدادم . یا تنهاییی شب کاری برام پیش بیاد که چیزی تهیه کنم میروم اما هنوز ترس از حرف مردم دارم که زن تنها تو کوچه چی کار میکنه .ولی شکر خدا هیچ مسأله ای برام پیش نیومده . دو تا دوست صمیمی دارم زهرا و مهرنسا که بهم میگن حنیفه پلنگ از سگ ها و تاریکی شب و نگاه مردم نمی ترسه. اما باز هم برای به دور از حاشیه موندن یکی از دختر هام رو همراه خودم بر میدارم چون حوصله جواب پس دادن ندارم . استاد عزیزم و دوستان عزیز زندگی این سه سال من ارزو و یک رویای دست نیافتنی بود. اما حالا که همه چی برام اشنا شده و تقریبا ایده ال میخواهم دوباره مهاجرت داشته باشم و موقعیت های جدید تری رو تجربه کنم. و لذت ببرم . پس باید باور های جدید تر رو جایگزین کنم

من باور دارم که تمام اتفاقات زندگی من داره به واسطه باور ها و افکار و فرکانسهای غالبم رخ میدهد

اگر باور های درستی داشته باشم در مسیر درست قرار میگیرم اتفاقات جالب بیشتری رو تجربه میکنم.

ادم های جدید بیشتری رو میشناسم .

بر ترس های بیشتری غلبه میکنم .منی که قبل ازدواج و حتی بعد ازدواج خجالتی ترین دختر فامیل بودم اما الان روی رفتارم کار کردم اعتماد به نفس بالاتری نسبت به قبلم پیدا کردم. در جمع ها نظرم رو اعلام میکنم . غذا های خوش مزه ای رو درست می کنم که دوستام انگشت به دهن میمونن . خیلی از رفتار های بدم خود به خود حل شدند البته با کار کردن و گوش دادن و عمل کردن به صحبت های استاد عزیزم که واقعاً زندگی من در جنبه های که بیشتر کار میکنم تغییر داشته اند.

من از شما استاد عزیزم متشکرم از خانم شایسته عزیزو نمونه هم بسیار سپاسگزارم که الگویی عالی بودند و هستند .

همه‌ی شما عزیزان رو به خدا میسپارم . خدا نگه دار