کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!

به نام خدای مهربون🌹

سلام به استاد عباس منش عزیزم، مریم نازنین و دوستان گلم🌻

ردپای روز ۲۸ ام سفرنامه🌸

جهان روبه پیشرفت هست، جهان عقب گرد نمیکنه، هر روز اوضاع و شرایط داره بهتر و بهتر میشه، هر روز امکانات و رفاه و اسایش و راحتی داره بیشتر و بیشتر میشه. آدم وقتی شرایط را با چند سال قبل مقایسه میکنه میبینه چقدر همه چیز بهتر شده، چقدر اون چیزهایی که یه روزی کمیاب بودن و به سختی پیدا میشدن الان چقدر فراوونه، چقدر بی نهایته. یه زمانی موز به سختی پیدا میشد و ما خیلی کم موز میخوردیم الان همیشه موز میخوریم، همه جا موز ریخته. چقدر مواد غذایی متنوع و فراوونه. یه زمانی ماشین کم بود هر کسی ماشین نداشت الان همه ماشین دارن، همه موبایل دارن، همه لپ تاپ دارن. چقدر فروشگاه ها بوجود اومده، چقدر فروشگاه های لباس هست. چقدر تکنولوژی پیشرفت کرده، چقدر لوازم برقی پیشرفته همه جا فراوونه، دستگاه ماشین ظرفشویی فراوونه کار را برای خانم‌ها راحت تر کرده. قدیم با یه تلفن فقط میشد از راه دور با کسی ارتباط برقرار کرد الان همه موبایل دارن، میتونن بصورت آنلاین و تصویری هر کجای جهان که باشن با خانوادشون ارتباط داشته باشن. همه الان تو خونشون اینترنت دارن، وای فای دارن و دائ‍م به اینترنت دسترسی دارن.

خود من الان در شرایط سختی زندگی میکنم، نه کار دارم، نه درآمد، نه روابط خوب، نه سلامتی کامل، ولی خیلی جالبه( چون روی باورهام کار میکنم بشدت) اوضام داره روز به روز بهتر میشه، بدتر نمیشه اصلا، روز به روز حالم خوب میشه، از لحاظ امکانات، رفاه، اسایش هیچ کمبودی ندارم، روز به روز نعمتهای بیشتری وارد زندگیم میشه، خداوند از طریق دستانش بهم کمک میکنه، یخچالو باز میکنم یه عالمه مواد غذایی. هی پول وارد زندگیم میشه( پدرم هی پول میده با اینکه من اصلا هیچی ازش نمیخوام). از هر چیزی فراوان وارد زندگیم میشه مثلا کاغذ دستمالی چند تا دارم، دفتر چند تا دارم.

واقعا نگاه میکنم میبینم اوضاع بدتر که نمیشه، روز به روز از همه لحاظ بهتر و بهتر و بهتر میشه.

خونه ی ما یه زمانی آبمون کم می اومد ولی الان دینام وصل کردیم آب با فشار قوی میاد. پس کو میگن آب کمه، فلانه.

با اینکه الان میگن گرانیه، همه چیز گران شده، همه از گشنگی دارن می میرن، ولی وقتی میری بازار می بینی همه دارن خرید میکنن، همه ریختن بازار. همه میرن مسافرت، همه مهمونی میگیرن، همه تو کیف و عشق و حالن. پس کو؟ اینها همش دروغه، اینها را باور نکنیم، کمبود را باور نکنیم. چون هر چیزی را باور کنیم همونو میبینیم، اگر کمبود را باور کنیم جهان شرایط، موقعیتها و افرادی را وارد زندگیمون میکنه که کمبود را ببینیم. فقر، بیماری، بی خونگی، در به دری، بیکاری، آشفتگی، نگرانی، دلشوره، دعوا، جنگ، آدم‌های نامناسب اینها نشانه های باور به کمبوده.

اگر فراوانی را باور کنیم، فراوانی را میبینیم. ثروت، سلامتی، خوشبختی، شادی، آرامش، عشق، آدم‌های باحال و خوب، اینها نشانه های باور به فراوانیه.

جهان آینه باورهای ماست.

باور کنیم خداوند نامحدوده، خداوند بی انتهاست. نعمت های خداوند نامحدوده، بی انتهاست.

بی نهایت نعمت و ثروت هست در جهان.

بی نهایت فرصت هست برای ثروتمند شدن

بی نهایت فرصت هست برای کار پیدا کردن

بی نهایت موقعیت هست برای کار کردن

بی نهایت فرصت هست برای رسیدن به استقلال مالی

بی نهایت فرصت هست برای ایجاد روابط عاشقانه. من خودم این باور کمبود در ذهنم هست که بابا دیگه از تو گذشت، سنت داره بیشتر میشه، کی با تو روابط عاشقانه برقرار میکنه. باید باور فراوانی را در ذهنم بسازم که بی نهایت پسر خوب هست که ارزشون هست که با من رابطه عاشقانه داشته باشن. تا چشم کار میکنه پسر خوب و ایده ال هست. با هر سنی میشه رابطه عاشقانه داشت. روابط عاشقانه هیچ ربطی به سن و قیافه نداره.

بی نهایت فرصت هست برای بچه دار شدن

بی نهایت فرصت هست برای خونه دار شدن و مستقل زندگی کردن

بی نهایت فرصت هست برای انجام تمرینات استاد

بی نهایت فرصت هست برای گوش دادن به فایلهای استاد

بی نهایت فرصت هست برای لذت بردن از زندگی

بی نهایت فرصت هست برای ثروتمند شدن

بی نهایت ایده هست برای ثروتمند شدن

از همه چیز در این جهان بی نهایته، بی نهایت.

یک نمونه از فراوانی:

ما در خونمون یه گربه ناز و مهربون داریم ، دو ساله تو خونه ی ماست تا حالا دو بار بچه دار شده و الان هم حامله است و به زودی قراره بچه های ناز نازیشو بدنیا بیاره، نگاه میکنم میبینم واقعا از همه چیز در این جهان بی نهایته. این گربه ی نازنین ما هی داره حامله میشه و بچه بدنیا میاره و تا حالا هم ۷ تا از بچه هاشو پارک رها کردیم. این یک مثال واضح از فراوانی هست که بی نهایت گربه هست در این جهان، بی نهایت بچه گربه نازنین هست در این جهان.

ما ادمها همه قدرت ها و توانمندی ها را در وجودمون داریم ولی همیشه به دنبال یه چیزی در بیرون هستیم، به دنبال یه کسی هستیم که فرشته ی نجات ما باشه و ما را نجات بده. از همه انتظار داریم به غیر از خودمون. از پدر و مادر، خواهر، همسر، فرزند، دولت، نماینده، فرماندار، شهردار، رئ‍یس جمهور، رهبر، شورا انتظار داریم که ما را نجات بدن.

مثلا از پدر و برادرمون انتظار داریم مخارج زندگیه ما را بدن، بما خونه بخرن، بما ماشین بخرن، امکانات و رفاه و اسایش ما را فراهم کنن، برامون کار پیدا کنن

همه را مسئ‍ول میدونیم به غیر از خودمون و باورهای خودمون. هیچ کس مسئ‍ول زندگیه ما نیست، پدر، مادر، برادر، خواهر، همسر، فرزند، دولت، رهبر و ….. مسئ‍ول زندگیه ما نیستن. ما مسئ‍ول تمامه اتفاقات و شرایط زندگیمون هستیم.

خداوند قدرت خلق زندگیمون را بما داده، ما با تغییر باورها و فرکانسهامون میتونیم هر چیزی را که میخواهیم در زندگیمون خلق کنیم. ما میتونیم بی نهایت ثروت، بی نهایت سلامتی، بی نهایت خوشبختی، بی نهایت عشق، بی نهایت روابط عالی را در زندگیمون خلق کنیم، چون از هر چیزی در جهان بی نهایت هست. انتهایی برای نعمتهای خداوند وجود ندارد.

در پناه الله یکتا شاد و سالم باشید♥️