کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!

با سلام خدمت شما دوستان عزیز

رد پای 28 امین برگ سفر نامه ی من!

خدایا صد هزار بار شکرت که تماما همه چیز رو مسخره من کردی که بتونم شرایطم رو هرطور که بخام خلق کنم .

الان که دارم این کامنت رو مینویسم اقای استفان هاوکینک بزرگ ترین دانشمند زنده ی جهان دیگه در قید حیات نیستن. و این بزرگ ترین ها که حتی جامعه ی علمی بشدت بهش اعتقاد دارن هم فوت میکنن و این نوشن دهنه ی اینکه حتی بزرگ ترین ها و یا حتی بهترین ها که از نظر بقیه خیلی کامل هستن هم انقدرا کامل نشدن که بتونن تا ابد زندگی کنن در این جهانه مادی.

موضوع بعدی در تایید حرف استاد باید بگم من اهنگسازی کار میکنم. و یادم میاد از وقتی میرفتم کلاس و دوره هارو میگزروندم حتی اون استاد هایی که میشناختم هم و میومدن سر کلاس مدام ی سری باور های غلطی رو به من دادن که تا همین الان که چند سال از اون بحث میگذره هنوز با منه مثل اینکه ن نمیشه باید خیلی خیلی خیلی تلاش کنی .. باید سال ها بگذره باید شبانه روزی تلاش کنی تا تازه یکم اینطوری بشه اونطوری بشه .. تازه فقط یکم .. و از اونطرفم میشنیدیم که میگفتن ما خودمون بدونه هیچی شروع کردیم حالا اینطوری شدیم اونطوری شدیم .. و واقعا انقدر این باور های کمبود رو تکرار میکردن که اصلا جزعی از برنامه ی زندگی من شده بود که اقا اصلا نمیشه .. بعد وقتیم میدیدم کسی بدونه کلاس رفتن کارای خفن انجام میده میگفتم این استعداد خاصی داره .. و یا اصلا باورش نمیکردم .. انقدر این باور ریشش عمیق شده که حتی همین الان ک اینجا هستم و کلی کار تولید کردم باز هم بعضی وقتا تا ی زره دیر میجنبم .. سریع میخاد بهم غلبه کنه .. و اگر غلبه کرد دیگه تمومه دوباره یاس و نا امیدی شروع میشه دوباره روز های تکراری شروع میشه. و دوباره اتفاق های بد با کمال میل میان سمتم و بهم خوشامد میگن . اگر اطلاعات و اگاهی های الانم رو داشتم قطعا بعضی حرف هارو توی اون کلاس نمیشنیدم .. و هرچقدر اونا ی چیزه دیگه میگفتن من ی چیز دیگه واسه خودم میساختم و قعطعا موفق تر عمل میکردم ولی خب باز هم هیچ مشکلی نیست مهم الانه که من دقیقا باید اگاهانه خودم و افکارم رو کنترول کنم و صبر کنم تا هی بهتر و بهتر بشم .. و این روند رو تا زمانی که زنده هستم ادامه بدم .. چرا که واقعا میخام زندگی کنم. تا حالا 1000 بار شده از افرادی که میشناختم . یا نمیشناختم .. یا دیدم .. یا شنیدم .. که با وجود اینکه خودشون موفق بودن اما تا شروع کردن به صحبت کردن مدام از کمبود صحبت کردن تا حدی که ن خودشون میدونن دارن باور کمبود انتقال میدن و ن اون کسی که داره این حرف هارو میشنوه و به ضمیر ناخوداگاهش میفرسته میفهمه . ( تنم میلرزه وقتی به این موضوع فکر میکنم که این باورها تا چه حد خطرناکن ) وقتی میگیم همه چیز یعنی باور .. یعنی اینکه هر قطعه از زندگی من که تا الان تشکیل شده .. و من دارم اون رو لمس میکنم یا میبینمش .. به صورت کاملا مشخص از باور های من تشکیل شده .

استاد عزیز دوستتون دارم بخاطر اینکه ما انگیزه نمیخایم ما اگاهی میخاییم .. و خداوند رو سپاسگزارم . خداوندی رو سپاسگزارم .. که همه چیز رو به من داده . انقدر منو مستقل افریده که حتی اجازه دارم بالاترین خط قرمز هاشو هم رد کنم و بعدشم با اغوش باز منو میپذیره . که اگر پدرم جای اون خدا بود بدون لحظه ایی درنگ جانم را میگرفت . و اگر مادرم بود بدون لحظه ایی درنگ شیرش را بر من قطع میکرد تا از گرسنگی بمیرم. ولی ان خدای را میگوییم که میگویید تو بنده ی عزیزتر از جانم هستی. تو تمام وجود منی .. تو تمام عشقه منی .. تورا نگهبان هایی قرار دادم که از تو محافظت کنن .. که مبادا در دنیای مادی ام بر تو سخت بگذرد .. زمین و اسمانم را انگونه تربیت کردم که فرمانبردار تو باشند .. ابی که در زمینم جاری ساختم برای جلال توست … نعمت هایی که در زمین نگاه داشتم .. همه از انه توست ای زیبا ترین مخلوق من ! تو فقط اشاره کن تا به تو عطا کنم .. مبادا به خودت سخت بگیری .. مبادا روزی به خودت سخت بگیری .. و بجای اینکه از من طلب کنی .. از بنده ام طلب کنی. مبادا به خودت سخت بگیری و برای لقمه ایی غذا چشمانت به دستان دیگر مخلوقاتم باشد .. ای زیبا ترینم .. ای بنده ی من ! بدان همان گونه که زمین و اسمانم را به نامت زدم .. همان گونه که انهارا مسخره تو کردم .. به همان روش که به انها دستور دادم تا فرمانبردار تو باشند .. به نیز میگوییم اگر از من طلب کنی .. تمامش را تمام و کمال به تو میبخشمم .. اصلا هرچه که من دارم برای توو .. ای بنده ی نازنینم .. هرچه که دارم برای تو .. فقط تو برای من کافی هستی. من فقط به تو قانعم .. من فقط تورا میخاهم .. همیشه تورا خاستم .. تو همیشه انتخاب اول من بودی. ای بنده ی من بدان .. من با تمام قدرتم .. با تمام عظمتم .. از تو در برابر هرچیزی که فکرش را بکنی محافظت میکنم .. بدان نخاهم گذاشت زره ایی خم به ابروانت بیاوری .. مبادا تو مرا فراموش کنی .. مبادا قدرتم را ناچیز بدانی .. بدان .. اگر تمام جهان هایی که خلق کرده ام .. بخواهند زره ایی اسیب به تو رسانند .. اگر تمامشان متحد شوند و بخاهند تورا ازار دهند ای زیبای من .. امکان ندارد حتی لحظه ایی اجازه دهم .. حتی به اندازه ی تار مویی به تو نزدیک شوند. لاکن اگر تو از من بخاهی در جایگاهی قرارت میدهم .. که نزدیک ترین به من باشی .. انقدر نزدیک .. که حتی نفس هایمان یکی باشد. انقدر نزدیک .. که بتوانی من را لمس کنی .. در تمام وجودت .. مبادا یادت برود من که هستم. ای بنده ی من بدان .. عاشقت هستم تو مهربانی و عشق میورزی میدانی چرا ؟ چون من عاشقم و مهر میورزم .. این را از من به ارث بردی .. مبادا فراموشش کنی .. اگر تمام دنیا یجا جمع شوند و برای تو طلب درد کنند .. اگر هر روز قبل از طلوع خوشید تا شب هنگام به درگاه من طلب درد کنند برای تو و تو فقط مرا صدا کنی .. بجای تمام ان درد ها برایت .. ارامش میشوم و بر جانت بوسه میزنم. این را بدان ای بنده ی عزیزتر از جانم .. کارهای سختت از روز عزل به عهده ی من بوده و هست . مبادا بخاهی جانت را خسته کنی مبادا تصمیم بگیری کار های سخته مرا انجام دهی. مبادا این را فراموش کنی .. مباداااا من را فراموش کنی ..دوستت دارممم.. و بدان هرگاه در پی خلوتی با من بودی من از سال ها قبل در انجا بخاطر تو نشسته ام !

واقعا نمیدونم .. این جملات از کجا امد ! .. سپاسگزارم.