چند روز پیش مشغول مطالعه نظریههای اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریهها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همهاش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانهای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زدهای، جز کمبود نمیبینی، به همین دلیل نگران و آشفته میشوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصتها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظههای خوش زندگیشان نیز، لحظهای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگراناند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالیای کسب میکنند یا فروش خوبی دارند، نگراناند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظههای خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته میشوند. خسیس، طمع کار و حسود میشوند چون نتوانستهاند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمیدهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد میشود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته میشد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانههای فراوانی در زندگیات ظاهر نمیشوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش میدانستند، اما الان همین جمعیت، مهمترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائهاش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمینهای بی منفعت و دور انداختی محسوب میشدند، اما الان حکم طلا دارند، زمینهایی که میتوانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهمترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظمتری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده میشود، وقتی به ثمر مینشیند و وقتی ثروت میسازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان میتواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه میدارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانههای کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانهها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نمودهاند، متوجه شدهاند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزشهای این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهمترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را میسازی، دهها باور محدود کنندهی دیگر خود به خود محو میشود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور میکنی، بیشتر آن را میبینی و این قانون را درک میکنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک میکنی که روی گنج نشستهای. تا بشریت هست، نعمتها و فرصتها هم هستند.
آنوقت آرام میشوی و همه نگرانیهایت محو میشود و در این آرامش میتوانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگیات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزشهای این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شدهام.
سعیام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزشها را بشنود، برایش درسهای زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگیاش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمتهای پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
بنام خداوند قدرتمند و ثروتمند جهان هستی.
بنام خالق تمام جهان هستی.
سپاسگزارم از خداوندی که در هر لحظه حامی و هادی من است.
سپاسگزارم از استاد عباسمنش عزیزم که الگوی عملی در شناخت و درک قوانین و عمل به قوانین جهان هستی برای من هستند.
سپاسگزارم از خانوم شایسته مهربان و قدرتمند و خانواده صمیمی عباسمنش که در درک بهتر قوانین حامی من هستند.
امروز روز 28 سفرم و ششم اردیبهشت ماه 1402.
بسم الله الرحمن الرحیم.
رحمن صیغه مبالغه کثرت و فراوانی است.یعنی برای تمام مخلوقات خداوند رحمانیت خداوند هست.
وقتی برای اولین بار این جمله رو شنیدم فقط یک چیز رو حس کردم فراوانی یعنی از همه چی به اندازه کافی هست.
حسبی الله رو وقتی شنیدم و معنی اون رو که خدا برای من کافی است فقط خواسته هام رو به خدا گفتم.
من بعد از 38 و 11 ماه مسیر اشتباه در شروع مسیری هستم که خدا برایم کافی است.
به نظرم اگر این کلمه حسبی و رحمن رو درک کنم تو تمام وجودم و با تمام سلول های بدنم درکش کنم دیگه هیچ وقت نگران نیستم و دیگه هیچوقت ناراحت نمیشم دیگه هیچوقت طمع نمیکنم چون میدونم کسی داره بهم میگه که من برات کافی هستم که تمام جهان هستی رو که تا الان شناختیم و نشناختیم رو خلق کرده است.
کسی میگه به من برات کافی هستم که تنها قدرت مطلق جهان هستی است.
فقط من باید باورش کنم.
فقط باورش کنم.
یک روز تو یک مقاله خوندم که هر انسانی 37 هزار و دویست میلیارد سلول تو بدنش هست که باعث میشه زنده باشه و زندگی کنه روزی که من این مطلب رو خوندم و تو اون مقاله نوشته بود مثلا تعداد سلول های بدن انسان میتونه انرژی رو تولید کنه که برق یک شهر رو تامین کنه.
اونجا از خودم پرسیدم چرا من خسته میشم؟
از خودم پرسیدم چرا من پول ندارم؟
از خودم پرسیدم چرا ناراحتم و بی حوصله؟
چرا سلامت نیستم چرا پولدار نیستم چرا ثروتمند نیستم چرا روابط خوبی ندارم؟
واقعا چرا؟
جالبه خیلی ساده جوابش تو این فایل اومد چون به فراوانی باور ندارم چون مشرک به خالق جهان هستم.
من چند سال هستش که ارزهای دیجیتال رو دنبال میکنم از زمانی که من آشنا شدم حجم گردش های مالی این صنعت الان که کم شده روزانه 50 میلیارد دلار و در زمان اوجش مثبت 250 میلیارد دلار بوده است این فقط یک صنعت هستش.
پس پول هست فراوانی هست من باورش نکردم که بعداز 38 سال و 11 ماه از زندگیم بدهکاری دارم.
من ندونستم من یاد نگرفتم من اشتباه مسیرم رو انتخاب کردم.
من میتونم انتخاب کنم کدوم مسیر رو برم ؟
فقر یا ثروت
سلامتی یا بیماری
روابط عالی یا خشونت و ….
و الی آخر.
خدایا سپاسگزارم که بعد از 38 سال و یازده ماه از زندگیم فهمیدم که فراوانی هست و من انتخاب میکنم که به کدوم سمت برم.
سپاسگزارم استاد عزیزم که هر روز آگاهی به من میدین که بتونم با نگاه بازتر و راحت تر به دنیا نگاه کنم و برای ساختن زندگیم قدم بردارم.
سپاسگزارم سپاسگزارم و سپاسگزارم