چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصتها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته می‌شد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهم‌ترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهم‌ترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان می‌تواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهم‌ترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، ده‌ها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور می‌کنی، بیشتر آن را می‌بینی و این قانون را درک می‌کنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک می‌کنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمتها و فرصتها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمتهای پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
عقل سالم در بدن سالم .
سلام.
وقت همگی بخیر.
خیلی خیلی سپاسگزارم که دارم کامنت روزِ بیست و هشتم سفر رُ هم می نویسم.
به قول استاد؛
✨کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!؛ 📎فایلِ روزِ بیست و هشتمِ روزشمارِ تحولِ زندگیِ من.
من که دارم سعی میکنم باور کنم .وباورش هم خیلی خیلی راحته اگه قرآن را قبول داشتته باشیم که گفته اگه تمام اقیانوس ها مُرَکَب شوند و تمام درختان قلم شوند باز هم نمی توانند نعمت های خداوند را بشمارند.
همین یک جمله خودش کافی هستش برای باور فراوانی.
سلام.
«کمبود را باور نکن، حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تا یید کرد»
فایلِ ارزشمندِ روزِ بیست و هشتم روز شمار تحولِ زندگیِ من.
وقتی باورِ کمبود، حکمرانِ ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشم، خیلی سخت است که بتوانم نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابم.
آخه چیزی از شنیدن این فایل نمیگذره که بر خلافش خواستم عمل کنم.
وقتی خواستم شروع کنم به نوشتن کامنت گفتم به صرفه تره اگه نت گوشی رُ خاموش کنم (نگران مصرف باتری بودم، با اینکه کنارم پاور بانک دارم _اما اگه تو بیابون بودم کار عاقلانه ای بود چون میتونستم کامنتهای بیشتری بنویسم و بخونم) برم قسمت دفترچه یاد داشت تایپ کنم بعد کپی کنم بیام سایت و پِیست کنم.
آخه اگه باورهای کمبود داشته باشیم و حواسمون نباشه چه بلایی سرمون میاره این نا خود آگاهمون.
آخه من فکر نمی کردم ایلان ماسک دیگه همچین باور کمبودی داشته باشد. این نشان دهنده ی این است که من ایلان ماسک رُ یه فرد استثنایی میدیدم و خودم رُ یه فرد معمولی واگه بهش پی نمی بردم اید به نفعم تمام نمی شد.
آخه انسان یه وقتایی چه قدر اشتباه فکر، برداشت قضاوت میکنه.
آخه آدم چه قدر میتونه این همه منابع رُ ادیده بگیرد و به کمبود باور داشته باشد.
آخه چرا انسان باید از شناخت درون خودش دست برداره یا اصلا اقدام به شناخت درون خودش نکنه و به شناخت بیرون از خودش بپردازه؟! این غیر از اینه که به کمبود در خودش باور داره؟
همیشه همینه که آدما به منابع درون خودشون نگاه نمی کنند و به بیرون از خودشون نگاه می کنند.
« «سالها دل طلب جام و جم از ما می کرد، آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
گوهری که از صدف کون و مکان بیرون است، طلب گم شدگان از لب دریا می کرد
بی دلی در همه حال خدا با او بود او نمی دیدش و از درون خدایا می کرد.
ما آدما همه ی منابع رُ در نمون داریم، اما بیرون از خودمون دنبال آنها می گردیم.
وایی خدای من! نمیدونستم که سیاره ی مشتری چه کاری انجام میده.
خدایا شکرت از این همه نعمت و فراوانی.
وایی خدای من این رشد جمعیت رُ کجای دلم بذارم دیگه!؟
خنده داره آخه.
این همه کویر و صحرا و بیابان و جنگل بماند، اگه هر 7میلیارد نفر کل زمین بخوان در همون ایالت فلوریدا زندگی کنند، امکانش هست.
وایی خدای من، دوست ندارم به این همه باور کمبود اشاره کنم. اما خودمون بیاییم کمی به این همه فراوانی فکر کنیم؛
بی نهایت ثروت هست. خدایا صد هزار مرتبه شکرت.
خورشید بیلیون ها سالِ دیگر گرمای بی نهایت دارد. خدایا صد هزار مرتبه شکرت.
و… و… و…
خدایا صد هزار مرتبه شکرت.
مگه نمی گفتند که چین با این روند از رشد جمعیت تا چند سال دیگر مردمش از گرسنگی میمیرند. اما الآن همون جمعیت باعث ثروتش شدند.
غیر از اینه؟
بزرگترین مشکل بشرهمین باورهای نگرانی از کمبود هست.
خدایا شکرت. خدایا صد هزار مرتبه شکرت.
شاد، سالم، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشیم.
خدا نگهدار.
سلام ُ صد سلام هزارو سیصد سلام.
حالتون چطوره؟
من که عالییَم.
مگه میشه خدا رُ “باور” داشت و عالی نبود؟
روزِ ۲۸ُمِ سفر نامه.
من باور دارم؛
☆★هر چه باورهایم قدرتمند کننده ترشود ، ترسها و نگرانی هایم کمتر و هرچه ترسها و نگرانی هایم کمتر شود ،نعمتهای زندگی ام بیشتر می شود و هرچه نعمتهای بیشتری تجربه کنم،به باورهای قدرتمند کننده ام قدرت بیشتری می دهم و وارد مدار های بالاتری می شوم که با نعمتهای بیشتری احاطه می شوم تا آنجا که آنقدر از مدار کمبود فاصله می گیرم که هرگز راهی به سوی تجربه اش نخواهم داشت.
این یک قانون است.
☆★من هیچ گاه نگرانِ کم شدن،تمام شدن و از دست رفتن منابع نخواهم شد؛ چون باور دارم هر روز منابع جدیدی از نعمتها کشف می شود و هر روز راه ها و ایده های ساده تری برای بهره برداری از منابع موجود که در دسترسمان بوده پدیدار می شود.
☆★فراوانی وثروت، حقیقت این جهان است.
نمی توانم در مسیر ثروت باشم و نگران هم باشم.
★ این یک قانون است
★ وتا اَبَد پایدار
☆فقر و کمبود از وعده های شیطان است.
☆منزه است پروردگار ما که وعده هایش انجام شدنی است.
☆هر چیزی غیر از توحید فرع است.
☆فراوانی یک امر ذهنی است.
☆★سهم من از تجربه ی فراوانیِ جهان به اندازه ای است که ذهنم آن را باور می کند.
☆★محال است به فراوانی باور داشته باشم اما همزمان نگرانِ از دست رفتن فرصتها و نعمت ها هم باشم. محال است.
☆وقتی باور کمبود حکمران ذهن بشود ،سخت است که بتوانی نشانه ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
☆★هیچ قدرتی بیرون از ما نیست که بتواند به ما کمک کند یا مانع ما شود.
☆★جهان آیینه ی باورهای ماست.