چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصت‌ها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته می‌شد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهم‌ترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهم‌ترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان می‌تواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهم‌ترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، ده‌ها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور می‌کنی، بیشتر آن را می‌بینی و این قانون را درک می‌کنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک می‌کنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمت‌ها و فرصت‌ها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمت‌های پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
بنام خدای بخشنده مهربان
سلام استاد عزیزم و دوستای خوب همسفرم.
استاد خیلی فک کردم به اینکه واقعا تمام حرفاتون منطقیه و اگه دقیق فکر کنیم میبینیم که دنیا پر از فراوانی و نعمته و حتی زندگی آدمای معمولی مثل من که وضعیت مالی توسط به پایین رو دارن، هم پر از نعمته، اگه دقیق نگا کنیم. چون تو ظاهر ماشین ندارم خونه ندارم درامد خوب ندارم، ولی همین لحظه هم کلی نعمت تو زندگیمه.. همین چشمم که هوشمندانه ترین مکانیزم ها توش تعبیه شده، دستام که هر کاری میتونم باهاشون انجام بدم، پاهام، قلبم، دستگاه گردش خونم، دستگاه گوارش و کلی نعمت فراوان دیگه که فقط تو جسم من هست و بقول شما تو فایل آرامش در پرتو آگاهیتون، جسم من برای درمان بیماریش نیاز به هیچ منبع بیرونی نداره، جسم من داروخانه ای یه که درمان تمام بیماری های حتی ناعلاج رو هم داره. ولی ما غفلت میکنیم از این سرمایه و نعمت فراوان وجودمون. حتی از بیشتر امکانات و استعدادهامون استفاده نمیکنیم یا نمیشناسیمشون.. چون خودمون و دست کم میگیریم به این فراوانی نعمت وجودمون اعتقاد نداریم.. فک میکنیم یه چیزی کم داریم و همش نگاهمون به بیرونه، وقتی مریض میشیم فک میکنیم باید حتما هزینه زیادی صرف کنیم برای تهیه دارو، تا خوب بشیم… یا اصلا همین امکانات ساده زندگیمون.. اینکه کمد داریم برای مرتب نگه داشتن لباسا و وسایلمون… این امکانات صد سال پیش که نبود، تو بقچه نگه میداشتن لباساشونو و برای برداشتم یه لباس، باید کلی بقچه رو میریختن اینور، یا شیر آب، که با یه اشاره، به آب تمیز دسترسی داریم در هر لحظه شبانه روز، در حالی که قدیم این امکانات وجود نداشت، باید کلی راه میرفتن تا از سر چشمه آب تمیز و کم نیتونستن بیارن.. یا همین گوشی موبایل، چقدر از امکانتش و اینکه چقدر زندگی رو راحت کرده، اگه بگم کم گفتم. و کلی نعمت های دیگه که تو زندگی همه ما هست. از مردم معمولی تا ثروتمندترین ها… ولی ماها نمیبینیم که غرق در نعمتیم.. شاید تو زبون بگیم اره، ولی تو رفتار و باورهامون باز نعمتامونو کم میبینیم و همش میگیم اگه من ماشین انچنانی یا خونه آنچنانی داشتم ثروتمند بودم، نعمتام بیشتره، رفاهم بیشتره. خوشحالترم، در حالی که همین الان هم باید برای این همه نعمت باید کلی خوشحال باشیم کلی ذوق کنیم که داریمشون. رفتارهامون همیشه بهمون ثابت میکنه که چه باورهایی داریم. وقتی میریم خرید و مدام دنبال قیمتش میگردیم یا وقتی میریم رستوران و اول به قیمتاش نگا میکنیم، ینی باور کمبود پول رو داریم. وقتی لباس قشنگامونو تو خونه نمیپوشیم و نگه میداریم برای روز مبادا و روز مهمونی، ینی باور کمبود داریم. یا اینکه نمیتونیم بخشی از پول خودمون رو به یه نیازمند ببخشیم و تو صدقه دادن تردید داریم، ترس از کمبود داریم.. من همین الان هم غرق در نعمتم ولی همیشه با نگرانی و ترس زندگی میکنم و شاید ندونم ولی عمیقا باور کمبود رو دارم. وقتی حرفای شما رو میشنیدم همش تایید میکردم که اره راست میگین دنیا پر از فراوانی و حتی خدا خودش هم گفته که زمین و آسمان را برای شما گسترده کردم ولی وقتی ریز میشم تو زندگیم، میبینم افتضاحه.. استاد من کلی باید کار کنم رو خودم تا باورام عوض بشه.همین که این اشکالات در باورهام رو هم هر روز به کمک این فایل های فوق العاده شناسایی میکنم جای شکر داره، به امید خدا این مسیر رو با اراده ادامه میدم تا تبدیل به یه آدم دیگه بشم.. استاد جونم خیلی خیلی ممنونم ازتون.. این صحبتهای شما خیلی تو زندگی من تاثیر داره، خدا رو هزاران مرتبه شکر که منو به این مسیر هدایت کرد. از خدا بهترین ها رو براتون آرزو میکنم، همیشه شاد و خوشبخت و سلامت و ثروتمند و سربلند و در پناه خدا باشید.