چند روز پیش مشغول مطالعه نظریههای اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریهها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همهاش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانهای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زدهای، جز کمبود نمیبینی، به همین دلیل نگران و آشفته میشوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصتها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظههای خوش زندگیشان نیز، لحظهای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگراناند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالیای کسب میکنند یا فروش خوبی دارند، نگراناند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظههای خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته میشوند. خسیس، طمع کار و حسود میشوند چون نتوانستهاند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمیدهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد میشود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته میشد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانههای فراوانی در زندگیات ظاهر نمیشوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش میدانستند، اما الان همین جمعیت، مهمترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائهاش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمینهای بی منفعت و دور انداختی محسوب میشدند، اما الان حکم طلا دارند، زمینهایی که میتوانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهمترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظمتری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده میشود، وقتی به ثمر مینشیند و وقتی ثروت میسازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان میتواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه میدارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانههای کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانهها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نمودهاند، متوجه شدهاند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزشهای این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهمترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را میسازی، دهها باور محدود کنندهی دیگر خود به خود محو میشود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور میکنی، بیشتر آن را میبینی و این قانون را درک میکنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک میکنی که روی گنج نشستهای. تا بشریت هست، نعمتها و فرصتها هم هستند.
آنوقت آرام میشوی و همه نگرانیهایت محو میشود و در این آرامش میتوانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگیات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزشهای این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شدهام.
سعیام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزشها را بشنود، برایش درسهای زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگیاش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمتهای پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
به نام خداوند صاحب فضل عظیمم
ردپای روز 28 ام سفرنامه
سلام میکنم خدمت استاد گل🌺، خانم شایسته مهربون🌹، همه دستاندرکاران سایت عباسمنش🌷 و همه دوستان خوبم در خانواده صمیمی عباس منش🌼، امیدوارم حال همگی عالی باشه.
این فایل درباره باور زیبا و قدرتمند فراوانی است. استاد گفتن بینهایت از هرچیزی وجود داره. کمبود را باور نکن. نه اینکه ما بخوایم فقط حرف قشنگی زده باشیم، واقعا منابع دنیا بینهایته. همه چیز در این جهان از جنس انرژیه و زمین ما در یک رابطه بده بستان با جهان قرار داره. اگر کل جهان از جنس انرژیه و بینهایت انرژی در جهان وجود داره، پس ما نگران چی هستیم. اگر برای علم بشر انتهایی وجود نداره و چیزی که امروز تهدید به حساب میاد، فردا به کمک علم تبدیل به فرصت میشه، پس ما نگران چی هستیم؟
نگرانی ما بخاطر اینه که فکر میکنیم منابع محدوده، من به شخصه فکر میکنم هرچقدر هم درخت در جهان باشه یه عددی داره، یه تعدادی داره، هرچقدر آب داشته باشیم، اگه بخوایم دریاها رو هم شیرین کنیم باز هم بینهایت نیست، هرچقدر هم خونه در جهان باشه باز یه عددی داره و بینهایت نیست. این باور محدودکننده منه. جهان به باورهای ما پاسخ میده. باید مثالهایی رو به ذهنمون نشون بدیم که باور کنه فراوانی جهان رو و باور نکنه کمبود رو.
ببین تمام انسانها روی زمین دارن از هوا و اکسیژن موجود در هواکره استفاده میکنن، آیا ما نگران کمبود اکسیژن هستیم؟ چند درصد کره زمین آبه، بعد ما میتونیم از آب دریاها و اقیانوسها استفاده کنیم و اونها رو شیرین کنیم، بیشترین مصرف آب در بخش کشاورزی هست، درحالیکه تکنولوژی آبیاری قطرهای هست، سفرههای آب زیر زمینی هست، خود هوا رطوبت داره و اگه توجه کرده باشین، که حتما توجه کردین، آب موجود در هوا در برخورد با اجسام سرد میعان میشه و این خودش میشه یه منبع آب شیرین که میشه ازش استفاده کرد. اونوقت ما نگران کمبود منابع هستیم. در مورد انرژی برق که دیگه نگم، ما از توربینهای بادی، از امواج دریا، از انرژی هستهای، از زمین گرمایی، از انرژی خورشید، از آب پشت سد به کمک توربینهای برق آبی و از تمام اینها و تمام منابعی که در آینده کشف میشن و ما باید کشف شون کنیم، میتونیم برق تولید کنیم. نمیدونم که بشر به دانشی رسیده که از رعد و برق، طوفان، گردباد، سیل و سونامی انرژی مفید تولید کنه یا نه.
استاد در یکی از فایلهاشون درباره طوفان مایکل صحبت کردن که یه شهری رو به طور کامل نابود کرد. یعنی اینقدر قدرت داشت، البته باید توجه داشت که آدمی تابع شرایط نیست و از دل همین مشکلات پیشرفتها حاصل شده. اگر بشر بتونه از همین یه طوفان برق تولید کنه یا اینکه بتونه تمام انرژی که خورشید در یک روز از خودش ساطع میکنه رو ذخیره کنه، چه منبع عظیمی از انرژی میشه. بعد ما نگران کمبود منابع هستیم که یه روزی این منابع تمام بشن. تمام نمیشن که به کنار، هر روز بیشتر هم میشن، چون علم بیشتر شده، راهکارها دقیقتر شده و البته باورهای افراد قویتر شده.
خدایا شکرت از این همه نعمت.
چقدر عالی😍، پس میشه صحبت هرکسی حتی پروفسور هاوکینگ رو هم نقد کرد، با قانون مطابقت داد و بعد تصمیم بگیریم که اون باورها رو بپذیریم یا خیر. دلیل نمیشه که حالا یک نفر که ده سال، بیست سال یا اصلا کل عمرش رو توی یک زمینه گذاشته، حرفی بزنه و ما بدون اینکه بررسی کنیم، چشم بسته بپذیریم.🤔 با خودمون بگیم این استاد، این پروفسور دیگه هرچی بگه عین حقیقته و مگه میشه به حرفش نقد وارد کرد و حرفش رو نپذیرفت؟ پس چی؟ باید ببینیم باوری که این فرد میگه منطبقه بر قانون یا نه؟ باید ببینیم که این باور چه احساسی رو در ما بوجود میاره؟ بعد تصمیم بگیریم. چقدر لذت میبرم از عزت نفس استاد🌼، که بدون ترس و اضطراب میاد میگه پروفسور آدم بزرگیه، اما این مطلبش برطبق قانون نیست و برگرفته از کمبوده و من طوری ذهنم رو تربیت کردم که فراوانی جهان رو ببینه و باور کنه که همه چیز بینهایت هست.
به یاد آیه ۱۰۴ سوره مائده افتادم که میفرماید:
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلَا یَهْتَدُونَ🌹
ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺁﻳﻴﺪ، ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺭﻭﺵ ﻭ ﺁﻳﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻳﻢ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ. ﺁﻳﺎ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﭘﺪﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. (١٠۴) المائده
این آیه میگه تقلید کورکورانه حتی از پدرانمون تنها به این خاطر که به ما نزدیک هستن و تجربه بیشتری دارن نکنیم، دنباله رو کسانی باشیم که از هدایتشون تبعیت کردن، به دنبال چیزی باشیم که از طرف خدا آمده.
قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِیعًا فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ❤️
ﮔﻔﺘﻴﻢ: ﻫﻤﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻳﻴﺪ; ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﻣﻦ ﻫﺪﺍﻳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ، ﭘﺲ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺘﻢ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﻨﻨﺪ ﻧﻪ ﺗﺮﺳﻲ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﺷﻮﻧﺪ. (٣٨) البقره
درخصوص افزایش جمعیت، ما باید به فکر بزرگ شدن، رشد کردن باشیم و از طرفی ارزش تضاد رو فراموش نکنیم، خیلی انسانهای موفق هستن که از اتفاقات به ظاهر سخت و از مشکلات فرصت ساختن، چون جور دیگهای به قضیه نگاه کردن. چون باورهای قوی داشتن و مشکلی اگه هست اینه که با این همه انسان که فقط مصرفکننده هستن، چیکار میشه کرد؟ جواب اینه که اگه همه این افراد بفهمن چه نیرویی در درونشون دارن و خالق زندگی خودشون هستن و خدا آسمانها و زمین رو مسخر اونها کرده، دیگه چه مشکلی هست؟ دیگه چه مشکلی هست اگه ما جمعیت زیادی داشته باشیم که همه مثل انیشتین، علی یا ابراهیم باشن. دنیا میشه بهشت. 🔶
خدایا صد هزار مرتبه شکرت🙏
امیدوارم همه دوستان گلم در خانواده صمیمی عباس منش در پناه خدای مهربان همیشه شاد🌹، سلامت🌷، سربلند🌺، ثروتمند✨ و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید 🌟