چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصتها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته میشد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهم‌ترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهم‌ترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان می‌تواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهم‌ترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، ده‌ها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور میکنی، بیشتر آن را میبینی و این قانون را درک میکنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک میکنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمتها و فرصتها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمتهای پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
به نام خدای مهربان
اصلاً نباید این دیدگاه های دانشمندان رو که میگن خطر تغییرات اقلیمی و برخورد سیارک ها به زمین، بیماری های همه گیر، رشد جمعیت که میتونه زمین رو غیر قابل سکونت کنه باور کنم
باید این دیدگاه ها رو اصلاً قبول نکنم که منابع تموم میشن و آینده مردم سر آب میجنگن و غذا نیست
چون تا بوده جهان هر روز شکوفاتر شده، منابع بیشتر شده،
چون خدای ما نامحدوده، بی انتهاست
منابع در همین سیاره زمین هم بی انتهاست و میبینیم که همه چیز داره روز به روز بیشتر میشه
نسبت الان خوراکی و مواد خوراکی و راحتی مردم رو اگه با چندین سال قبل مقایسه کنیم میبینیم که الان مواد غذایی بیشتره
مردم راحت تر زندگی میکنن، با اینکه این همه هم از منابع استفاده کردیم
این همه هم جمعیت رشد کرده
باید سعی کنم باور فراوانی رو در خودم ایجاد کنم
بی نهایت فرصت و ثروت و نعمت هست که هنوز ما ندیدیم و هنوز بهش فکر هم نکردیم چون باور نکردیم، ندیدمشون
باید حتی حرف های دانشمندان بزرگ رو که درمورد محدودیت صحبت میکنن باور نکنم مهم نیست که اونا چقدر مطالعه کردن، تحقیق کردن
مهم اینه که اطلاعاتشون از جای نادرسته وقتی اطلاعات از جای نادرست باشه نتیجش همین حرف‌هاست
دانشمندان همچین در مورد تغییرات اقلیمی صحبت میکنن که انگار بقیه سیاره ها یه اقلیم ثابت و درست و یک آب و هوای خیلی خوب دارن
این همه زلزله و سیل و طوفان و آتشفشان اومد مگه چه اتفاقی برای زمین افتاد
طبیعت داره به روند خودش ادامه میده و هر روز پر رونق تر میشه
گونه های جدید عرضه میشه، میوه های جدید، گیاهان جدید، حیوانات جدید، نعمت های جدید، عناصر جدید، فلزهای جدید، هر روز ترکیبی از فلزات جدید که قبلاً نمیدونستیم میتونن ترکیب بشن
هرروز منابع و امکانات داره بیشتر میشه ولی ما همچنان نگرانیم
نگران نسبت به موضوعات توهّمی
ما هنوز زمین خودمون رو ندیدیم، اقیانوس های خودمون رو ندیدیم، اون وقت دنبال فضا هستیم
همیشه همینه
آدمها همیشه منابع درونی خودشون رو نگاه نمیکنن، همیشه به بیرون از خودشون نگاه میکنن، ما آدم ها همه منابع رو توی وجود خودمون داریم ولی همیشه دنبال یه چیز بیرون از خودمون هستیم
یعنی فکر میکنیم یه راهکاری بیرون از ما میتونه کمکمون کنه
ما همه نعمت ها رو توی زمین داریم اما فکر میکنیم اینا تموم میشه و از بین میره
در مورد برخورد سیارک ها با زمین
سیاره زمین جَو داره و هر روز شهاب سنگ هایی به سمت زمین میاد که با برخورد به جَو کره زمین از بین میرن
سیاره ای به نام مشتری مثل جاروبرقی تموم خطرات احتمالی برخورد سیارک ها رو داره به خودش جذب میکنه و این اجرام سنگین و عظیم که توی منظومه شمسی ما میان و سرگردان هستن
به خاطر جاذبه نیرومندش داره جذب میکنه و خطر رو داره از ما دفع میکنه
اونوقت فکر میکنیم جای دیگه که نه جَو داره، نه شاید سیاره ای مثل مشتری نداشته باشه، ما این شرایط عالی و موقعیت عالی رو نمیبینیم و میگیم احتمال داره سیارکی با ما برخورد کنه
در مورد بیماری های همه گیر فرض کنیم سیاره ای رو پیدا کردیم که جو داره و از زمین هم بهتره
آیا بیماری های همه گیر وقتی آدم ها میرن اونجا نمیتونه اتفاق بیفته؟؟
مگه چه تفاوتی داره اونجا با اینجا؟؟
در مورد بیماریهای همه گیر مگه غیر از اینه که این همه بیماری های همه گیر که انسان نسل در نسل بهش برخورده به پیشرفتش کمک کرده
راه های درمان بهتری رو پیدا کردیم
و فهمیدیم چطور با بیماریها مقابله کنیم
رشد جمعیت یکی از فانی ترین و جالب ترین موضوعاتیه که مردم نگرانش هستن
نگرانی از رشد جمعیت
در مورد ایالت فلوریدا، اگه تموم 7 میلیارد نفر کره زمین بخوان فقط توی ایالت فلوریدا زندگی کنن،
فقط توی همین یه تیکه جا
تموم مردم زمین میتونن زندگی کنن
یعنی فضا برای زندگی برای همه هست
ما بی نهایت فضا داریم برای زندگی کردن
ما نگران چی هستیم؟؟
چرا ما همیشه نگران تموم شدن هستیم؟؟
چرا این باور محدودیت نابود کرده مارو؟؟
باور کمبود که همه چی تموم میشه، که هِی حرص بزنیم، هِی طمع بورزیم، هی نگران باشیم، هی توی روزهای خوبمون هم نگران باشیم که نکنه یه روزی بیاد که همه چی رو از دست بدیم
ما الان به جایی رسیدیم که میتونیم آب تموم اقیانوس ها رو شیرین کنیم
بعد میگیم آب نیست، نگرانیم که کمبود آب بشه
70 درصد کره زمین رو آب پوشونده
باید باور مون رو بزرگ کنیم
حتی اگه فردی مثل استفان هاوکینگ هم این صحبت‌ها رو میکنه این صحبت ها نشأت گرفته از باورهای کمبوده
خداوند در قرآن میگه من اینقدر نعمت دادم که اگه تموم درختان قلم بشن و دریاها مرکب بشن نمیتونید نعمت ها رو بنویسید
تا وقتی بشریت وجود داره نعمت ها هست براش
هیچ وقت هیچ چیز تموم نمیشه
اینو باور کن تا ببینیش
تموم جهان دارن اینو توی مغزمون میکنن که اوضاع داره خراب تر میشه، همه چی داره تموم میشه، موقعیت ها داره تموم میشه، نعمتها و ثروتها داره تموم میشه، منابع زیرزمینی داره تموم میشه
ولی ما هر روز منابع جدیدتری از نفت و گاز داریم پیدا می کنیم
پس این حرف هایی که در مورد کمبود میزنن رو باور نکنیم
بزرگترین مشکل بشریت همین نگرانی از کمبود منابع هست
همه جنگ ها، همه بدبختی ها، بیچارگی های بشر به خاطر نگرانی از کمبوده
باید باورهامون رو تغییر بدیم
جهان آیینه باورهای ماست
چون اون چیزی رو که باور میکنیم میبینیم اگه باور کنم محدودیت هست و همه چی داره تموم میشه همونو میبینم
و دنیای اطرافم پر میشه از همون افکار، از همون آدم ها، از همون اطلاعات، از همون شرایط
اما اگه باور کنم که همه چیز بی نهایته اونوقت بی نهایت رو میبینم
هر روز فرصت های بیشتر، ثروت های بیشتر، موقعیت های بیشتر
پس سعی کنم فکر و باورم رو عوض کنم
همه ما به یک اندازه توانایی تجربه فقر یا ثروت، کمبود یا فراوانی رو داریم
اما اینکه وارد کدوم مدار بشیم و چه شرایطی رو تجربه کنیم در دست باورهای خودمونه
هرچقدر باورهام رو قدرتمند کننده تر کنم ترس ها و نگرانی هام کمتر و هرچقدر ترس ها و نگرانی هام کمتر بشه، نعمتهای زندگیم بیشتر میشه
و هرچقدر نعمت های بیشتری تجربه کنم به باورهای قدرتمند کننده ام قدرت بیشتری میدم و وارد مدار های بالاتری میشم
قانون اول نیوتن میگه اگه یه جسم درحال حرکت با مانعی مواجه نشه تا ابد به حرکت یکنواخت خودش ادامه میده
به خاطر وجود این قانونه که اوضاع هر روز تا ابد بهتر و بهتر میشه
پس چرا باید به دنبال راهی باشم تا از عهده روز مبادا بر بیام؟؟
چرا همیشه نگران کم شدن، تموم شدن و از دست رفتن هستم؟؟
چرا باور به کمبود تا این حد در اعماق وجودم ریشه کرده که حتی در لحظاتی که با نعمتها احاطه میشم به جای لذت بردن از اون لحظه، نگران تموم شدنش هستم؟؟
باید به اصل و اساس جهان که خوشبختی و فراوانیه اعتماد کنم
باید به جای نگران بودن از نتیجه از مسیر لذت ببرم
چون اگه به این اصل اعتماد نکنم یعنی به خدا اعتماد ندارم
وقتی هم به خدا اعتماد نکنم تا ابد در ترس و نگرانی از کمبود زندگی می کنم
قانون ثابتی وجود داره که نمیتونم در مسیر ثروت باشم و نگران هم باشم
نگرانی با ثروت همنشین نمیشه
نمیتونم همزمان نگران وعده شیطان یعنی فقر و کمبود باشم و به فضل و برکت خدا هم دسترسی داشته باشم
باور به فراوانی توحیدی ترین باوره
هر چقدر این باور عمیق تر بشه خداگونه تر میشم و از شرک دور تر میشم
چون دیگه نمیترسم، نگران نمیشم، و برای حفظ یک موقعیت،فرصت و یا یک آدم توی رابطه ام برنامه نمیریزم
چون کمبود رو باور ندارم
باور به فراوانی بهم کمک میکنه برکت هر لحظه از زندگیم رو تماماً تجربه و دریافت کنم بدون این که نگران تموم شدن یا از دست رفتنش باشم
ولی باور به کمبود که مصداق شرکه، ترسی ناتموم و همیشگی توی وجودم قرار میده تا توی زیباترین لحظه های زندگیم هم نگران موقتی بودن اون نعمت و از دست رفتنش باشم
فراوانی یه امر ذهنیه
سهم من از ترجمه فراوانی در جهان به
اندازه ایه که ذهنم اونو باور کنه
محاله به فراوانی باور داشته باشم ولی اونو توی زندگیم نبینم
محاله به فراوانی باور کنم اما همزمان نگران از دست رفتن فرصت ها و نعمت ها باشم فراوانی با آرامش همنشینه
فراوانی و نگرانی رو نمیتونم یه جا جمع کنم افراد زیادی میگن به فراوانی باور دارن اما همیشه در ترس و نگرانی به سر میبرن
مدام نگران از دست دادن شغلشون
کم شدن مشتری ها
خرابی بازار
و از دست دادن رابطه عاطفی شون هستن
به اندازه ای که نگران آینده ام هستم
به اندازه ترسی که از تموم شدن نعمت ها و فرصت ها دارم
به همون اندازه که نگران به دست نیاوردن نعمت ها وفرصت ها هستم
به همون اندازه از تجربه فراوانی فاصله دارم این معیار خوبی برای اندازه گیری باور به فراوانی در ذهنمه
میزان نگرانیم درباره از دست دادن یا به دست نیاوردن نعمت ها، همون بخش ساخته نشده باور فراوانیه
به اندازه‌ای که باور فراوانی رو توی وجودم بسازم نگرانی هام کمتر میشه و به همون اندازه وارد مدار نعمت ها میشم و باهاشون برخورد میکنم
تا وقتی که باور کمبود حکمران ذهنم باشه خیلی سخته که بتونم نشونه ای خلاف اون باور رو ببینم
وقتی که عینک کمبود رو به چشمام زدم جز کمبود نمیبینم
برای همین نگران و آشفته میشم، نگران تموم شدن منابع، تموم شدن فرصت ها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگه
یا نگران اینکه نکنه این رابطه تموم بشه
یا وقتی موفقیت مالی کسب میکنم نگرانم که نکنه این اتفاق همین یه بار بوده
اون وقت به جای لذت بردن از لحظه هام، به داشتن اون خوشی وابسته میشم
خسیس و طمع کار و حسود میشم
چون نتونستم این جهان ثروتمند رو باور کنم ثروت نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد میشه که روزگاری دلیل اصلی فقر دونسته میشد🪴
💞با سلام به استاد عزیز و خانم شایسته جان و دوستان عزیز سایت💞
💐 کمبود را باور نکن حتی اگر پروفسور هاوکینگ آن را تایید کرد💐
مطلبی از استفان هاوکینگ اسطوره کیهان‌شناسی جهان هست که میگه تا صد سال دیگه زمین دیگه سیاره قابل سکونت نبوده و بشر باید به فکر زندگی در جای دیگه باشه😶🥺
سرشناس‌ترین پژوهشگر جهان نگران آینده سیاره ماست، هشدار میده که خطر تغییرات اقلیمی، برخورد سیارک ها به زمین، بیماریهای همه گیر و رشد جمعیت میتونه زمین رو غیرقابل سکونت کنه☹🙄
من همیشه با این دیدگاه که منابع تموم میشن و آینده، مردم سر آب با هم می جنگن و غذا نیست، مخالفم. چون تا بوده جهان هرروز شکوفاتر شده، منابع بیشتر شده🤗💞
من به خدایی باور دارم که نامحدوده، بی انتهاست و منابع در همین سیاره زمین بی انتهاست.🌺
شما صد هزار ساله بعد هم میبینید که مردم این حرف‌ها رو میزنن و زمین همچنان در اون سکونت هست و هیچ منبعی هم تموم نشده و همه چیز هم بیشتر و بیشتر شده. نسبت مواد خوراکی ها و راحتی مردم رو با ۵۰۰ سال پیش مقایسه کنید و ببینید که الان مواد غذایی بیشتره، الان مردم راحت تر زندگی می کنن یا ۵۰۰ سال پیش؟؟🤔🤔
این همه هم ما از منابع استفاده کردیم، از منابع آشکار و پنهان، از منابع زیرزمینی و روی زمین، این همه هم جمعیت رشد کرده
باور کنید بی نهایت فرصت هست، بی نهایت ثروت هست، بی نهایت نعمت هست که هنوز ما ندیدیم، هنوز بهش فکر نکردیم، چون باور نکردیم ندیدمشون. و حرفهای حتی دانشمندان بزرگی مثل استفان هاوکینگ رو باور نکنید👌💐
وقتی که در مورد محدودیت صحبت میکنه. مهم نیست که دانشمندان چقدر مطالعه و تحقیق کردند، مهم اینه که اطلاعاتشون از جای نادرستیه، وقتی اطلاعات از جای نادرستی باشه نتیجه اش همین حرف هاست.
اگه ما هم بریم یه سیاره دیگه پیدا کنیم اون سیاره اقلیم داره؟؟
که ما نگران تغییرات اقلیمی زمین هستیم؟؟ این همه زلزله و طوفان اومده، این همه آتشفشان بوده، این همه سیلاب بوده، چه اتفاقی افتاده برای زمین؟؟ 🤔🙄
طبیعت داره به روند خودش ادامه میده، طبیعت هر روز داره پررونق تر میشه، هر روز داره گونه های جدیدی رو عرضه میکنه، هر روز میوه های جدید، گیاهان جدید، حیوانات جدید، هر روز نعمتهای جدید، عناصر جدید، فلز های جدید، هر روز ترکیبی از فلز هایی که قبلاً ما نمیدونستیم میتونن با هم ترکیب بشن و کارایی جدید داشته باشن داریم پیدا میکنیم توی همه زمینه ها، هر روز منابع زیرزمینی جدید که قبلاً نمیدونستیم میشه ازشون استفاده کرد و نمیدونستیم اصلاً وجود داشته، هر روز داره امکانات و منابع بیشتر میشه، ولی ما همچنان نگرانیم، نگران نسبت به موضوعات توهمی تغییرات اقلیمی👌💞
همچین در مورد تغییرات اقلیمی صحبت میکنن که انگار بقیه سیارات یک اقلیم ثابت و درست و آب و هوای خوبی دارن☹
ما هنوز زمین خودمون و اقیانوس های خودمون رو ندیدیم، بعد اونوقت دنبال فضا هستیم. آدم ها منابع درونی خودشون رو نگاه نمی کنن و همیشه به بیرون از خودشون نگاه میکنن. یعنی ما همه منابع رو توی وجود خودمون داریم، اما همیشه دنبال یه چیزی بیرون از خودمون هستیم. فکر میکنیم یه راهکاری بیرون از ما میتونه کمکمون کنه، ما همه نعمت ها رو توی زمین داریم، اما فکر میکنیم این ها تموم میشه و از بین میره🙄😶
بسیار بسیار در هر روز شهاب سنگ هایی به سمت زمین میاد که با برخورد به جَو کره زمین، تقریباً از بین میرن و اگر هم برخورد کنن مثل یک سنگ کوچیک با زمین برخورد میکنه، ما توی منظومه شمسی سیاره ای هست به نام مشتری که تمام خطرات احتمالی برخورد سیارک ها رو داره به خودش جذب میکنه و هر روز داره اجرام سنگین آسمانی که توی منظومه ما میان و سرگردان هستن رو به خاطر جاذبه نیرومندش، داره جذب میکنه و خطر رو از ما دفع میکنه. ما این موقعیت رو داریم و مثلاً فکر می کنیم جای دیگه که نه جَو داره و نه شاید سیاره ای مثل مشتری داشته باشه، اون میخواد احتمال برخوردش کمتر باشه🥴😏🌹
و ما این شرایط عالی، موقعیت عالی، این فضای عالی رو نمیبینیم و میگیم احتمال داره که سیاره ای به ما برخورد کنه، در حالی که احتمال نداره توی اون سیاره فرضی که ما میخوایم بریم سیارک باهاش برخورد کنه 😶🥴
چرا ما همیشه نگران تموم شدن هستیم؟؟ چرا این باور محدودیت نابود کرده مارو؟؟ باور کمبود که همه چی تموم میشه، که هِی حرص بزنیم، طمع بورزیم، نگران باشیم، حتی توی روزهای خوبمون هم نگران باشیم که نکنه یه روزی بیاد که همه چی رو از دست بدیم😥😢💐
بینهایت فرصت و نعمت هست، این سیاره زمین بی نهایت امکانات داره، ما الان به جایی رسیدیم که میتونیم آب اقیانوس ها رو شیرین کنیم وهر مقدار آب شیرین که بخواهیم میتونیم داشته باشیم، بعد میگیم آب نیست، نگرانیم که کمبود آب باشه، ۷۰ درصد کره زمین از آب تشکیل شده🤔👌😶
ما باید باورهامون رو بزرگ کنیم، حتی اگه فردی مثل استفان هاوکینگ هم این صحبت ها رو میکنه، این صحبت ها نشأت گرفته از باور کمبوده🥴
به قول قرآن خداوند می فرماید من اینقدر نعمت دارم که اگه تموم درختان قلم شوند و تمام دریاها مرکب شوند نمی تونید نعمت های من رو بشمارید و بنویسید. ما روی گنج نشستیم. تا وقتی که بشریت وجود داره نعمت ها براش هستند، هر روز داره بیشتر و بیشتر میشه👌🤗
و ما نگرانیم میگیم جمعیت داره زیاد میشه، چین جمعیتش زیاد بود و می گفتن از گشنگی می میرن و بدبخت میشن، الان همون جمعیت زیادی شده براش سود و نعمت. به خاطر این که جهان بینهایت ثروت داره، بینهایت فرصت هست، بینهایت نعمت هست.
اینو باور کنید تا ببینیدش👌🤗
تمام جهان دارن توی مغزت میکنن که اوضاع خراب تر میشه، همه چی داره تموم میشه، موقعیت‌ها داره تموم میشه، نعمت ها و ثروت ها داره تموم میشه، منابع زیرزمینی داره تموم میشه
ما هر روز منابع جدید تر و بهتر از نفت و گاز داریم پیدا میکنیم، منابع جایگزین بهتر از منابع سوختی هستند. بزرگترین مشکل بشریت همین نگرانی از کمبود منابع است، ریشه همه جنگ ها، بدبختی ها و بیچارگی های بشر نگرانی از کمبوده و همه جنگ ها به خاطر همین بوده که منابع داره تموم میشه، بریم منابع بقیه رو بدزدیم برای خودمون، چون منابع کم هستن، چون محدودیت هست🥴😢
پس ما باید باورمون رو تغییر بدیم، این جهان آیینه باورهای ماست، چون اون چیزی که باور می کنی رو میبینی، چون اگه باور کنید که محدودیت هست، همه چی تموم میشه، همون رو میبینی و دنیای اطراف تو پر میشه از همون افراد، از همون آدم ها، از همون اطلاعات، از همون شرایط👌👏🎀
اگه باور کنی همه چیز بینهایته اون وقت بینهایت رو میبینی، هر روز فرصت های بیشتر، هر روز ثروت های بیشتر، هر روز موقعیت های بیشتر🤗🥰
اون چیزی که الان توی زندگی من هست، به خاطر اینکه من تونستم فکرم رو عوض کنم و باور هام رو عوض کنم
تو به یک اندازه توانایی تجربه فقر یا ثروت، کمبود یا فروانی رو داری. اما اینکه وارد کدام مدار بشی و چه شرایطی رو تجربه کنی، در دست باورهاته
تو توی مداری از جنس باورهات قرار می‌گیری و در اون مدار اتفاقات، شرایط و آدمهایی از جنس باورهات رو تجربه میکنی.
پس هرچقدر باورهات قدرتمندکننده تر بشه ترس‌ها و نگرانی‌هات کمتر و هرچقدر ترس‌ها و نگرانی‌هات کمتر بشه نعمتهای زندگیت بیشتر میشه و هرچقدر نعمتهای بیشتری رو تجربه کنی، به باورهای قدرتمندکننده‌ات قدرت بیشتری میدی و وارد مدارهای بالاتری میشی که با نعمتهای بیشتری احاطه میشی تا جایی که اونقدر از مدار کمبود فاصله می‌گیری که هرگز راهی به سوی تجربه‌اش نخواهی داشت.🤗🥰🎀
قانون اول نیوتن میگه اگر یک جسم در حال حرکت، با مانعی مواجه نشه تا ابد به حرکت یکنواخت خود ادامه میده
به خاطر وجود این قانونه که اوضاع هر روز تا ابد بهتر و بهتر میشه🤗🙏💐
پس چرا نمی‌تونی این قانون واضح، مشخص و منطقی رو باور کنی و بر اساس این اصل پیش بری؟
چرا همواره به دنبال راهی هستی تا از عهده‌ی روز مبادا بر بیایی؟
چرا همیشه نگران کم شدن، تموم شدن و از دست رفتن هستی؟
چرا باور به کمبود تا این حد در اعماق وجودت ریشه کرده که حتی در لحظاتی که با نعمتها احاطه شدی باز هم، به جای لذت بردن از اون لحظه، نگران تمام شدنش هستی؟😥🥺
هر روز منابع جدیدی از نعمتها کشف میشه و هر روز راه‌ها و ایده‌های ساده‌تری برای بهره برداری از منابع موجود، پدیدار میشه
فراوانی و ثروت، حقیقت این جهانه. تو حتی بهتر از ۵ سال قبل خودت زندگی میکنی. پس چرا نمی‌تونی با وجود اینهمه نشونه‌ی واضح، فراوانی جهان رو باور کنی؟
چون نتونستی به اصل و اساس جهان که خوشبختی و فراوانیه اعتماد کنی. برای همین به جای لذت از مسیر، نگران نتیجه‌ای، وقتی هم به این اصل اعتماد نکنی، یعنی به خدا اعتماد نکردی و وقتی هم به خدا اعتماد نکنی، تا ابد در ترس و نگرانی از کمبود، زندگی میکنی😥🥺💐
نمی‌تونی هم در مسیر ثروت باشی و هم نگران باشی. نگرانی با ثروت همنشین نمیشه. نمی‌تونی همزمان نگران وعده شیطان یعنی فقر و کمبود باشی و به فضل و برکت خداوند هم دسترسی داشته باشی.👌
باور به فراوانی، توحیدی ترین باوره. زیرا معنای کامل اعتماد به ربّ و سیستمی هست که بر این جهان مقرر شده. هرچه این باور عمیق تر بشه خداگونه‌تر میشی.
هرچقدر این باور در تو ریشه بزنه از شرک دورتر میشی، چون نمی‌ترسی، نگران نمیشی و برای حفظ یک موقعیت، فرصت و یا یک آدم در رابطه‌ات، برنامه ریزی نمیکنی👌👏👏💞
چون کمبود رو باور نداری. چون وعده خداوند به فراوانی رو باور داری
وعده‌ای که میگه، اگه تمام درختان قلم شوند و دریاها مرکب، نمی‌تونی فراوانی جهانم رو بشماری.💞👌
توحید، نگرانی‌هات رو از ریشه خشک میکنه
باور به فراوانی به تو کمک میکنه برکت هر لحظه از زندگیت رو تماماً تجربه و دریافت کنی، بی آنکه نگران تموم شدن یا از دست رفتنش باشی.
اما باور به کمبود که مصداق شرکه، ترسی ناتمام و همیشگی در وجودت قرار میده تا حتی در زیباترین لحظه‌های زندگیت هم، نگران موقتی بودن اون نعمت و از دست رفتنش باشی.😢🥴
فراوانی یک امر ذهنیه. سهم تو از تجربه فراوانی در جهان، به اندازه‌ای هست که ذهنت اونو باور میکنه.
محاله به فراوانی باور داشته‌باشی اما اونو در زندگیت نبینی.
محاله به فراوانی باور داشته‌باشی، اما همزمان نگران از دست رفتن فرصتها و نعمتها هم باشی.
فراوانی با آرامش همنشینه، فراوانی و نگرانی رو نمی‌تونی یکجا جمع کنی👌🎀
خیلی ها میگن به فراوانی باور دارن اما همواره در ترس و نگرانی به سر میبرن. اونها مدام نگران از دست دادن شغلشون، کم شدن مشتری‌هاشون، خرابی بازار، از دست دادن رابطه‌ی عاطفی‌شون هستن.
به اندازه ای که نگران آینده‌ات هستی، به اندازه ترسی که از تموم شدن نعمتها و فرصتها داری و به اندازه ای که نگران بدست نیاوردن نعمتها و فرصتها هستی، به همون اندازه از تجربه فروانی، فاصله داری. این معیار خوبی برای اندازه گیری باور به فراوانی در ذهنته👌🤗
میزان نگرانیت درباره از دست دادن یا بدست نیاوردن نعمتها، همون بخش ساخته نشده‌ی باور فراوانیه. به اندازه‌ای که باور فراوانی در وجودت ساخته میشه،نگرانی‌هات کمتر میشه و به همون اندازه وارد مدار نعمتها میشی و با اونها برخورد میکنی🥰💞🤗👌
با سپاس از شما استاد عزیز و خانم شایسته مهربان در پناه الله یکتا شاد، سالم، سلامت، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید🙏🙏🙏💞🌺🤗🎀🦋
باسلام به استاد عزیز وخانم شایسته مهربانم
سفرمامه روز بیست وهشتم🌺🌺
🌹ما به یک اندازه توانایی تجربه فقر یا ثروت و کمبود یا فراوانی رو داریم. این باورهای ماست که تعیین میکنه ما وارد کدوم مدار میشیم.🌹
🌺 باورهای قدرتمندتر > ترس و نگرانی کمتر > نعمت های بیشتر🌺
💞باورهای قدرتمندتر بیشتر > ورود به مدارهای بالاتر نعمت های بسیار بیشتر >فاصله بسیار بیشتر از فقر و کمبود💞
💖 فراوانی و ثروت حقیقت این جهان است.💖
⚘ چرا نمیتونیمم با وجود این همه نشانه واضح فراوانی را باور کنیم؟⚘
🌴 جواب اینه که هنوز نتونستیم به اصل و اساس این جهان که خوشبختی و فراوانی است اعتماد کنیم.🌴
🥀وقتی هم به این اصل اعتماد نکنیم یعنی به خدا اعتماد نکرده ایم 🥀
🏵وقتی هم به خدا اعتماد نکنیم تا ابد در ترس و نگرانی از کمبود زندگی خواهیم کرد.🏵
🌻 نگرانی با ثروت همنشین نمیشه نمیتونیم نگران وعده شیطان یعنی فقر و کمبود باشیم و همزمان به فضل و برکت خدا هم دسترسی داشته باشیم.🌻
🌲 باور به فراوانی توحیدی ترین باور است چرا که به معنای اعتماد کامل به رب و سیستم این جهان است🌲.
🌷هر چه این باور در ما عمیق تر بشه از شرک دورتر میشیم🌷
💐چون نمیترسیم و نگران نمیشیم و برای حفظ یک موقعیت، فرصت و یا یک آدم در رابطه مان برنامه نمیریزیم.💐
🌳 خداوند گفته است که اگر تمام درختان قلم شوند و دریاها مرکب نمیتونن فراوانی این جهان را بشمارند.🌳
🌹فراوانی قانون ساده ای دارد. سهم ما از تجربه فراوانی جهان به اندازه ای است که ذهنمان آن را باور میکند.🌹
🌺 محال است به فراوانی باور داشته باشیم اما آن رو در زندگی مان تجربه نکنیم 🌺
🏵یا همزمان به جای لذت بردن از فرصت ها و نعمت ها نگران از دست رفتن آنها باشیم. 🏵
🌼فراوانی با آرامش همنشین است.🌼
🌹 به میزانی که نگران آینده و تمام شدن نعمت ها و فرصت ها هستیم از تجربه فراوانی فاصله داریم.🌹
⚘این معیار خوبی برای اندازه گیری باور به فراوانی در ذهنمان است.⚘
🪴 نباید کمبود رو باور کنیم🪴
🌾حتی اگر بزرگترین دانشمندان جهان با دلایل علمی سعی در ثابت کردن اون داشته باشن🌾
🌹🏵 این استدلال ها فقط به خاطر باورهای آن فرد خاص است نه واقعیت جهان.🌹🏵